Witam
Zjola,Emka strasznie mi przykro,jak zwykle w takich sytuacjach brakuje slow.Trzymajcie sie kochane,duzo sily dla Was a dla Waszych Aniolkow(*)(*)
Lullaby_Mum,Miliondni witajcie,przykro,ze w takich okolicznosciach.Trzymajcie sie,dziewczyny sa tu wspaniale,mnie rowniez bardzo pomogly,zawsze sa tu i niewazne jakie pytanie nas nurtuje One zawsze znaja odpowiedz.Zostancie i piszcie o wszystkim co chcecie.
Zgadzam sie z Wami,wystarczy juz tych cierpien,zlych rzeczy,ta fala poronien powinna juz odplywac.
Majra ciesze sie,ze wszystko ok.Ja wybieram sie do lekarza w poniedzialek,wiec prosze bardzo wszystkie o kciuki.
A ja dzis strasznie sie wystraszylam.Codzien rano,czasem bardzo rano budzily mnie mile ruchy malego w brzuchu.A dzis spalam do 7:30,potem szybko na badania sikacza i morfologie,potem z powrotem do domu na sniadanko,a tu nic,w brzuchu cisza.Siedzialam i wsluchiwalam sie w swoje cialo,nic cisza,przeokropna cisza.Powiedzialam o tym mezowi,widzialam,ze tez sie wystraszyl.Zjadlam pol czekolady,pospacerowalam,nawet "potrzasnelam" lekko brzuchem,zeby Go obudzic-cisza.Zdenerwowalam sie okropnie,juz chcialo mi sie ryczec.Polozylam sie w koncu na plecach,zawsze jak tak lezalam to az podskakiwal w srodku a dzis nic.Chcialam juz wstac i isc szykowac sie do lekarza,kiedy poczulam takie laskotanie,lezalam i prawie nie oddychalam,aby lepiej czuc.Wreszcie bardzo slabiutko wyczulam ruchy,lezalam jednak nadal,dopiero jak poczulam kilka mocniejszych kopniakow uspokoilam sie troche.Boze jakie to wszystko trudne.Wiem,ze bedzie juz tak do konca,bede sie bac o kazdy kolejny dzien.
Zjola,Emka strasznie mi przykro,jak zwykle w takich sytuacjach brakuje slow.Trzymajcie sie kochane,duzo sily dla Was a dla Waszych Aniolkow(*)(*)
Lullaby_Mum,Miliondni witajcie,przykro,ze w takich okolicznosciach.Trzymajcie sie,dziewczyny sa tu wspaniale,mnie rowniez bardzo pomogly,zawsze sa tu i niewazne jakie pytanie nas nurtuje One zawsze znaja odpowiedz.Zostancie i piszcie o wszystkim co chcecie.
Zgadzam sie z Wami,wystarczy juz tych cierpien,zlych rzeczy,ta fala poronien powinna juz odplywac.
Majra ciesze sie,ze wszystko ok.Ja wybieram sie do lekarza w poniedzialek,wiec prosze bardzo wszystkie o kciuki.
A ja dzis strasznie sie wystraszylam.Codzien rano,czasem bardzo rano budzily mnie mile ruchy malego w brzuchu.A dzis spalam do 7:30,potem szybko na badania sikacza i morfologie,potem z powrotem do domu na sniadanko,a tu nic,w brzuchu cisza.Siedzialam i wsluchiwalam sie w swoje cialo,nic cisza,przeokropna cisza.Powiedzialam o tym mezowi,widzialam,ze tez sie wystraszyl.Zjadlam pol czekolady,pospacerowalam,nawet "potrzasnelam" lekko brzuchem,zeby Go obudzic-cisza.Zdenerwowalam sie okropnie,juz chcialo mi sie ryczec.Polozylam sie w koncu na plecach,zawsze jak tak lezalam to az podskakiwal w srodku a dzis nic.Chcialam juz wstac i isc szykowac sie do lekarza,kiedy poczulam takie laskotanie,lezalam i prawie nie oddychalam,aby lepiej czuc.Wreszcie bardzo slabiutko wyczulam ruchy,lezalam jednak nadal,dopiero jak poczulam kilka mocniejszych kopniakow uspokoilam sie troche.Boze jakie to wszystko trudne.Wiem,ze bedzie juz tak do konca,bede sie bac o kazdy kolejny dzien.
A tu jakies podskoki,dawka słodkości
