Gizas nk w niektórych labo to subpopulacje limfocytów. Kiedyś na forum in vitro dziewczyna wrzuciła fajny opis badań, może przyda się Tobie lub innym dziewczynom:
1. Kto jest w grupie kwalifikujacej do wykonania testow immunologicznych:
1. Kobiety z nawracajacymi poronieniami, czyli 3 i wiecej
2. Kobiety, ktore maja pierwsze dziecko, a pozniej cierpia na wtórną niepłodność, lub doznaja poronień nawracajacych.
3. Kobiety, ktore maja 3 niepowodzenia IVF.
Kto i co powinien zbadać (moje konkluzje poparte doglebnym zbadaniem tematu)
1. Zespol antyfosfolipidowy -
Dotyczy 22% kobiet po poronieniach nawykowych, po porażkach z IVF i z endometriozą, czyli takie, ktore maja na swoim koncie uszkodzenia tkankowe prowadzace do powstania przeciwcial antyfosfolipidowych.
Uwaga, ryzyko ich powstania rośnie o 15% po każdym poronieniu! Nie należy badać więc raz w życiu...należy je badać po każdym poronieniu!
Może to mieć tragiczny skutek dla wczesnych ciaż - nawet 97% może ulec poronieniu.
Obecność w badaniu histopat. zakrzepow w doczesnej. Moga być ślady zapalenia.
2. ANA - Przeciwciala Przeciwjadrowe - wynik pozytywny wskazuje na różne schorzenia autoimmunologiczne, ale również nawykowe poronienia. Do najważniejszych wzorów fluorescencji należą: homogenna - występuje w układowym toczniu trzewnym, reumatoidalnym zapaleniu stawów; ziarnista - mieszana choroba tkanki łącznej, sklerodermia, zespół Sjógrena, nawykowe poronienia o podłożu immunologicznym; centromerowa - ograniczona postać twardziny i jąderkowa - polimyositis, dermatomyositis.
Dotyczy 22% kobiet z nawracajacymi poronieniami i ok. 50% z porażkami IVF. Nastepuje silne zapalenie tkanek ok. zarodka przed implantacja lub w doczesnej już po implantacji. Na badaniu histopat. wyglada to tak jakby byla infekcja.
3. ASA - Przeciwciala przeciwplemnikowe - wśród 10-12% nie wyjaśnionych stanów bezpłodoności można stwierdzić przeciwciała klasy IgG lub IgA, skierowane przeciwko plemnikom. Występują zarówno u mężczyzn jak i u kobiet. Materiałem do badań oprócz surowicy może być wydzielina szyjkowa i ejakulat (nasienie). Powodują bezpłodość u mężczyzn, ale również hamują ruch postępowy plemników w wyniku ich aglutynacji, hamują dojrzewanie plemników, zaburzają proces zagnieżdżenia zarodka w endometrium, prowadząc do poronień.
Kobiety nie mogące zajść w ciążę lub porażki IVF lub IUI. Kobiety nie są w stanie zajść w ciażę naturalnie.
4. NK - Natural killers - moga powodować:
- niemozność implantacji zarodka, powodowac uszkodzenia doczesnej lub pęcherzyka żółtkowego.
- W pozniejszej ciazy: serduszko dziecka moze bić zbyt wolno, pęcherzyk ciążowy może być nieregularnego ksztaltu, być zbyt mały do wieku ciażowego. Może powodować uszkodzenia DNA - zarodek bedzie wowczas rósł słabo, komórki będą sie kiepsko dzielić. Czesto wystepuja krwiaki podkosmowkowe. Badanie histopat. wykazuje stany zapalne doczesnej i włóknienia czyli "fibrosis". B-HCG i progesteron są na niskim poziomie i słabo wzrastają.
Komorki CD 19+5+ B - czyli przeciwciala dla hormonów takich jak :estradiol, progesteron, HCG. Powodują one niedomogę lutealną a w ciąży prowadzą do nieprawidlowości w funkcjonowaniu tych hormonów.
FSH i estradiol może być zbyt wysokie, słaba jakość zarodków przy IVF (ich fragmentacja, problemy z rozmrożeniem co może skutkować w ciążach biochemicznych lub slabo rosnacym hcg.
Moze wystepowac cienkie endometrium.
Przeciwciala przeciwneurotransmiterowe - wlaczajac np. serotonine i endorfiny. Kobieta jest oporna na stymulacje jajeczkowania. Endometrium rzadko osiaga grubosc powyzej 7 mm. IVF ciężkie do zrealizowania: jesli dojdzie do wyhodowania zarodków, są one czesto złej jakosci z fragmentacją. Kobieta cierpi na bezsenność, depresję, ma napady irracjonalnego strachu.
NK i te "antyhormony" mogą. lecz nie muszą się ze sobą łączyć.
5. HLA - podobienstwo tkankowe rodzicow - system odpornościowy rozpoznaje zarodek...jako komórki nowotworowe. Mechanizm w obydwu przypadkach działa podobnie, czyli niszczy zarodek. Najrzadziej spotykana przypadłość z wymienionych powyżej. Jednak bardzo groźna..może bowiem z czasem skutkować we wszystkich tych przypadłościach.
Wniosek jeden - zróbmy te badania. I nie trzeba moim zdaniem robic ich wszystkich jak leci. Niektóre występują w bezpłodności, niektóre skutkują nieudanymi transferami a inne są głownym powodem poronień nawykowych. Można też próbować wykluczyć jakieś po zrobieniu dokładnego wywiadu: jak wygladały poronienia, jaka byla beta, jaki byl obraz usg, jak serduszko, jak badanie histopatologiczne...itd...
Reasumujac, mysle ze takie badania nalezaloby wykonac:
1. Bezpłodność - pkt. 3 i 4
2. Nieudane in vitro (3 z rzedu) - wszystko najważniejsze: 1, 2, 3, 4
3. Poronienia 3 i wiecej - 1, 2, 4, 5 - najbardziej prawdopodobne to 1, 2 i 4. A juz najbardziej 1 i 4.
4. Pierwsze dziecko i pozniej seria poronień - 1, 2, 4. Przywiązuje się duzą wagę do 1 i 4.
Analizujmy rownież uważnie wyniki badań histopatoligicznych.
Inne badania pomagające w diagnozowaniu przyczyny niepowodzeń
1. test limfocytotokzyczny.
2. ocena odsetkowej zawartości subpopulacji limfocytów, w tym komórek NK .
Analiza składu limfocytów krwi obwodowej. Badania oceniające dystrybucję populacji limfocytów krwi obwodowej za pomocą cytometrii przepływowej i odpowiednich przeciwciał monoklonalnych stały się badaniami rutynowymi w diagnostyce pierwotnych i wtórnych niedoborów odporności.
Najważniejsze znaczenie w ilościowej ocenie elementów odporności komórkowej ma ocena odsetka i wartości bezwzględnych limfocytówT (CD3) oraz ich subpopulacji:
CD4, CD8 oraz komórek NK.
Rutynowo oznaczenie odsetka i liczby bezwzględnej limfocytów CD4 i CD8 wykonuje się w diagnostyce AIDS. Za wartość krytyczną przyjmuje się 200/µl limfocytów CD4 . Stosunek CD4:CD8 zmniejsza się wraz z rozwojem choroby, zależy głównie od postępującego zmniejszenia liczby limfocytów CD4, jest wskaźnikiem niezbędnym do wdrożenia i monitorowania leczenia.
Do wstępnego zidentyfikowania zaburzeń składu podstawowych populacji najchętniej stosuje się zestawy będące kombinacją przeciwciał (np. IMK Lymphocyte-BD) i odpowiednie programy umożliwiające powtarzalność i standaryzację tej metody.
3. ocena antygenów HLA klasy I i II u obojga partnerów (HLDQA1,HLADQB1 - u obojga partnerów)
4. ACA - (przeciwciała antykardiolipidowe) - wysokie miano tych przeciwciał jest związane ze wzmożonym ryzykiem nawracających zakrzepów, nawykowych poronień, trombocytopenii u matki, wewnątrzmacicznego zahamowania wzrostu płodu, porodu przedwczesnego. Obecność tych przeciwciał stwierdza się także w toczniu rumieniowatym i innych chorobach tkanki łącznej.
5. ATA - (przeciwciała przeciwtarczycowe) - wykazano korelację między obecnością ATA a występowaniem nawracających, spontanicznych poronień oraz bezpłodości o nieznanej etiologii w porównaniu do kobiet zdrowych w wieku reprodukcyjnym. Przeciwciała ATA rzadko zaburzają czynność gruczołu tarczowego, natomiast mogą wpływać na wytwarzanie hormonów tarczyco-podobnych przez łożysko, co może prowadzić do utraty ciąży.
6. AOA - (przeciwciała przeciwjajnikowe) - mogą być skierowane przeciwko: ooplazmie, osłonce przejrzystej, komórkom tekalnym, komórkom ciałka żółtego. Ich działanie polega na uszkodzeniu tkanki jajnika; przyczyniają się do redukcji wydzielania hormonów płciowych; zaburzają proces owulacji, powodują zaburzenia płodności. Występują one m.in. w: pierwotnej niwydolności jajników, u pacjentek, które kilkakrotnie poddawały się sztucznemu zapłodnieniu, u kobiet o niewyjaśnionej etiologii niepłodości.
7. APA - (przeciwciała przeciwko łożysku) - skierowane przeciwko strukturom łożyska. Pojawiają się u kobiet z nawykowymi poronieniami.
8. ALA - (przeciwciała przeciwko komórkom Leydiga) - przeciwciała przeciwko komórkom Leydiga występującym w jądrze. Ich obecnosć może prowadzić do zaburzeń płodności u mężczyzn.
9. LCT - (przeciwciała limfocytotoksyczne) - przeciwciała skierowane przeciw alloantygenom partnera zlokalizowanym głównie na jego limfocytach. Może służyć jako test monitorujący powstawanie przeciwciał blokujących u partnerki po alloimunizacji limfocytami partnera. Ich brak (przeciwciał blokujących) lub niedobór jest jednym z zasadniczych mechanizmów alloimmnologicznych prowadzących do poronień nawykowych.
10. Ocena równowagi Th1/Th2 - test CBA - test pozwala na ocenę wytwarzania cytokin o profilu Th2 (IL-10, IL-4, IL-5), które działają promująco na wzrost i rozwój łożyska, powodzenie zabiegu in vitro, a hamująco na limfocyty Th1 (IFN-gamma, TNF-alfa, IL-2) odpowiedzialne za odpowiedź immunologiczną niekorzystną dla rozwoju płodu.
11. Mutacja typu Leiden czynnika V - jest rzadkim powodem poronień nawracajacych.
12.Badanie kariotypy rodziców- badania genetyczne (istnieje możliwość zbadania kariotypu zarodka ale w przypadku poronienia)
Nawet jesli stwierdzono jakąś przyczynę poronień, nie zapominajmy, że może tych przyczyn być wiecej...
LECZENIE:
1. Zespol antyfosfolipidowy
Aspiryna + heparyna. Czasteczki heparyny są zbyt duże, żeby mogły przekroczyć łożysko a cząsteczki aspiryny wystarczajaco małe, ale niewielkie jej dawki nie są w stanie w pełni zapobiec powstawania zakrzepow. Stosowanie powyzszych srodkow jest najefektywniejsze jeszcze przed zapłodnieniem. I tu pytanie: od kiedy najlepiej brać dokładnie i w jakich dawkach.
2. ANA - encorton. Nie przechodzi przez łożysko zbyt łatwo, więc dziecko nie jest narażone znacząco na jego wpływ. Obniża odporność organizmu, tym samym dając szansę dziecku. Najlepiej stosowac przez 30 dni przed zajsciem w ciążę. Proszę o weryfikacje względem jego dawkowania.
3. NK i komorki B - wlewy dożylne z immunoglobulin G 400 mg/kg/dziennie przez 3 kolejne dni robione co miesiac aż do uzyskania wlasciwego poziomu NK albo aż do 28 tygodnia ciazy. Ponoć odnotowano 80% wzrost udanych ciąż. Stosuje sie też Norel (czy jakoś tak, nie wiem jaki jest odpowiednik tego w Polsce, ale jakoś tak to brzmiało chyba ) - jednak o jego skutecznosci specjaliści blado sie wypowiadają. Podobno wlewy maja znaczenie największe i znacznie przewyższają skuteczność stosowania li i jedynie szczepień limfocytami męża, czy encortonu itd...)
4. HLA - wlewy 100 - 600 mg miesiecznie. U połowy pacjentów potrzebne jest jeszcze doszczepianie limfocytami. Plusy wlewów (w porównaniu do szczepien): wlewy dzialają szybciej i są bardziej wszechstronne. minusy - bardziej kosztowne.
Najlepsze efekty osiagnięto stosując wlewy lub szczepienia, lub i wlewy i szczepienia + encorton + heparyna + aspiryna.
82% kobiet z nawracającymi poronieniami mającymi problem z NK albo HLA udało się.
Zwykle do działan przeciwzapalnych dodaje sie heparyne i aspiryne, gdyż zespół antyfosfolipidowy "lubi" sie ze wszystkim łączyć.
O viagrze dla kobiet (wg. stron amerykańskich) - to globulki dopochwowe z viagry i masła kakaowego stosowane dla pogrubienia endometrium (tzn. wyściółki macicy) mniejszego niż 9mm i polepszenia przepływów w tętnicach macicznych. Stosuje się przez ok. tydzień (też 8-11dni), 25mg viagry 4x na dobę, czyli co 6 godzin. Na 1 kulkę dopochwową wypada 25mg viagry, czyli 1/4 tabletki viagry, oraz masło kakaowe. Masło kakaowe raczej w dowolnej ilości, bo to jest powszechnie stosowany specyfik w globulkach i maściach. Najdroższa w tym wszystkim jest viagra, bo masło to groszowa sprawa. Globulki są na receptę. Piszą, że znajdujący się w viagrze tlenek azotu może być niebezpieczny dla embrionu i dlatego zaprzestają stosowania viagry na tydzień przed ET.