Poród rodzinny

[anoli84]

a ja się załamałam:-( mój M też jest zawiedziony, bo czeka mnie cesarka, a tak bardzo pragnął być przy porodzie, przeciąć pępowinę i wogóle wspierać mnie i pomagać. A tu niestety przy cc nie może uczestniczyć i będzie stał na korytarzu

beata nie ma sie co dołowac, mój tez mial byc ze mna przy porodzie i wlasciwie byl przy kazdym skurczu az do podjecia przez lekarzy decyzji o cc. Pepowiny moze i nie przecioł ale na ręce dostal dziecko pierwszy ze wzgledu na to ze ja spalam po narkozie i z tego sie bardzo cieszy i jest dumny. Mysle ze jak juz bedziecie mieli malenstwo w swoich ramionach to ze nie urodziliscie razem nie bedzie mialo znaczenia.

 

[beata26]

dzięki anoli :-) moj M mowi to samo ze nie wazne czy będzie przy porodzie czy stał za drzwiami, najważniejsze jest dla nas tylko to żeby maleństwo było zdrowe:-) ja już nie rozpaczam że nie będzie go obok, bo wiem że będzie czekał poza salą i że wogole bedzie a to tez jest bardzo wazne.

 

[ostraszka]

Przed samym porodem postanowilismy ze nagramy narodziny synka. wyszlo jednak inaczej bo jak juz synus mial wyjsc to nie puscilam D po akarat bo balam sie ze nie dam rady sama urodzic.Jesli chodzi o pempowine, to bylismy tak szczesliwi jak zobaczylismy Natanka, o zupelnie o tym zapomielismy

 

[smerfi1986]

Mój mąż też będzie przy mnie. On się śmieje że na początku na pewno, ale jak straci przytomność to już tylko ciałem;-). Też słyszałam że personel jest wtedy dużo przyjemniejszy. Bo przy mężu nie będą przecież krzyczeć na jego żonę, gdyż zawsze może zainterweniować.

 

[bliska]

Cześć dziewczynki :-) ostatnio znowu zainteresowała mnie kwestia porodów rodzinnych, po przeczytaniu artykułu
Smyk
Zawsze byłam za, ale jak pomyślałam o ryzyku, że M straci zainteresowanie... hm... seksualne żoną, to jakoś mnie ten argument przekonuje. Na pewno są różni mężczyźni, ale zdarzają się pewnie i tacy, których partnerka po czymś takim przestanie po prostu interesować...

 

[IzaBK]

Cześć dziewczynki :-) ostatnio znowu zainteresowała mnie kwestia porodów rodzinnych, po przeczytaniu artykułu
Smyk
Zawsze byłam za, ale jak pomyślałam o ryzyku, że M straci zainteresowanie... hm... seksualne żoną, to jakoś mnie ten argument przekonuje. Na pewno są różni mężczyźni, ale zdarzają się pewnie i tacy, których partnerka po czymś takim przestanie po prostu interesować...

zdarzają się i tacy, którzy interesują się innymi partnerkami niezależnie od sytuacji...
A dlaczego wcześniej bylaś za?

 

[kasinek]

Ja jak rodzilam tomoj M oczywiscie byl przy porozie, ale potem lezalam na sali z taka babka, ktora normalnie tak mnie rozbawila... Rodzila oczywiscie sama, nie pozwolila, zeby jej partner przy tym byl, i po samym porodzie tez nie zgadzala sie, zeby do niej przyszedl. Myslalam, ze umre ze smiechu, jak zobaczylam taki oto obrazek: Ja tam ledwo zyje po porodzie, snieta jestem i polprzytomna, a do niej przychodzi jakas kobieta. Zaczyna jej robic paznokcie, wlosy, makijaz, koszula nocna oczywiscie nie taka jak moja – worek, byle bylo wygodnie, tylko jakas taka jedwabna czy cos. Kobitka wpuscila meza dopiero, jak juz byla zrobiona na bostwo! No po prostu zenada!

 

[bliska]

zdarzają się i tacy, którzy interesują się innymi partnerkami niezależnie od sytuacji...
A dlaczego wcześniej bylaś za?

Tak na prawdę nadal uważam, że to bardzo ważne przeżycie dla obojga rodziców, poza tym rodzącą trzeba wspierać. ale masz rację, po prostu zdarzają się różni.

 

[Camel84]

Takie sytuacje, kiedy facet naprawdę traci zainteresowanie kobietą na skutek wspólnego porodu zdarzają się baaaardzo rzadko, też o tym czytałam. Wiadomo, że jakiś przejściowy kryzys często się zdarza, ale wynika raczej z nieumiejętności odnalezienia się w nowej rzeczywistości.

Są na pewno mężczyźni niedojrzali, którzy wymagają, aby ich partnerka była zawsze piękna i pachnąca. Są tacy, których odrzuca na myśl o tym, że kobieta ma miesiączkę albo też załatwia potrzeby fizjologiczne;-) Znam takich, ale są sami;-)

Osobiście nie znam tatusia, który wypowiadałby się negatywnie na temat uczestnictwa w porodzie. Trzeba to po prostu przeżyć, żeby przekonać się, że jest to wydarzenie, w którym fizjologia schodzi na dalszy plan.

Ale to ty najlepiej znasz swojego faceta, choć z drugiej strony nawet w najbardziej wrażliwych osobnikach poród potrafi obudzić lwa i wydobyć ogromne pokłady troski.

Mój mąż był właśnie takim wrażliwcem i zarzekał się, że nie wytrzyma tej krwi, nie wiadomo czego jeszcze;-), mówił, że nie będzie przewijał dziecka, bo się brzydzi itd. Ale spisał się na medal, był do samego końca, widział wszystko i jakoś teraz kupa mu niestraszna;-) Po porodzie opiekował się mną, wyjmował mi szwy, a po 4 tygodniach nasze życie intymne wróciło do normy.

Nie obawiaj się, szansa jest pewnie jedna na milion, że coś się popsuje, a korzyści ze wspólnego porodu niewspółmiernie wyższe...

 

[Jolit@84]

Ja tez sie balam tego,ze moj maz straci mna zainteresowanie,ze mu zbrzydne;-)Ale dzisiaj wiem,ze chyba nic tak malzonkow nie zbliza jak porod,tylko niedojrzaly emocjonalnie chloptas stwierdzi,ze mu kobita zbrzydla..Sam porod super a po jeszcze fajniej...Moj maz teraz to prawie mnie na rekach nosi,bo jest dumny,ze urodzilam mu core:-)A do tych widokow,ktorych sie naogladal podchodzimy z humorem i na luzie.Nie patrzal mi centralnie w krok,siedzial z tylu ale i tak widzial glowke jak wychodzi i niestety cos jeszczeAle tego co nieprzyjemne sie nie rozpamietuje...pamieta sie tylko te wznioslosc chwili,ten cudowny widok swojego dziecka