Do autorki która po przeczytaniu tego posta może myśleć, ze krzyk to coś złego: krzyk podczas porodu jest chyba najbardziej kozacka rzeczą świata, mega prymitywny sposób na niwelowanie bólu
ja po swoim porodzie to chyba najbardziej epicko wspominam, nawet podczas powiedziałam swojemu mężowi, ze czuje się, ze ja jestem tym krzykiem.
(Ale to tylko moje podejście, jeżeli dla ciebie nie krzyczenie było celem, to tez okej, nie chodzi mi o krytykę twojego doświadczenia w żaden sposób. wiem ze mega dużo kobiet się tego boi/krępuje i chciałam dać autorce znać, żeby jak potrzebuje krzyczeć, to żeby krzyczeć i korzystać z tego
)
Ps. Ja tez założyłam sobie, ze nie chce przeklinać podczas porodu. Jakieś takie brzydkie mi się to wydawało
.
Ja rodziłam jakoś od 4 rano do 16, od 7:00 miałam skurcze co mniej niż 5 minut i pojechałam na izbę przyjec koło 8:30. Miałam regularne skurcze, bez oksy przez cały poród, nie odeszły mi wody same. Ja dobrze bardzo wspominam to doświadczenie, właśnie dzięki temu ze tyle to trwało i nie odeszły mi wody to nie bylo to bardzo bolesne, akcja ładnie sie toczyła, miałam czas na odpoczynek (mogłam wejsc do wanny). Parte miałam mega mocne i szybkie, ale udało sie urodzic z ochrona krocza
.