Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
taaaaa, tez taka madra byłam przed porodem, że sie nie dam ,że ich rozniosę itd, itp. Szpital w ktorym rodziłam jest kliniką i jest tam pełno studentów, wiec zawsze twierdziłam ,że powiem,iz nie życze sobie obecności studentow przy porodzie
jak ważna pól Polski . A tak naprawdę miałam to samo odczucie jak ty aniam141 teotycznie moge go zostawic z bratem mojego S,ale on jest ciagle w podrozy.Zreszta niewiem czy moj misiek bedzie mi chcial towarzyszyc przy porodzie.On czesto zmienia zdanie,ale jesli on bedzie musial zostac z synkiem,to trudno,jakos sama tez dam rade
a teraz panuje jedna , nieomylna kobieta w domu czyli mówąc skromnie JA 
i Szanowny nie ma wyjścia ale sam chcę przeciąć druga pępowinę w swoim życiu 
:-)
). Zadzwoniłam do położnej, żeby się szykowała a ona, że jej strasznie przykro ale niestety dzisiaj mi nie pomoże, bo coś tam.... - niezły początek
. Powiedziała, że załatwi mi inną położną, po 10 minutach zadzwoniła pani Ula. Umówiłyśmy się , że przyjadę do szpitala na 12, o ile nie pojawią się skurcze. Tak więc wróciłąm do łózka, poczytałam, wziełam prysznic, ułożyłam włosy
i umalowałam się (na codzień rzadko sie maluję, ale stwierdziałam, że synek musi zobaczyć ładną mamę) i zaczełam piec ciasto - gdzieś wyczytałam, że pieczenie uspakaja i rozluźnia itd - dodam, że było to moje pierwsze ciasto w życiu. Więc naprawde zapomniałam, że niedługo będę rodzić, bo tak się wczułam w robienie tego ciasta Skurcze miałam lekkie, niebolesne. W końcu o 12.30 poszliśmy do szpitala, na piechotę. Na salę porodową trafiłam ok 13.30. Miałam rozwarcie na 2 cm i skurcze który może nie były przyjemne, ale nie bolały. Cały czas chodziłam, tańczyłam i przy 4 cm zaczęło mnie troche boleć, położna zaproponowała prysznic i piłkę, co bardzo pomogło. Skurcze były już regularne, ale do przeżcia. Pomagało ruszanie pupą na piłce, a poza tym skurcz trwa chwilę po czym jest przerwa, podczas której czujesz się bosko Po 30 minutowym prysznicu - skurcze coraz bardziej czułam, stwierdziłam, że mój próg bólu się kończy i chcę znieczulenie. Dzięki skakaniu na piłce, mały ładnie ułożył się w kanale a ja miałam już 5 czy 6 cm. Dostałam znieczulenie - oj jakie to miłe uczucie , porównywalne z wakacjami pod palmami z drinkiem w dłoni - myślałam, że chwilę odpocznę - nie żebym się zbytnio męczyłą, no ale myślałam, że najgorsze jeszcze przede mną. Położna przyszła mnie zbadać i stwierdziała: No to rodzimy, pełne rozwarcie Miałam to szczęście, że u mnie znieczulenie przyspieszyło rozwarcie, o 16.00 je dostałąm a o 17.05 trzymałam już Staśka w ramionach i zastanawiałam się po kim on ma takie wielkie czerwone usta No i oczywiście zakochałam się w nim bezpamięci).
