Ja mam dzisiaj wizytę o 14.30, wg. OM 10+0. Niby podchodzę do niej spokojnie i nastawiona jestem pozytywnie, ale zawsze gdzieś tam z tyłu głowy ten niepokój przed wizytą jest.
Przez cały weekend zero objawów, ogarnęłam 30-stkę męża, było mnóstwo ludzi i postanowiliśmy jeszcze o ciąży nie mówić, bo widziałam jak wszyscy skaczą nad jego kuzynką, która ma termin na połowę lutego i biedna nie mogła porozmawiać o niczym innym, wszyscy tylko nawijają o ciąży, o tym jak oni swoje przechodzi, o tym, że dopiero zobaczy co to znaczy być zmęczonym jak urodzi, tysiące porad i w kółko tylko ten temat, więc ja na razie podziękuję.
chodzi wlasciwie o to zeby sie nie nakrecac ze na pewno cos sie zlego dzieje bo to o to mi chodzilo ze to nie NA PEWNO. Sprawdzic ale tez nie zakladac ciagle z gory i nie doszukiwac sie. I tak jak mowilam noe odbierajcie tego jako plachty na byka bo nie pisze do was baba ktora nic o stratach i strachu nie wie. Poprostu widze w was siebie sprzed jakiegos czasu i naprawde chcialabym wam pomoc
Czekamy na wieści 
Ale jesteście chudzinki. Ja taka byłam w 1 ciąży, to moja mama tylko patrzyła jak skóra mi pęknie na brzuchu bo aż się świeciła 
nigdy tak nie miałam wczesniej.. za dużo zjesc tez nie mogę ale musze często bo jak dopada bol brzucha z głodu to jakbym nie jadla kilka dni 
. Mąż alkoholik i takie tam. 2 miesiące na siłowni walczyłam żeby zwiększyć wagę i udało się dojść do 48. Po rozwodzie odpadło cześć stresów, no i pojawiła się nowa miłość, to troszkę przytyłam....może dlatego w końcu udało się z tą ciążą
