Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
Myślisz ze położą Cię dzisiaj na oddziale ? Czy badania i do domu?Stara bida
Na razie pobrali mi krew i tak sobie czekam od 8
Niestety jest tu dzisiaj jakiś tłum ludzi i zamieszanie na maksa. Musiałam przejść na inna poczekalnię i nie działa to na mnie dobrze bo z tej są wypisy
Trzymam kciuki żeby wszystko poszło po twojej myśli
O tej teściowej to już chyba kiedyś pisalas, co za kobieta. Mi moja w pierwszej ciąży też powiedziała, że do 3 miesiaca to nie ma się co chwalić bo może nic z tego nie wyjść. A jak drugą ciążę poroniłam w 5 miesiącu to stwierdziła że ona też poroniła i nie mam co płakać bo jestem młodą, poza tym mam już jedno dziecko. Myślałam że jej walne. O bliźniakach nie wiedziała i do teraz nie wie. I bardzo się z tego cieszę, bo pewnie usłyszałabym że to moja winaJa nie wrzuciłam testu, ale o mojej ciąży wiedziało dużo osób. Często przez przypadek, bo ja nie umiem kłamać na pytanie kiedy drugie czy inne takie żarty. I ci ludzie dali mi niesamowite wsparcie. Takie ludzkie. Dowiedziałam się o tym, że koleżanka z którą pracuję wie, co czuję. Każdy szedł mi na rękę.
Szczerze to byłoby mi trudniej udawać, że znikam na trzy tygodnie, bo coś tam.
Myślę że każda z nas czuje te sprawy po swojemu i jak chce wrzucić ten test, to niech wrzucanajbardziej zabolały mnie słowa teściowej rzucone na początku ciąży, że kiedyś to kobiety tak nie rozpowiadaly, żeby wstydu nie było. Jeśli zajdziemy, dowie się po prenatalnym.
Właśnie chodzi mi tez o walkę z tym wstydem + czego mam się wstydzić? Mądrości ciała, które podjęło taką decyzję?
O tej mojej ciąży co ja straciłam w 5 miesiącu też większą część osób wiedziała bo co złego może się stać po 3 miesiącu, takie naiwne myślenie miałam. Choć według statystyk po 12 tyg. Ciąży ryzyko utraty jej wynosi zaledwie 2 %. Mi też ludzie dali dużo wsparcia, dowiedziałam się też że nie jestem sama, bo nie ma praktycznie żadnej osoby z mojego otoczenia co nie ma poronienia za sobą. Ale wkurza mnie jak niekiedy ludzie mówią do mnie: oby ten rok był lepszy dla was bo taka tragedia was spotkała i ten ich współczujący wzrok. Od.momentu tego poronienia wszyscy mnie żałują, nie ma innego tematu tylko ten. Mówię im że stała się tragedią ale inni mają gorzej i nie chce już na ten temat rozmawiac. Wczoraj od sasiadki usłyszałam ze bardzo szybko się pozbierałam, nawet za szybko. Czemu wszystkim przychodzi tak łatwo ocenianie ? Nie wiedzą że na.zewntarz jestem uśmiechnięta a w środku to we mnie dalej siedzi.Ja straciłam pierwsza ciaze w 25tygodniu, wiec wiedzieli juz wszyscy- rodzina, znajomi, współpracownicy. Ja to się szykowałam na pójście na l4, wiec dużo spraw w pracy próbowałam sfinalizować. Dostalam bardzo dużo wsparcia, ale też przytłaczało mnie, że tyle osób wiedziało. Miałam problem później na nowo zacząć spotykać się z ludźmi, bo miałam w głowie, że ostatnio widzieli mnie z brzuszkiemoczywiście moje obawy za każdym razem były bezpodstawne- teraz wiem ze kazdy chciał mi pomóc. Dalej mam znajomych z którymi się nie zobaczyłam od zeszłego roku (ogolnie jestem kontaktowa osoba, mam wielu znajomych, wiec sporo tego było. Teraz jestem bardziej powsciagliwa). W październiku mialam puste jajo i o tym wie tylko mój mąż, siostra i terapeutka. Nie miałam serca zeby informować o tym moich rodziców, chociaż dużo przeszłam przez te 3 tygodnie. Nie czułam potrzeby, żeby mówić jeszcze komus- powiedzialam w pracy że idę na zabieg ginekologiczny. Nikt nie wiedział, że to zakończenie ciazy. Myślę, że każda musi robić to, co dyktuje jej serce. Pewnie kiedyś powiem moim bliskim o tych trudnych dla mnie doświadczeniach z października, ale teraz jeszcze nie czuje takiej potrzeby. Ważne, żeby czuć się komfortowo że swoimi decyzjami.
Zwiększać świadomość ryzyka to jedno, ale ciąża lekka i przyjemna to jest chyba tylko według mężczyzn
zawsze jak na imprezie pojawia się temat L4 w ciąży to przynajmniej jeden facet się odezwie, że "ciąża to nie choroba" i "za moich czasów to kobiety pracowały, a nie wydziwiały". Przydałoby się wiele kampanii społecznych na różne takie niepopularne
Ja w pierwszej ciąży pracowałam do 34 czy 35 tygodnia. Pracę lubię w pierwszym trymestrze akurat na urlopie. I co? Moja nowa szefową palnęła, że poszłam na macierzyński na pół roku!!! Więc teraz nie mam zamiaru mieć wyrzutówZwiększać świadomość ryzyka to jedno, ale ciąża lekka i przyjemna to jest chyba tylko według mężczyzn
tematy, bo reportaży i badań niestety nikt nie czyta
Ja mam oba mthr hetero i pai też hetero. O gin powiedział że w następnej ciąży od pozytywnego testu heparyna i acard. A genetyk powiedziała że póki co mam brać zmetylowane witaminy (zaleciła prenat*al uno ) i w następnej ciąży acard od pozytywnego testu ale co do heparyny powiedziała że to do rozważenia bo te mutacje hetero to takie nic i że większość kobiet je ma
Jestem tego samego zdania. Ja w lutym rok temu po biochemie strasznie się nakręciłam i serio w głowę mi zachodziło, co miesiąc uważałam ze się udało a @ i tak przychodziła. W końcu powiedziałam stop! W październiku kochaliśmy się z M tylko raz przed OWU, pokłóciliśmy się ostro i nastepny seks był chyba po 2 tygodniach, w ogóle nie nastawiałam sie na ciaze, bo jak
A jednak jak zorientowałam sie ze mdłości od tygodnia nie są żadna grypa i @ mi sie spóźnia to byłam w szoku… 
pani w rejestracji absolutnie nie ma miejsca… mam przyjść i zapytać czy mnie przyjmie dodatkowo. No jakieś jaja sobie robią. Pisze do niego maila. Ale jeszcze czekam na wypis ze szpitala, M ma odebrać po pracy, bo nie chce pisac w ciemno… po jakim czasie byłyście na kontroli po poronieniu? U mnie dzisiaj mija tydzień, ale jeszcze trochę krwawię, takze chciałam umówić sie za tydzień…
