Starania 2019!

[Hostessa92]

Czytam na bieżąco wasze posty. I tak mieszają się tu na forum różne uczucia. Szczęście, żal, rozpacz, złość, radość, nadzieją.. no masa tego jest. A człowiek tylko jeden. I tak mnie jakoś to wszystko dzisiaj poruszyło. Bo niby w teorii to takie proste. Masz owulację, kochacie cię i pyk powinna być ciąża. Prosto i przyjemnie. A jednak wszystkie mamy za sobą nieudane cykle..

Też to zauważyłam niestety
I tak właśnie by się wydawało, że to takie proste - ja też tak myślałam.... Na początku podchodziłam do tego na luzie, będzie to będzie... Później mówię pojedziemy w podróż poślubną, luzik, owulacja, korzystanie z nowego małżeńskiego życia i pyk - wracamy w 3... No niestety nie zadziałało. A teraz to już tylko frustracja.

 

[Aneczka85_01]

Czytam na bieżąco wasze posty. I tak mieszają się tu na forum różne uczucia. Szczęście, żal, rozpacz, złość, radość, nadzieją.. no masa tego jest. A człowiek tylko jeden. I tak mnie jakoś to wszystko dzisiaj poruszyło. Bo niby w teorii to takie proste. Masz owulację, kochacie cię i pyk powinna być ciąża. Prosto i przyjemnie. A jednak wszystkie mamy za sobą nieudane cykle..

Masz racje . Kiedyś się zabezpieczałam i teraz żałuje ze nie zaszłam w ciąże w wieku naprzyklad 22 lat. Te co chcą to musza się nacierpieć i wyczekać . Każda prędzej czy później będzie mama.

 

[Hostessa92]

Masz racje . Kiedyś się zabezpieczałam i teraz żałuje ze nie zaszłam w ciąże w wieku naprzyklad 22 lat. Te co chcą to musza się nacierpieć i wyczekać . Każda prędzej czy później będzie mama.

Oby tak było - niestety znam takie przypadki, że "prędzej czy później" nie zadziałało całe życie :< I przez to chyba właśnie popadam w paranoję

 

[Aneczka85_01]

Oby tak było - niestety znam takie przypadki, że "prędzej czy później" nie zadziałało całe życie :< I przez to chyba właśnie popadam w paranoję

To może warto rozważyć jakaś pomoc ? Nam jak się nie uda to idziemy do kliniki i nie skończę z nią dopóki dziecka nie będzie

 

[Hostessa92]

To może warto rozważyć jakaś pomoc ? Nam jak się nie uda to idziemy do kliniki i nie skończę z nią dopóki dziecka nie będzie

My na razie zaczynamy i pewnie jeśli (odpukać) zajdzie taka potrzeba to skorzystamy.
Kuzynka męża korzystała z pomocy jakichś poradni i po 6 latach zdecydowali się jednak na adopcję...
Mój wujek całe życie nie miał dzieci - dopiero jak na starość "poszedł w tango" to się dorobił potomka...

Póki co staram się być dobrej myśli, ale czasem mnie nachodzą takie "przemyśliwanki" - że co jeśli to akurat nam się nie uda...

 

[KiedyPytam]

Oby tak było - niestety znam takie przypadki, że "prędzej czy później" nie zadziałało całe życie :< I przez to chyba właśnie popadam w paranoję

Właśnie... Prędzej czy później. A potem skądś się bierze tylu chętnych na invitro. Tyle adopcji.... niestety. Może to co powiem jest okropne ale ileś z nas się uda. A patrząc na statystki, niektórym niestety nie

 

[KiedyPytam]

♡♡♡♡♡ czekamy!

Trzymamy kciuki

 

[Aneczka85_01]

My na razie zaczynamy i pewnie jeśli (odpukać) zajdzie taka potrzeba to skorzystamy.
Kuzynka męża korzystała z pomocy jakichś poradni i po 6 latach zdecydowali się jednak na adopcję...
Mój wujek całe życie nie miał dzieci - dopiero jak na starość "poszedł w tango" to się dorobił potomka...

Póki co staram się być dobrej myśli, ale czasem mnie nachodzą takie "przemyśliwanki" - że co jeśli to akurat nam się nie uda...

Wiem bo ja tez często mam takie myśli . Nie wyobrażam sobie życia bez dziecka . Trzeba być dobrej myśli

 

[Hostessa92]

Wiem bo ja tez często mam takie myśli . Nie wyobrażam sobie życia bez dziecka . Trzeba być dobrej myśli

Mi się w głowie pojawia tyle pytań od razu... Może całe życie powinnam zabezpieczać się hormonami i wtedy byłoby mi łatwiej zajść? Czy skoro mąż ma w rodzinie osoby, które nie mogą mieć dzieci to może on też nie może? A może to wina mojego organizmu, po prostu?

Wchodzimy w 5 cykl i nie chcę popadać w paranoję, już biegać po lekarzach i robić testów i milionów badań, bo mąż ze mną psychicznie nie wyrobi Umówiliśmy się, że jeśli przez rok nam nie wyjdzie to pójdziemy na badania...

Z drugiej strony patrzę na wszystkie kuzynki męża, moje i koleżanki na fejsie i wokół i wszyscy dzieci, w ciąży, w kolejnej ciąży i naprawdę się z nimi cieszę, ale jednocześnie zżera mnie zazdrość...

 

[Aneczka85_01]

Mi się w głowie pojawia tyle pytań od razu... Może całe życie powinnam zabezpieczać się hormonami i wtedy byłoby mi łatwiej zajść? Czy skoro mąż ma w rodzinie osoby, które nie mogą mieć dzieci to może on też nie może? A może to wina mojego organizmu, po prostu?

Wchodzimy w 5 cykl i nie chcę popadać w paranoję, już biegać po lekarzach i robić testów i milionów badań, bo mąż ze mną psychicznie nie wyrobi Umówiliśmy się, że jeśli przez rok nam nie wyjdzie to pójdziemy na badania...

Z drugiej strony patrzę na wszystkie kuzynki męża, moje i koleżanki na fejsie i wokół i wszyscy dzieci, w ciąży, w kolejnej ciąży i naprawdę się z nimi cieszę, ale jednocześnie zżera mnie zazdrość...

A nie robiliście badań nasienia ? Jeśli nie to zróbcie . Po co ten stress i czekanie ?