Z drugiej strony zalecenia ESPGHAN (European Society for Paediatric Gastroenterology, Hepatology and Nutrition) oraz PTGHiŻD (Polskiego Towarzystwa Gastrologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci) mówią, iż pokarmy uzupełniające należy wprowadzać do menu niemowlaka nie wcześniej niż po skończonym 17. tygodniu życia i nie później niż do końca 26 tż. Przedział ten jest dość szeroki, ale ma to swoje uzasadnienie! U donoszonych, zdrowych niemowląt około 4. mż. wykształca się zdolność przyjmowania pokarmów stałych – dojrzewają do tego zarówno nerki jak i przewód pokarmowy, dzieci nabywają umiejętność siedzenia z podparciem, osiągają dojrzałość neurologiczną pozwalającą na kontrolę ruchów głowy i szyi oraz jedzenie z łyżeczki. Dodatkowo zanika odruch wypychania z ust ciał obcych, utrudniający karmienie pokarmami innymi niż mleko we wcześniejszym okresie. Górna granica wynika natomiast z wyżej wspomnianej konieczności uzupełnienia niektórych składników odżywczych.
Zobacz załącznik 903789 My rozszezałysmy 4+2