Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
Mój ostatni rok też był właśnie podporządkowany pod ciążę, która nie nadeszła i to chyba w dużej mierze przełożyło się na moją kondycję, bo zamiast na maksa wykorzystywać czas i rozwijać się, w tym zawodowo, to odliczałam tygodnie do szczęśliwych wieści i finalnie czuję się niespełniona na kilku polach jednocześnie. Chcę tylko powiedzieć, że niestety same sobie dorzucamy ciężki kamień na plecy w tej długiej drodze przez takie dylematy
Masz rację, coś w tym jestMój ostatni rok też był właśnie podporządkowany pod ciążę, która nie nadeszła i to chyba w dużej mierze przełożyło się na moją kondycję, bo zamiast na maksa wykorzystywać czas i rozwijać się, w tym zawodowo, to odliczałam tygodnie do szczęśliwych wieści i finalnie czuję się niespełniona na kilku polach jednocześnie. Chcę tylko powiedzieć, że niestety same sobie dorzucamy ciężki kamień na plecy w tej długiej drodze przez takie dylematy
Ja doszłam już do momentu że jak teraz IUI się nie uda, to chyba potrzebuję małej przerwy, żeby odpocząć od starań i psychicznie i fizycznie. Potem zobaczymy co dalej
A co najlepsze mój były ginekolog też tak mówiłNie wiem co ludzie mają z tym ,, odpuszczaniem ,, przecież to tak nie działa . Osobiście uważam że może psychika w jakiś delikatny sposób wpływać na to że organizm się blokuje ale napewno nie działa to tak że jak ,,odpuszcze,, to się uda . Pierwsze 5-6 miesięcy nie myślałam o tym tam , miałam podejście że napewno się uda i jakoś się nie udało , więc jak mam teraz ,, odpuścić ,, skoro widzę że jest jakiś problem . Mnie wspiera jedynie mój mąż , chociaż teraz nieraz mamy lekkie wymiany zdan bo się denerwuje że ,,ciągle ,, o tym mówię ,i nieraz jest taka presja i to wszystko jest takie ... Moja przyjaciółka nie chce mieć dzieci , przeraża ja myśl o ciąży , kompletnie nie rozumie mnie i też twierdzi że ,, za bardzo się nakręcam ,, . Większość ludzi wkoło nas pyta kiedy i kiedy , a ja mam dość tych pytań ,bo bardzo chcemy a z jakiegoś powodu się nie udaje . Jedynie w marcu była ciaza biochemiczna i na ten moment to tyle , a lekarze do których do tej pory chodziłam twierdzili że mamy czas , że jestem młodą i trzeba poczekać . Liczę na to że Pani Estera nam pomoże i w końcu zaczniemy działac z sensem i planem , może to mnie w końcu trochę uspokoi ,bo nie ukrywam że faktycznie mam mega parcie i czasem sama już się w tym fiksuje . Dodatkowo odkąd zmarła moja mama w zeszłym roku w listopadzie to już całkiem jakby ,,obrałam sobie za cel ,, żeby miec dziecko . Od zawsze wiedziałam że chce mieć , i od zawsze się bałam że będę miała problemy
że wszystko u mnie dobrze i że teraz tylko głowa mnie trzyma i trzeba szczęścia...już do niego nie chodzęWiesz ja mam takie przeczucie ze jak odpuszczę i wezmę jakas spoko robotę to zostanę później w ciąży na lodzie tzn przedłuża do dnia porodu i nie będzie czego zbierać. Tu mam stabilna syt, umowa na czas nieokreślony, wyrobiona marka i zero problemów w razie w. U nas poszło szybko ale co z tego skoro pozamaciczna i spędziłam ponad 3 mce na zwolnieniu. Boje się ze albo dostanę fajna prace i zajdę w ciążę i a) znów wyląduje w szpitalu = zwolnienie lekarskie = baj, bo po co im pracownik którego nie ma kilka miesięcy albo b) umowa do dnia porodu i nara, kosiniakowe które nie wystarczy mi na nic, bo tysiak w porównaniu do obecnej pensji to nic. Drugi scenariusz to zostaje tu gdzie jestem i z moim szczęściem nici z planu.Mój ostatni rok też był właśnie podporządkowany pod ciążę, która nie nadeszła i to chyba w dużej mierze przełożyło się na moją kondycję, bo zamiast na maksa wykorzystywać czas i rozwijać się, w tym zawodowo, to odliczałam tygodnie do szczęśliwych wieści i finalnie czuję się niespełniona na kilku polach jednocześnie. Chcę tylko powiedzieć, że niestety same sobie dorzucamy ciężki kamień na plecy w tej długiej drodze przez takie dylematy
Ciekawe czy pozamaciczna to tez kwestia głowy bo się bałamA co najlepsze mój były ginekolog też tak mówił
Ja już nie używam tamponów. To mój pierwszy cykl bez nich . Przez nie namnożyły mi się bakterie i miałam stan zapalny. Jestem już po antybiotyki terapii plus probiotyki z kwasem mlekowym. Zastanawiam się nad kubeczkami menstruacyjnymiDziewczyny, widziałyście to? Link do: Arsen i ołów w tamponach. "Toksyczne substancje wykryte we wszystkich rodzajach"
Zastanawiam się jakie marki, ale ja generalnie używam tamponów od wielu lat i mnie to przeraża
Ja osobiście bardzo polecam kubeczek menstruacyjny
A na noc się sprawdzają ? Czujesz że je nosisz ?Ja osobiście bardzo polecam kubeczek menstruacyjny
