reklama
aga_irlandia
MAMA PO RAZ PIATY:)
jestem znowu
aga_irlandia
MAMA PO RAZ PIATY:)
obiadek zrobiony ,poodkurzane. w kominku sie pali ....na dworze bleeee wiec siedze tu znowu....
aga_irlandia
MAMA PO RAZ PIATY:)
jestescie?czy znowu mam pecha?????
aga_irlandia
MAMA PO RAZ PIATY:)
halllloooo
aga_irlandia
MAMA PO RAZ PIATY:)
hmmmm i sie tak rozpisalam ze szok hehehhe
aga_irlandia
MAMA PO RAZ PIATY:)
no nic spije w samotnosci nescafe 3 w 1 i zagryze muffinka podwojnie czekoladowa heheheh
aga_irlandia
MAMA PO RAZ PIATY:)
ech...ide poszperac w necie pozniej zajrze czy ktos jest
aga_irlandia
MAMA PO RAZ PIATY:)
mam cos dla was
reklama
aga_irlandia
MAMA PO RAZ PIATY:)
Aktualne poglądy dotyczące chorób tarczycy u kobiet ciężarnych Ciąża ma istotny wpływ na gospodarkę hormonalną organizmu kobiety. Oś podwzgórze-przysadka-tarczyca odgrywa znaczącą rolę w prawidłowym przebiegu ciąży oraz rozwoju płodu. Badania przeprowadzone w ostatnich latach rzuciły nowe światło na zagadnienie wpływu chorób tarczycy na immunologię ciąży, doprowadziły do ustalenia konsensusu dotyczącego leczenia chorób tarczycy w ciąży a także podkreśliły znaczenie chorób tarczycy rozwijających się w okresie poporodowym.
Wpływ ciąży na funkcjonowanie tarczycy. Ciąża ma pobudzający wpływ na metabolizm tarczycy.Uważa się, że za stymulację tarczycy u kobiet ciężarnych odpowiada hCG. TSH i hCG mają bowiem wspólną podjednostkę alfa.
Ponadto najniższy poziom TSH we krwi ciężarnych odpowiada najwyższemu poziomowi hCG w przebiegu ciąży.
Wpływ przeciwciał przeciwtarczycowych na płodność i utratę ciąży. Częstość występowania przeciwciał przeciwtarczycowych w surowicy krwi kobiet z nawracającymi poronieniami, poronieniami sporadycznymi czy cierpiących na niepłodność wydaje się być wyższa w porównaniu z grupą kontrolną kobiet w wieku rozrodczym bez poronień w wywiadzie . Znaczenie tego powiązania jest jednak niejasne. Istnieje szereg hipotez dotyczących związku pomiędzy obecnością przeciwciał przeciwtarczycowych a zwiększonym ryzykiem poronień. Pierwsza z nich zakłada, że wysokie miano przeciwciał przeciwtarczycowych jest wykładnikiem utajonej, łagodnej niedoczynności tarczycy. Potwierdzeniem tej teorii może być fakt, że kobiety, u których stwierdza się w surowicy krwi przeciwciała przeciwtarczycowe mają wyższy poziom TSH niż kobiety, u których nie stwierdza się przeciwciał. Druga z teorii zakłada , że przeciwciała przeciwtarczycowe są markerami uogólnionej reakcji autoimmunizacyjnej organizmu matki przeciwko jednostce płodowo-łożyskowej, w przebiegu której może dojść do poronienia. Przeciwciała przeciwtar-czycowe należą do klasy IgG i łatwo przechodzą przez łożysko, a ich stężenia w surowicy płodu stopniowo narastają, przewyższając w okresie przedporodowym stężenia w surowicy matki.
Przeciwciała przeciwtarczycowe - to przeciwciała skierowane przeciwko składnikom gruczołu tarczowego, oznaczane w diagnostyce metodami radioimmunologicznymi lub immunochemicznymi.
Znane są następujące przeciwciała przeciwtarczycowe:
Nadczynnośc tarczycy w ciąży.
Dotyczy około 0,2% kobiet w ciąży. W 85-90% przyczyną nadczynności tarczycy w ciąży jest choroba Gravesa-Basedowa. Do innych, rzadszych przyczyn zaliczamy wole toksyczne guzkowe, guczolaka tarczycy, zapalenie tarczycy, niepowściągliwe wymioty ciężarnych, zaśniad groniasty. Rozpoznanie nadczynności tarczycy w ciąży może nie być łatwe ze względu na podobieństwo objawów, takich jak tachykardia, pocenie się, dyspnoe, pobudzenie, szmer skurczowy nad sercem, do fizjologicznie występujących zmian wywołanych ciążą.
Do powikłań matczynych nadczynności tarczycy w ciąży zalicza się:
Postępowanie w nadczynności tarczycy u ciężarnych.
Postępowanie w nadczynności tarczycy u ciężarnych zależy od zaawansowania ciąży, od momentu, w którym rozpoznano nadczynność oraz od patologii wywołującej nadczynność. Ponieważ w 90% za nadczynność odpowiada choroba Grawesa-Basedowa w pierwszym rzędzie należy oznaczyć poziom przeciwciał przeciwko receptorowi TSH (TSHR-Ab). Leczeniem z wyboru nadczynności tarczycy u ciężarnych jest stosowanie leków przeciwtarczycowych (ATD). Jako lek pierwszego rzutu stosuje się propylotiouracyl (PTU) w dawce 100-150 mg trzy razy dziennie do osiągnięcia eutyreozy. Następnie leczenie kontynuuje się w w najniższej dawce niezbędnej do utrzymania poziomu T4 na górnej granicy normy. PTU ma krótszy okres półtrwania w porównaniu z metamizolem i jest obecny w niższych stężeniach w mleku kobiecym, dlatego też kobiety przyjmujące PTU mogą karmić piersią. W razie wystąpienia objawów ubocznych takich jak wysypka skórna, bóle stawów, nudności można jako alternatywę do PTU zastosować metamizol. Leczenie radiojodem jest w ciąży przeciwwskazane. Subtotalną tyreidektomię wykonuje się w przypadku nieskuteczności leczenia ATD lub braku współpracy ze strony pacjentki lub w przypadku bardzo dużego wola uciskającego. Najlepszym czasem do wykonania tyreidektomii jest II trymestr ciąży
Wpływ ciąży na funkcjonowanie tarczycy. Ciąża ma pobudzający wpływ na metabolizm tarczycy.Uważa się, że za stymulację tarczycy u kobiet ciężarnych odpowiada hCG. TSH i hCG mają bowiem wspólną podjednostkę alfa.
Ponadto najniższy poziom TSH we krwi ciężarnych odpowiada najwyższemu poziomowi hCG w przebiegu ciąży.
Wpływ przeciwciał przeciwtarczycowych na płodność i utratę ciąży. Częstość występowania przeciwciał przeciwtarczycowych w surowicy krwi kobiet z nawracającymi poronieniami, poronieniami sporadycznymi czy cierpiących na niepłodność wydaje się być wyższa w porównaniu z grupą kontrolną kobiet w wieku rozrodczym bez poronień w wywiadzie . Znaczenie tego powiązania jest jednak niejasne. Istnieje szereg hipotez dotyczących związku pomiędzy obecnością przeciwciał przeciwtarczycowych a zwiększonym ryzykiem poronień. Pierwsza z nich zakłada, że wysokie miano przeciwciał przeciwtarczycowych jest wykładnikiem utajonej, łagodnej niedoczynności tarczycy. Potwierdzeniem tej teorii może być fakt, że kobiety, u których stwierdza się w surowicy krwi przeciwciała przeciwtarczycowe mają wyższy poziom TSH niż kobiety, u których nie stwierdza się przeciwciał. Druga z teorii zakłada , że przeciwciała przeciwtarczycowe są markerami uogólnionej reakcji autoimmunizacyjnej organizmu matki przeciwko jednostce płodowo-łożyskowej, w przebiegu której może dojść do poronienia. Przeciwciała przeciwtar-czycowe należą do klasy IgG i łatwo przechodzą przez łożysko, a ich stężenia w surowicy płodu stopniowo narastają, przewyższając w okresie przedporodowym stężenia w surowicy matki.
Przeciwciała przeciwtarczycowe - to przeciwciała skierowane przeciwko składnikom gruczołu tarczowego, oznaczane w diagnostyce metodami radioimmunologicznymi lub immunochemicznymi.
Znane są następujące przeciwciała przeciwtarczycowe:
- anty-TSHR - przeciwciała przeciwko receptorom TSH (występują w chorobie Graves-Basedowa)
- anty-TPO - przeciwciała przeciwko peroksydazie tarczycowej
- anty-TG - przeciwciała przeciwko tyreoglobulinie
- anty-NIS - przeciwciała przeciwko białku części wewnętrznej błony komórkowej tyreocytów (zaburzają transport anionów jodkowych i kationów sodowych do wnętrza tyreocytów)
- anty-megalina - przeciwciała przeciwko megalinie - receptorowi zlokalizowanemu na luminalnej powierzchni niektórych komórek epitelialnych (rola w procesach autoimmunologicznych mniej udokumentowana)
Nadczynnośc tarczycy w ciąży.
Dotyczy około 0,2% kobiet w ciąży. W 85-90% przyczyną nadczynności tarczycy w ciąży jest choroba Gravesa-Basedowa. Do innych, rzadszych przyczyn zaliczamy wole toksyczne guzkowe, guczolaka tarczycy, zapalenie tarczycy, niepowściągliwe wymioty ciężarnych, zaśniad groniasty. Rozpoznanie nadczynności tarczycy w ciąży może nie być łatwe ze względu na podobieństwo objawów, takich jak tachykardia, pocenie się, dyspnoe, pobudzenie, szmer skurczowy nad sercem, do fizjologicznie występujących zmian wywołanych ciążą.
Do powikłań matczynych nadczynności tarczycy w ciąży zalicza się:
- poronienie
- przedwczesne oddzielenie się łożyska
- poród przedwczesny
- stan przedrzucawkowy
- zastoinowa niewydolność serca
Postępowanie w nadczynności tarczycy u ciężarnych.
Postępowanie w nadczynności tarczycy u ciężarnych zależy od zaawansowania ciąży, od momentu, w którym rozpoznano nadczynność oraz od patologii wywołującej nadczynność. Ponieważ w 90% za nadczynność odpowiada choroba Grawesa-Basedowa w pierwszym rzędzie należy oznaczyć poziom przeciwciał przeciwko receptorowi TSH (TSHR-Ab). Leczeniem z wyboru nadczynności tarczycy u ciężarnych jest stosowanie leków przeciwtarczycowych (ATD). Jako lek pierwszego rzutu stosuje się propylotiouracyl (PTU) w dawce 100-150 mg trzy razy dziennie do osiągnięcia eutyreozy. Następnie leczenie kontynuuje się w w najniższej dawce niezbędnej do utrzymania poziomu T4 na górnej granicy normy. PTU ma krótszy okres półtrwania w porównaniu z metamizolem i jest obecny w niższych stężeniach w mleku kobiecym, dlatego też kobiety przyjmujące PTU mogą karmić piersią. W razie wystąpienia objawów ubocznych takich jak wysypka skórna, bóle stawów, nudności można jako alternatywę do PTU zastosować metamizol. Leczenie radiojodem jest w ciąży przeciwwskazane. Subtotalną tyreidektomię wykonuje się w przypadku nieskuteczności leczenia ATD lub braku współpracy ze strony pacjentki lub w przypadku bardzo dużego wola uciskającego. Najlepszym czasem do wykonania tyreidektomii jest II trymestr ciąży
