W kwietniu dobrze się bawimy to i w ciąże zachodzimy!

[Lady With Cats]

Dziękuję Ci bardzo za nakreślenie sytuacji. Chyba porozmawiam jeszcze raz z lekarzem dlaczego uważa tak a nie inaczej. I w głowie nasuwa mi się jeszcze pytanie czy czas na wykonanie tego wszystkiego nie grałby na moją niekorzyść. No nic muszę się chyba z tym przespać

Tylko czemu nie brać pod uwagę błędu diagnostycznego? Tu też mnie lekarz uspokoił, że tak naprawdę potrzeba najpierw wynik potwierdzić (ja już miałam potwierdzony), potem kolposkopia plus najlepiej badanie w kierunku HPV, potem ewentualny zabieg.

Miałaś łyżeczkowanie? Bo teraz tak myślę, że po łyżeczkowaniu po poronieniu miałam wykonaną cytologię kontrolną po pierwszej miesiączce dopiero.
Poronienie też harata szyjkę, jakby nie patrzeć (raka nie powoduje).
Także to jest tym bardziej czas na diagnostykę w kierunku HPV.

I jeszcze jedno pytanie do przemyślenia: czy gdyby to dotyczyło piersi, pozwoliłabyś najpierw na usunięcie piersi, a następnie na diagnostykę, czy to jednak był nowotwór?

 

[Bolilol]

Myślę, że bardzo wygodne jest jakie myślenie, jak ma się już dziecko

nie sądzę, żeby to było ściśle związane z posiadaniem już dziecka

 

[Lauritaa]

Myślę, że bardzo wygodne jest jakie myślenie, jak ma się już dziecko

U mnie to nic nie zmienia, instynkt jest taki duży ze tutaj nie ma mowy o wygodzie? A o jaką wygodę ma niby chodzić bo nie rozumiem?

 

[Owulacja]

U mnie to nic nie zmienia, instynkt jest taki duży ze tutaj nie ma mowy o wygodzie? A o jaką wygodę ma niby chodzić bo nie rozumiem?

Myślę, że o taką, że jak jest już jedno dziecko na pokładzie to łatwiej odpuścić - tzn. nie przywiązywać aż takiej wagi do starań o drugie

 

[olka11135]

U mnie to nic nie zmienia, instynkt jest taki duży ze tutaj nie ma mowy o wygodzie? A o jaką wygodę ma niby chodzić bo nie rozumiem?

Taką, że ja też bardzo chce mieć 3 dziecko, tak bardzo że jestem również na etapie rozważania in vitro.
Nie zmienia to faktu, że mamą już jestem i zawsze nią będę. Mamy tu wiele dziewczyn które walczą o dziecko nr. 1 i może być tak, że nigdy nie zostaną matkami mimo, że pragną tego tak samo jak my. Więc wygodnie jest myśleć, że się kiedyś przytrafi, że to boski plan jak się tą matką już kiedyś zostało.

Kiedy pierwszy raz trafiłam tu na forum, przypadkiem weszłam na wątek in vitro i tam właśnie jedna z dziewczyn napisała, że mamą nigdy nie będzie - jej wiek, jej finanse, jej zdrowie wszystko zostało wyczerpane. Owszem - może sobie robić jakieś rzeczy, ale napisała wprost - szczęśliwa nigdy nie będzie. No ale może taki był plan, żeby była nieszczęśliwa

 

[anyżowa]

Dziewczyny które mają IO, macie z tego tytułu problemy z przerzadzonymi włosami?

 

[Dong]

Myślę, że każda z nas ma swoją strategię „przetrwania”. Tłumaczymy sobie życie tak, żeby mniej bolało, a tutaj tłumaczymy sobie niepowodzenia w staraniach tak, żeby nie zwariować i mieć dalej siły

 

[Dong]

Dziewczyny które mają IO, macie z tego tytułu problemy z przerzadzonymi włosami?

Ja nie, ale z tego co czytałam, tu złą robotę robią podwyższone androgeny

 

[Bolilol]

Taką, że ja też bardzo chce mieć 3 dziecko, tak bardzo że jestem również na etapie rozważania in vitro.
Nie zmienia to faktu, że mamą już jestem i zawsze nią będę. Mamy tu wiele dziewczyn które walczą o dziecko nr. 1 i może być tak, że nigdy nie zostaną matkami mimo, że pragną tego tak samo jak my. Więc wygodnie jest myśleć, że się kiedyś przytrafi, że to boski plan jak się tą matką już kiedyś zostało.

Kiedy pierwszy raz trafiłam tu na forum, przypadkiem weszłam na wątek in vitro i tam właśnie jedna z dziewczyn napisała, że mamą nigdy nie będzie - jej wiek, jej finanse, jej zdrowie wszystko zostało wyczerpane. Owszem - może sobie robić jakieś rzeczy, ale napisała wprost - szczęśliwa nigdy nie będzie. No ale może taki był plan, żeby była nieszczęśliwa

ale ona nie pisze o wszystkich. Nie pisze, że widocznie taki jest na nas, na was plan, nie używa liczby mnogiej. Wierzy w to, co JEJ pomaga i mówi tylko o sobie. Nie o kimś. O sobie.

Ja mam podobne podejście. Nie złoszczę się na cudze kreski, nie jest mi przykro, cieszę się z nich.
Moja biel mnie boli, nasze zmagania przynoszą mi dużo rozczarowań i bólu, ale wierzę, że to jest po coś, że nadejdzie moja kolej, albo po prostu sprawi, że będę lepszym człowiekiem i żoną. Że czegoś mnie to uczy. Nie narzucam takiego podejścia nikomu, nie oceniam, gdy ktoś czuje inaczej.
I nie mam dzieci.

 

[Lauritaa]

Taką, że ja też bardzo chce mieć 3 dziecko, tak bardzo że jestem również na etapie rozważania in vitro.
Nie zmienia to faktu, że mamą już jestem i zawsze nią będę. Mamy tu wiele dziewczyn które walczą o dziecko nr. 1 i może być tak, że nigdy nie zostaną matkami mimo, że pragną tego tak samo jak my. Więc wygodnie jest myśleć, że się kiedyś przytrafi, że to boski plan jak się tą matką już kiedyś zostało.

Kiedy pierwszy raz trafiłam tu na forum, przypadkiem weszłam na wątek in vitro i tam właśnie jedna z dziewczyn napisała, że mamą nigdy nie będzie - jej wiek, jej finanse, jej zdrowie wszystko zostało wyczerpane. Owszem - może sobie robić jakieś rzeczy, ale napisała wprost - szczęśliwa nigdy nie będzie. No ale może taki był plan, żeby była nieszczęśliwa

Jak zawsze Twoje zdanie na wierzchu musi być
Nie znasz mnie, nie wiem co czuję, jakie mam podejście a się wypowiadasz. W to co wierzę to moje, nie Tb to oceniać.
Ten kto ma zrozumieć to zrozumie.
I moje myslenie nie jest wygodne, bo wygody tutaj brak. Zawsze tak myslalam (przy pierwszym tez) i będę myśleć.