Dziewczyny, chciałam Was podpytać w temacie „zwolnienia lekarskiego”. Jest nas tu dużo, chętnie usłyszę jakie macie do tego podejście.
Pracuje na etacie przy komputerze - praca biurowa. Jak już wcześniej wspominałam to jest moja pierwsza ciąża, więc wszystkiego się uczę głównie z obserwacji . Koleżanka z pracy, która była w ciąży rok temu poszła na zwolnienie lekarskie dopiero w 6-7 miesiącu, dlatego stwierdziłam, że pewnie to standard (w pracy biurowej) i nawet nie myślałam o zwolnieniu na tym etapie (9 tydz.).
Ale potem pojechaliśmy do teściów na Święta i się zaczęło…: że koniecznie musze iść na zwolnienie, ze to jedyny moment w którym kobieta może w ogóle skorzystać z takiego zwolnienia i po prostu trzeba brać w ciemno, ze lekarze dają bez problemu po prostu się mówi i się dostaje i ze koniecznie nawet jakbym nie miała żadnych dolegliwości chorobowych to jest mój czas żeby sobie odpocząć i się przygotować itp. A po drugie dojeżdżam pociągiem do pracy jest covid i w ogóle nie powinnam się narażać i ze mam lekarza od razu poprosić o zwolnienie. Ah i nie ważne czy mam tylko małe mdłości czy ich w ogóle nie mam. Ze większość kobiet w ciąży od razu idzie na zwolnienie z automatu.
Powiem szczerze, ze ta opinia bardzo mnie zdziwiła, bo osobiście nie znam żadnej kobiety, która poszła (w pracy biurowej mówię tu oczywiście o sytuacji gdzie nie ma żadnych wskazań do zwolnienia) od razu na zwolnienie. Oczywiście mam czasami mdłości i cały dzień, ale nie wydało mi sie to na tyle silnym powodem aby lekarz wystawił zwolnienie - i to już do końca ciąży. Zreszta lekarz który prowadzi moja ciąże nawet nie zapytał gdzie pracuje i nie sprawdził czy są w ogóle jakieś przeciwwskazania do pracy - ale z racji ze pracuje w biurze stwierdziłam ze i sama nie poruszę tego tematu.
Trochę tez poczytałam o zwolnieniach lekarskich i o tym ze ZUS może zrobić kontrole i ogólnie jak coś mu sie nie spodoba to nawet odebrać cały zasiłek i donieść pracodawcy, a z racji ze jestem absolutnie największa panikara na świecie to od razu stwierdziłam, ze co to za przyjemność z niepracowania i byciu w domu jak ZUS może mnie kontrolować i za każdym razem jak wyjdę na spacer to będę sie denerwować ze już przekraczam warunki zwolnienia….
Wiec mam bardzo mieszkane uczucia bo nie widzę powodu aby brać zwolnienie lekarskie: powoli sie uczę jak jeść aby nie było mi nie dobrze w biurze, mdłości bywają a kolejnego dnia słabną, a innych przypadłości nie mam wiec nie ma innego wskazania do zwolnienia, wiadomo jeszcze covid i komunikacja miejska. Mimo tego teściowa jak dzwoni za każdym razem mówi ze mam iść w tej chwili na zwolnienie i mam mętlik w głowie.
Wiec podsumowując ten przydługi wpis
Co myślicie o zwolnieniach lekarskich we wczesnej ciązy „na żądanie” - kiedy to nie ma większych wskazań do zwolnienia prócz (nie codziennych) mdłości - oczywiście nie mówię tu o zwoleniach kiedy trzeba na nic isc bo rodzaj pracy nie jest wskazany dla kobiet w ciazy, albo są jakieś wskazania zdrowotne itp. Jak w ogóle lekarze podchodzą do takich zwolnień „bo trochę złe się czuje w 9 tygodniu”?
Jestem bardzo ciekawa waszego doświadczenia i opinii !!!!
jako kasjer więc tryb siedząco dżwigający ale nie było mi jakoś ciężej niż zawsze. Po pierwsaej wizycie powiedziałam kierownikowi o ciąży i bez nerwów czy złości powiedział żebym od stycznia już poszła na L4 bo praca jest jaka jest a on nie chce mieć wyżutów sumienia gdyby coś pożniej było nie tak. Piszecie o wirusach i covidzie. U mnie początek roku jest pełen strachu. Jesteśmy na kwarantannie bo mąż ma covid. Wychodzi na to, analizując objawy, że ja i dzieci też to mieliśmy w grudniu, więc kolejnej wizyty boję się bardzo bo nie wiem jaki to będzie miało wpływ na zarodek a.kolejna wizyta dopiero 18.01.
Tez się bardzo boje czy cos później nie wyjdzie z tego powodu. Póki co na wizycie serduszko biło, ale jeszcze za wcześnie by ocenić czy covid cos namieszał.
Ja zabrałam glukometr na badania do lab.. i zaraz po pobraniu krwi do badań,zmierzyłam sobie tez poziom cukru swoim glukometrem. Różnicę miedzy wynikami z gluko a z lab mialam 3 jednostki.
po całym dniu pracy zawsze boli mnie podbrzusze, a przecież niby nic fizycznie nie robiłam ciężkiego. Na razie pracuję, po najbliższej wizycie zobaczę, jaki mój los.
