reklama
Forum BabyBoom

Dzień dobry...

Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.

Ania Ślusarczyk (aniaslu)

  • Każda z nas wita styczeń z nadzieją i oczekiwaniem. Myślimy o tym, co możemy osiągnąć, co chcemy zmienić, kogo kochamy i za kogo jesteśmy wdzięczne. Ale niektóre z nas mają tylko jedno pragnienie – przetrwać, by nadal być przy swoich bliskich, by nadal być mamą, partnerką, przyjaciółką. Taką osobą jest Iwona. Iwona codziennie walczy o swoje życie. Każda chwila ma dla niej ogromne znaczenie, bo wie, że jej dzieci patrzą na nią z nadzieją, że mama zostanie z nimi. Każda złotówka, każde udostępnienie, każdy gest wsparcia przybliża ją do zwycięstwa. Wejdź na stronę zbiórki, przekaż darowiznę, podziel się informacją. Niech ten Nowy Rok przyniesie szansę na życie. Razem możemy więcej. Razem możemy pomóc. Zrób, co możesz.
reklama

W lipcu na testy sikamy ⏸️ 🎉 i swoje marzenie spełniamy 🤰🏼👶🏻

reklama
Brzmi jak plan :D
Pytania na jutro: laysy czy crunchipsy, milka czy wedel, trampki czy szpilki, spodnie czy spódnica 😆
bardzo rzadko jem chipsy, praktycznie nigdy nie kupuję, czasem jak goście mają przyjść ale częściej to jakieś nachosy (słownik mi zmienił na bachory🤣) do guacamole lub hummusu, w każdym razie jakbym miała wybrać jakieś w sklepie to paprykowe Laya Oven Baked.

Zdecydowanie i tylko Milka🐄 tę akurat kupuję często 🤣 na równi z Lindorem.

Sto procent trampki, kiedyś marzyłam by mieć conversy we wszystkich kolorach i już niewiele mi brakuje🤣

I z ostatnim mam dopiero lekki dylemat- jak opuszczam dom to jednak w przeważającej większości sukienka (wolę sukienkę niż spódnice bo nie trzeba się nad górą stroju zastanawiać🤣) ale jak tylko wpadam do domu to od razu zrzucam kieckę i zakładam spodnie/ o tej porze roku spodenki😅
 
A w temacie staraczkowym to nie wiem. Zostaję z Wami do końca miesiàca, bo bardzo Was kocham, a potem mam pauzę w oczekiwaniu na dawczynię. I ja już to sobie chwilowo w głowie poukładałam, ale nie wiem co będzie jutro, za tydzień, jak będę miała słabszy dzień. I nie wiem, czy ja będąc już na najwyższym poziomie desperacji jeszcze powinnam tu być. Z drugiej strony na wątkach o in vitro i in vitro z ak nie znam nikogo i czuję się tam dziwnie 😞.

Ale czujecie, że mimo wszystko pamiętam, że trzeba nabijać posty i rozbijam odpowiedź na dwa…
Ostatni akapit dowodzi ponad wszelką wątpliwość, że musisz zostać 😄
 
To ja jeszcze powiem coś, w kontrze do tego co zostało napisane wcześniej, w kwestii dzielenia się pozytywnymi informacjami - życie jest życiem. Każdy z nas ma jedno (chyba, że wierzymy w reinkarnację, to wtedy jakby więcej). Jedni potrzebują partnera/ki, inni wybierają samotność, jedni chcą podróżować, a inni wieść całe życie w tym samym mieszkaniu, jednym zależy na karierze, a innym na spokojnej pracy, jedni chcą mieć dzieci, a ich nie maja, a inni wpadli, choć dzieci nigdy nie planowali. Jeśli spojrzycie na serwisy informacyjne, to okaże się, że świat jest zły, ludzie są obłudni, cywilizacja się kończy, a życie jest nic nie warte. A ja myśle, ze wszystkie tutaj szukamy szczęścia i robimy co w naszej mocy aby wieść szczęśliwe życie.

I, czy będzie mi przykro, jeśli zobaczę kolejna koleżankę, która zaszła w ciąże? Może przez chwile tak, a może wcale nie, bo np. nie znam jej historii i nie wiem, czy chce w tej ciąży być, a może musi w niej być, bo sumienie/religia/partner zdecydowali w tej kwestii za nią, a teraz ona robi dobra minę do złej gry. A może starała się tak samo długo jak ja, ale nie chciała o tym mówić? Czy jeśli widzę koleżankę, której się nie układa z mężem, to mam ściągać swoją obrączkę z palca i mówić, ze mi tez jest zle? Nie. Mogę pokazywać, ze da się w życiu trafić na cudownego partnera (z którym oczywiście nie zawsze jest cukierkowo, bo życie nie składa się wyłącznie z waty cukrowej). Czy jeśli widzę kogoś bez nogi, mam zacząć kuleć albo pokazywać, ze moja noga ciagle boli i jest krzywa? Nie, bo to nie spowoduje, ze noga tego człowieka odrośnie lub ze będzie mu milej. Uzna mnie za idiotkę - i słusznie ;) Czy jeśli ja zarabiam dużo, a moja koleżanka mniej, to mam do niej przychodzić w tańszych ubraniach, żeby nie robić jej przykrości? Nie, bo ona jest moja koleżanka ze względu na to jakim jestem człowiekiem, a nie ze względu na to jak gruby mam portfel. Czy jeśli ktoś ma chore dziecko, a ja miałabym zdrowe, to czy mam mówić jak łatwe jest moje macierzyństwo (choć śpię po dwie godziny na dobę, bo moje dziecko ciagle drze mordę <jak ja w jego wieku> i nie mam nawet kiedy zjeść), bo jej bez wątpienia jest trudniejsze? Nie, bo każdy dorosły i każde dziecko jest inne, a to co dla jednych jest łatwe, dla kogoś innego może być mega trudne i odwrotnie.

Mamy jedno życie, więc żyjmy - czy z dziećmi, czy bez nich, czy z partnerami, czy w samotności, czy na 35m2, czy w dużej willi, czy na wsi, czy w dużym mieście. Nie musimy przejmować się każdą emocją drugiego człowieka, bo często to wcale nie są jego faktyczne emocje, a jedynie nasze wyobrażenia o nich. Jeśli coś Cię niepokoi w danej relacji lub czujesz, ze powiedziałaś za dużo/za mało - zapytaj tą druga osobę, czy dla niej jest to Ok lub czy możesz coś zrobić inaczej. Ale, na latającego potwora spaghetti! - nie próbujmy obijać świata folią bąbelkową dlatego, że wydaje się nam, że komuś nasz dobry humor lub ułożone życie może sprawić przykrość. Nie wpieprzajmy się w czyjeś życie, ale tez nie demonizujmy własnego na potrzeby dobrostanu innych ludzi.

Bycie dobrym, empatycznym człowiekiem, który szanuje drugą osobę i zauważa jej potrzeby, nie wyklucza czerpania radości z własnego szczęścia i nie powoduje konieczności chowania pozytywnych uczuć/chwil czy małych radostek przed innymi ❤️
A ja nie do końca się zgodzę. Co do głównego przesłania, że mamy się żyć i cieszyć życiem jak najbardziej, ale uważam, że powinniśmy uważać na uczucia innych w tym wszystkim. I nie chodzi o owijanie świata folią bombelkową, a po prostu o myślenie o dobrostanie nie tylko swoim, ale i naszych bliskich. Nie musimy świętować wszystkiego ze wszystkimi, możemy wybierać jakie informacje, w jaki sposób, komu przekazujemy.

Oczywiście, wieść o ciąży czy nowym partnerze, czy kolejnych etapach ze starym partnerem, to wszystko jest to, czym się dzielimy z naszymi bliskimi. Ale czy przyjaciółce, z którą od lat razem walczymy z niepłodnością, na pewno należy opowiadać o każdym szczególe ciąży i wysyłać wszystkie zdjęcia z USG bez jej prośby? No nie. Mam taki przykład na wyciągnięcie ręki i osobiście znam przypadek osoby, która była tą, która nie zaszła i przychodziła do nas się wypłakać, że już tego dłużej nie zniesie, że wyświetla jej się imię przyjaciółki na ekranie telefonu i robi jej się słabo, ale że nie poprosi jej, żeby przestała, bo już teraz czuję się okropną przyjaciolką i ma straszne wyrzuty sumienia.

Pisalas o człowieku bez nogi. Owszem, nie ma co się wygłupiać i udawać kulawego, ale nie trzeba przed osobą, która straciła nogę i dalej to przeżywa skakać na każdej z nóg na zmianę "bo moge" i opowiadać jak wspaniale mieć obie nogi.

Myślę, że w tym wszystkim co dziewczyny pisały nie chodziło o to, by nie dzielić się szczęściem, a żebyśmy w naszym szczęściu nie stracili pewnej uwaznosci i empatii i żebyśmy zawsze mieli na uwadze to, z kim rozmawiamy. Bo skoro dzielimy się z tą osobą naszym szczęściem, to jest to osoba nam bliska, a skoro jest nam bliska, to dbamy o nią i jej dobrostan.
 
Dzien dobry dziewczyny :)
Ja właśnie pije kawkę, jak mówiłam testu nawet w domu nie mam, ale nie czuje się „okresowo” wczoraj brzuch trochę mulil, chwilowo przeszło, faktycznie chyba jednak ten cykl będzie dłuższy. Jak do piątku, soboty będzie cisza, to zatestuje😀 Ps. Chyba schudłam te 3 kilo przez noc, bo cycków nie mam już nabrzmiałych 😂
 
reklama
Ja zazwyczaj mało sypiam. Mam problemy z zasypianiem. Łatwiej było jak wprowadziłam wieczorna rutyna. Najwyższe było odstawić tablet, telefon, książkę o określonej godzinie.
a to prawda. Najgorzej jak się przebudze w nocy i wezmę telefon na chwilę do poczytania. I już po wszystkim. Udało mi się zasnąć koło 5 i wstałam 7:30 🙈
 
Do góry