Wątek dla mam,które starają się o kolejne dziecko :)

[mikomiko]

Dzięki dziewczyny za Wasze historie poczułam się uspokojona i taka pewniejsza, wygląda na to, że różnica wieku niewiele wnosi, a ważniejsze są chyba nasze (rodziców) reakcje i działania i charakterki dzieci

To prawda, najważniejsza jest postawa rodziców. Nie ma co liczyć na to, ze jak dzieci się pięknie razem bawią w dzieciństwie, to ta relacja będzie już zawsze, jakby z automatu. Różnica wieku nie ma żadnego znaczenia, jeśli rodzice dbają o dobre relacje między dziećmi. Jak patrzę na relacje w moim rodzeństwie, to one wyłamują się ze wszystkich tych głupio mądrych teorii - troje rodzeństwa mam rok po roku i tam relacje są fatalne (głównie właśnie przez błędy rodziców), ja jestem 5-6 lat młodsza i relacje są zdecydowanie lepsze, chociaż też nie ma jakiejś wielkiej przyjaźni między nami. W tym kontekście trochę mnie śmieszy teoria o tym, że jedynakom jest smutno w życiu, bo ja jestem z rodziny wielodzietnej, a się czuję jak jedynaczka.

Znowu mam plamienia śródokresowe albo jakieś nie wiem jakie ;( a miałam nadzieję, że już wszystko się ustabilizuje w tym cyklu.

 

[Nicky95]

A ja mam takie rozkminy i w związku z tym pytanie do tych z Was (jeśli w sumie tu są, bo nie kojarzę, żeby ktoras z Was miała), które mają już albo będą miały dzieci z większą różnicą wieku. Jak to widzicie, jak ta relacja się rozwija między nimi? Myślę o tym, że jak już mój mąż bu się zdecydował, to różnica wieku będzie conajmniej 8 i 6 lat. Ja mam młodszą 5 lat siostrę i nasze relacje to zawsze była katastrofa (choć tu duży udział miało też zachowanie rodziców), no i jednak gdzieś tam siedzi mi w głowie obawa, jak to będzie, czy to w ogóle rozsądne...

między mną a moją siostrą jest 5 lat różnicy, na początku był dramat bo byłam o wszystko zazdrosna, potem też było ciężko (kiedy byłam w nastoletnim wieku i czułam się dorosła a mama kazała mi wszędzie z nią wychodzić na dwór do znajomych) natomiast później stopniowo było coraz lepiej i teraz jest super