Takie umiejętności powinno mieć dziecko drugi miesiąć:
Dziecko leżąc na brzuchu może już umieć unieść głowę i ramiona na wysokość 5 cm i utrzymać się w tej pozycji coraz dłużej. W pozycji pionowej zachowuje chwiejnie wyprostowaną postawę a podtrzymywane w pozycji pionowej dobrze kontroluje ustawienie głowy. Dotykając podłoża ugina nogi, a nawet czasem samodzielnie przewraca się z boku na plecy. Leżąc na pleckach, zaczepia zawieszone w zasięgu rąk zabawki i niekiedy udaje mu się utrzymać przedmiot włożony mu przez dorosłego do ręki.
Twój szkrab coraz chętniej i na dłużej zatrzymuje wzrok na Twojej twarzy lub interesującym go obiekcie, częściej zwraca uwagę na kolorowe przedmioty, zwłaszcza te o zdecydowanych barwach. Pod koniec drugiego miesiąca pojawia się uśmiech, zarezerwowany oczywiście dla Ciebie.
Dziecko może wciąż machać energicznie rączkami, nóżkami, wiercić się, a nawet wyciągać rączkę w kierunku interesującego je przedmiotu. Twój maluch widzi już z większej odległości. Jego mózg doskonali widzenie obuoczne.
W szóstym tygodniu życia przychodzi czas na podanie maluchowi drugiej dawki szczepionki przeciwko WZW typu B oraz domięśniowo pierwszej dawki szczepionki na błonicę, tężec i krztusiec (DTP – dawka pierwsza).Z czasem u maluszka wydłużają się odstępy między drzemkami, dziecko w ciągu dnia jest coraz bardziej ożywione. Już wkrótce będzie sypiało o określonych porach. Tymczasem w odczuwaniu głodu pojawia się pewna regularność, maluch dopomina się o jedzenie najczęściej co trzy godziny. Jednak w drugim miesiącu życia rośnie apetyt malucha. Lekarze nazywają to skokiem rozwojowym. Wówczas dziecko może domagać się jedzenia nawet częściej niż co godzinę.
Twój szkrab wkłada do buzi rączki – i nie jest to tylko przypadkowy odruch, w ten sposób maluch poznaje świat. Wkrótce zacznie wkładać do buzi wszystko, co wpadnie mu w ręce.
Między szóstym a ósmym tygodniem życia maluszek zaczyna miewać kolki – bolesne bóle brzucha. Sygnalizuje je napadowy płacz, niedający się ukoić. Możesz wtedy spróbować utulić dziecko głaskaniem, przytulaniem, ciepłą kąpielą, śpiewaniem, masażem brzuszka. Dolegliwości zmniejszają się też po zmianie pozycji dziecka, położeniu na pochyłym podłożu i stosowaniu ciepłych okładów na brzuszek.
Rady dla rodziców:
– Umożliwiaj dziecku trening główki (dziecko powinno leżeć na brzuszku na twardym podłożu z rączkami pod klatką piersiową).
– Stymuluj rozwój koordynacji wzrokowej, umieszczając kolorowy przedmiot w odległości ok. 30 cm od twarzy dziecka i powoli zataczaj nim kręgi.
– Pomóż dziecku w nauce chwytania, umieszczając jakąś zabawkę blisko jego dłoni, a gdy maluch próbuje sięgać, włóż tę rzecz w jego zaciśniętą piąstkę i delikatnie rozprostuj mu palce.
Twoje dziecko staje się aktywnym obserwatorem, chętnie naśladuje mimikę twarzy, gesty, ruchy i dźwięki otaczających je osób. W piątym tygodniu życia u niemowlęcia w czasie krzyku mogą pojawić się też pierwsze łzy. To dowód na rozwój skomplikowanych reakcji układu nerwowego. Rozpoczęcie aktywności gruczołów łzowych wzbogaca życie dziecka w jeszcze jeden sposób wyrażania emocji.
W tym czasie dziecko zaczyna wydawać też krótkie gardłowe dźwięki: „agu”, „ga”, „kha”, „ehe”, „he” (tzw. głużenie). Z czasem maluch będzie wzbogacał swoje „słownictwo” i powtarzał więcej dźwięków wydawanych przez Ciebie i naśladował głosy domowników. Uważa się, że w ciągu pierwszych szóstych tygodni życia repertuar dźwięków wzbogaca się aż czterokrotnie w porównaniu z wyjściowym!
Dziecko zauważa, że pewne rzeczy i osoby znikają z pola widzenia. Rozpacza, bo sądzi, że już nie wrócą. Dzieje się tak dlatego, że niemowlak nie ma jeszcze poczucia trwania rzeczy. Wkrótce zacznie reagować na Twoją nieobecność płaczem.
W miarę jak coraz wyraźniej zarysowuje się temperament i osobowość dziecka zaczynasz zauważać, czy malucha pociągają nowe sytuacje, czy też stara się ich uniknąć. Niektóre niemowlęta cieszą się z nowych doświadczeń, zabawek, twarzy, inne najwyraźniej są ostrożne, niechętne zmianom, mogą reagować na nie płaczem.
Rady dla rodziców:
– Dbaj o spokojną, ciepłą atmosferę w domu, stany uczuciowe Twojego dziecka są odbiciem stanów uczuciowych i zachowań osób w jego otoczeniu.
– Gdy dziecko jest wyspane i najedzone, noś je. Pokaż mu zapaloną lampę, widok za oknem, opowiadaj, co widzisz.
– Baw się z dzieckiem w rozpoznawanie dźwięków, potrząsaj grzechotką i obserwuj, jak zareaguje, gdy potem użyjesz np. dzwoneczka.
– Rozmawiaj z maluszkiem, zmieniając intonację głosu.
– Czytaj proste książeczki (zwłaszcza wierszyki).
mój mały po szczepieniu jest trochę rozbity (płacze, tuli się, nie chce sam leżeć) ale mam nadzieję, że za jakiś czas mu to przejdzie:-)
więc zrobię to teraz...
. Kiedy mnie długo nie widzi i w końcu zobaczy to wzdycha, rusza nóżkami i rączkami.Czasami wsuwam mu grzechotkę do ręki i on sobe nią macha, czasami machnie w nos lub w oko
