W sobotę 11 września pojechaliśmy do Św. Katarzyny na ślub przyjaciół. Oni ciągle się śmiali i powtarzali - pamiętaj dziś nie rodzisz - bo dziś nie Ty jesteś najważniejsza. Mąż śmiał się i mówił wszystkim, że umówił się z małym, że może wychodzić po 16 - ślub był o 15. Byliśmy w Kościółku, porobiliśmy im zdjęcia i pojechaliśmy do teściów. U nich pod domem, wysiadam z auta (ok. godz. 16:30) i czuję jakieś ciepło po nogach i mówię do męża: chyba mi wody odeszły, a ten taki rogal na twarzy, że się zaczęło 
Pojechaliśmy do nas do domku, po torbę, ja zmyłam makijaż, szybki prysznic i w drogę. Do szpitala zajechaliśmy gdzieś o 18 - cały czas sączyły mi się wody. Na Izbie Przyjęć zbadano mnie - stwierdzono 2 cm rozwarcia, ale z powodu żadnych skurczy przyjęto na Patologię ciąży - ostatnie wolne miejsce! Ale fuks! Tam podłączono mnie pod KTG i zaczęły się lekkie skurcze – mówię do męża, że chyba już wiem co to skurcz, ale jakiś pyrdzik śmieszny Po 19 musiał jechać do domu, a ja zostałam sama. Powiedziałam mu tylko, że czuję, że jeszcze dziś wróci. Gadałam sobie z dziewczyną z pokoju i nagle złapał mnie mega ból w dole brzucha, pomyślałam – rozkręca się Za chwilę kolejny mocny ból – pomyślałam, że sprawdzę czas co ile... 5, 4, 3 min. - od razu hardcore Idę do położnych – mówię, że chyba się zaczęło, a ona do mnie z uśmiechem – Pani Marto niech Pani chwile zaczeka bo nie ma wolnej porodówki ;P A ja – mogę czekać, ale mały już nie bardzo... Kazała iść pod prysznic. Poszłam. Posiedziałam jakieś 40 min. - było całkiem przyjemnie – jeszcze ;P Po wyjściu wzięły mnie na zabiegówkę i zbadały. A tam rozwarcie na 4 cm, a na skurczu na 7 cm. Babka do drugiej, że widzi włoski, a ja szok ;P Jedno słowo – proszę dzwonić po męża. Ja za tel. Było dobrze po 22. Parę min. po 23 przyjechał mąż, od razu poszliśmy na porodówkę. Tam trochę leżenia na łóżku na boku, żeby dzidziuś miał więcej miejsca do rozpychania się i położna wysłała mnie pod prysznic. Tam byliśmy chyba z mężem godzinę – ja mówiłam, że nie pomaga – a ona, że nie ja jestem najważniejsza i dziecku ma to pomóc – a ja miałam już mega skurcze... Ból okropny. Wyszliśmy spod prysznica i poszliśmy na łóżko. Tam już końcówka, która była wielką ulgą. Samo urodzenie – wypchanie maleństwa to już przyjemność i nagroda Mały pojawił się na tym świecie o 1.20 w nocy. Położono mi go przy piersi i mieliśmy chwilkę tylko dla siebie. Ja zostałam na porodówce, a mąż z położną poszli go ważyć, mierzyć, itp. Dostał 10 pkt w skali Apgar, chociaż położna powiedziała, że 12 na 10 Waga 3360 i 53 cm Ja rodziłam w tym czasie łożysko i byłam zszywana – bez nacięcia się nie obyło, ale wyraziłam na to wcześniej zgodę. Wychodzę z założenia, że lepiej mieć zszytą prostą ranę, niż poszarpaną Później mieliśmy jeszcze chwilę dla siebie – ja, mąż i maluszek. Mąż pojechał do domu po 3, a mnie odwieziono na salę dopiero przed 6, bo mieli taki młyn i porodów, że nie mieli jak. Już się pytałam czy mogę iść sama, ale nie pozwolili ;P Leżałam między salami porodowymi i słyszałam jak na świat przychodzą kolejne maleństwa Odwieziono mnie i przeskoczyłam z łóżka na łóżko – położne się śmiały, że sprinterka Oczywiście nie spałam ani godziny, a o 7 wpadła położna czy dam radę iść po prysznic, a ja oczywiście pobiegłam w podskokach Chociaż po zrobiło mi się słabo bo całą sobotę prawie nic nie jadłam i nie piłam. Podczas porodu podłączono mi kroplówkę. Później maluszek już był ze mną. Niestety we wtorek jak już mieliśmy wychodzić okazało się, że pediatra nie puszcza nas do domu bo mały ma nasiloną żółtaczkę ze względu na nasz konflikt. Leżał pod lampami i wyszliśmy wczoraj. Teraz cieszymy się sobą! Z perspektywy czasu powiem Wam, że Bóg wie co robi, bo w czwartek miałam nawał pokarmu i zastój i gdyby nie pomoc super położnych nie dałabym rady. A tam w domu nie poradziłabym sobie sama. Aaaaaa i skarpetki przy porodzie mi się przydały bo strasznie marzły mi stopy Mąż spisał się na medal, trzymał za rękę, przypominał o oddechu, podawał wodę i wspierał. Jestem mega szczęśliwa i dumna z moich chłopaków
Pojechaliśmy do nas do domku, po torbę, ja zmyłam makijaż, szybki prysznic i w drogę. Do szpitala zajechaliśmy gdzieś o 18 - cały czas sączyły mi się wody. Na Izbie Przyjęć zbadano mnie - stwierdzono 2 cm rozwarcia, ale z powodu żadnych skurczy przyjęto na Patologię ciąży - ostatnie wolne miejsce! Ale fuks! Tam podłączono mnie pod KTG i zaczęły się lekkie skurcze – mówię do męża, że chyba już wiem co to skurcz, ale jakiś pyrdzik śmieszny Po 19 musiał jechać do domu, a ja zostałam sama. Powiedziałam mu tylko, że czuję, że jeszcze dziś wróci. Gadałam sobie z dziewczyną z pokoju i nagle złapał mnie mega ból w dole brzucha, pomyślałam – rozkręca się Za chwilę kolejny mocny ból – pomyślałam, że sprawdzę czas co ile... 5, 4, 3 min. - od razu hardcore Idę do położnych – mówię, że chyba się zaczęło, a ona do mnie z uśmiechem – Pani Marto niech Pani chwile zaczeka bo nie ma wolnej porodówki ;P A ja – mogę czekać, ale mały już nie bardzo... Kazała iść pod prysznic. Poszłam. Posiedziałam jakieś 40 min. - było całkiem przyjemnie – jeszcze ;P Po wyjściu wzięły mnie na zabiegówkę i zbadały. A tam rozwarcie na 4 cm, a na skurczu na 7 cm. Babka do drugiej, że widzi włoski, a ja szok ;P Jedno słowo – proszę dzwonić po męża. Ja za tel. Było dobrze po 22. Parę min. po 23 przyjechał mąż, od razu poszliśmy na porodówkę. Tam trochę leżenia na łóżku na boku, żeby dzidziuś miał więcej miejsca do rozpychania się i położna wysłała mnie pod prysznic. Tam byliśmy chyba z mężem godzinę – ja mówiłam, że nie pomaga – a ona, że nie ja jestem najważniejsza i dziecku ma to pomóc – a ja miałam już mega skurcze... Ból okropny. Wyszliśmy spod prysznica i poszliśmy na łóżko. Tam już końcówka, która była wielką ulgą. Samo urodzenie – wypchanie maleństwa to już przyjemność i nagroda Mały pojawił się na tym świecie o 1.20 w nocy. Położono mi go przy piersi i mieliśmy chwilkę tylko dla siebie. Ja zostałam na porodówce, a mąż z położną poszli go ważyć, mierzyć, itp. Dostał 10 pkt w skali Apgar, chociaż położna powiedziała, że 12 na 10 Waga 3360 i 53 cm Ja rodziłam w tym czasie łożysko i byłam zszywana – bez nacięcia się nie obyło, ale wyraziłam na to wcześniej zgodę. Wychodzę z założenia, że lepiej mieć zszytą prostą ranę, niż poszarpaną Później mieliśmy jeszcze chwilę dla siebie – ja, mąż i maluszek. Mąż pojechał do domu po 3, a mnie odwieziono na salę dopiero przed 6, bo mieli taki młyn i porodów, że nie mieli jak. Już się pytałam czy mogę iść sama, ale nie pozwolili ;P Leżałam między salami porodowymi i słyszałam jak na świat przychodzą kolejne maleństwa Odwieziono mnie i przeskoczyłam z łóżka na łóżko – położne się śmiały, że sprinterka Oczywiście nie spałam ani godziny, a o 7 wpadła położna czy dam radę iść po prysznic, a ja oczywiście pobiegłam w podskokach Chociaż po zrobiło mi się słabo bo całą sobotę prawie nic nie jadłam i nie piłam. Podczas porodu podłączono mi kroplówkę. Później maluszek już był ze mną. Niestety we wtorek jak już mieliśmy wychodzić okazało się, że pediatra nie puszcza nas do domu bo mały ma nasiloną żółtaczkę ze względu na nasz konflikt. Leżał pod lampami i wyszliśmy wczoraj. Teraz cieszymy się sobą! Z perspektywy czasu powiem Wam, że Bóg wie co robi, bo w czwartek miałam nawał pokarmu i zastój i gdyby nie pomoc super położnych nie dałabym rady. A tam w domu nie poradziłabym sobie sama. Aaaaaa i skarpetki przy porodzie mi się przydały bo strasznie marzły mi stopy Mąż spisał się na medal, trzymał za rękę, przypominał o oddechu, podawał wodę i wspierał. Jestem mega szczęśliwa i dumna z moich chłopaków 
