martaha123
Fanka BB :)
- Dołączył(a)
- 14 Luty 2014
- Postów
- 1 354
Beti ale też niczego nie przekreśla kobiety rodzą dzieci i do 50... zresztą może już teraz jedmak wszystko będzie ok... nadzieja może mniejsza ale jest...
reklama
G
gość_forum
Gość
No jest,nie wielka ale jest.
Zastanawia mnie zachowanie mojego gina,czy chce mi oszczędzić stresu czy może miał więcej takich przypadków z betą i dlatego tak lajtowo podchodzi do tego,ciężko stwierdzić
Zastanawia mnie zachowanie mojego gina,czy chce mi oszczędzić stresu czy może miał więcej takich przypadków z betą i dlatego tak lajtowo podchodzi do tego,ciężko stwierdzić
migduch
Fanka BB :)
- Dołączył(a)
- 26 Październik 2014
- Postów
- 1 292
dziewczyny ja jeszcze jestem ciekawa jak wy radzilyscie sobie ze strata i jak przechodzilyscie przez czas po poronieniu? jak sie pozegnalyscie, jak to wygladalo? pytam bo moze ja nie przeszlam tego etapu jak trzeba i moze dlatego sie nie udaje?
G
gość_forum
Gość
Migduch ja do tej pory to przeżywam a teraz po przebojach z betą to już wogule mam traume
Witam nowe dziewczyny..
Marta przykro mi strasznie, że krwawienie jednak się rozkręca.. ale mimo wszystko nadal trzymam kciuki by wszystko dobrze się skończyło.
Beti mój lekarz mówił podobnie jak dziewczyny napisały-że nie ma sensu porównywać wyników hcg z różnych laboratoriów bo jest to niemiarodajne. Moim zdaniem najważniejsze, że jest przyrost a to znaczy, że cały czas jest nadzieja! Swoją drogą to ja między innymi dlatego nie robiłam bety więcej niż 2 razy-żeby nie stresować się czy przyrost jest ok czy nie.. mam nadzieję, że uda Ci się dostać do tego polecanego lekarza i wszystko będzie dobrze!
Migduch każda chyba radzi sobie ze stratą na swój sposób... ja Ci powiem tak-po pierwszej stracie (ciąża biochemiczna) pomyślałam że to przypadek-w sumie nawet nie zdążyłam tak naprawdę poczuć, że jestem w ciąży bo dzień po pozytywie już było po wszystkim... druga strata była już większym cierpieniem-przepłakałam kilka dni ale to też była ciąża biochemiczna, więc nic nawet nie zdążyłam na usg nic zobaczyć... po trzeciej stracie była już masakra, wpadłam w taką załamkę, że lepiej nawet nie wspominać jakie miałam myśli. Sama nie wiem jak przez to przeszłam.. dużym wsparciem był mąż i moja mama. Dużo też dała mi możliwość pożegnania się z córeczką (rodziłam w 16tc). Kilka tygodni po stracie dzień w dzień spędzałam godziny na cmentarzu... w maju minie dwa lata. Do dziś wracają nie tylko wspomnienia ale też cierpienie. Ale chyba jakoś to oswoiłam, nauczyłam się z tym żyć, staram się myśleć, że tak było lepiej dla Małgosi bo mogła mieć w życiu sporo problemów ze zdrowiem (przyczyną straty była wada genetyczna). Wierzę, że czuwa nad nami i kiedyś wszyscy się spotkamy po drugiej stronie.
Moim zdaniem właśnie trzeba jakoś z tym wszystkim się pogodzić i nauczyć się żyć z tymi wspomnieniami i bólem. To chyba jedyna droga... bo nie zapomniny nigdy.
Marta przykro mi strasznie, że krwawienie jednak się rozkręca.. ale mimo wszystko nadal trzymam kciuki by wszystko dobrze się skończyło.
Beti mój lekarz mówił podobnie jak dziewczyny napisały-że nie ma sensu porównywać wyników hcg z różnych laboratoriów bo jest to niemiarodajne. Moim zdaniem najważniejsze, że jest przyrost a to znaczy, że cały czas jest nadzieja! Swoją drogą to ja między innymi dlatego nie robiłam bety więcej niż 2 razy-żeby nie stresować się czy przyrost jest ok czy nie.. mam nadzieję, że uda Ci się dostać do tego polecanego lekarza i wszystko będzie dobrze!
Migduch każda chyba radzi sobie ze stratą na swój sposób... ja Ci powiem tak-po pierwszej stracie (ciąża biochemiczna) pomyślałam że to przypadek-w sumie nawet nie zdążyłam tak naprawdę poczuć, że jestem w ciąży bo dzień po pozytywie już było po wszystkim... druga strata była już większym cierpieniem-przepłakałam kilka dni ale to też była ciąża biochemiczna, więc nic nawet nie zdążyłam na usg nic zobaczyć... po trzeciej stracie była już masakra, wpadłam w taką załamkę, że lepiej nawet nie wspominać jakie miałam myśli. Sama nie wiem jak przez to przeszłam.. dużym wsparciem był mąż i moja mama. Dużo też dała mi możliwość pożegnania się z córeczką (rodziłam w 16tc). Kilka tygodni po stracie dzień w dzień spędzałam godziny na cmentarzu... w maju minie dwa lata. Do dziś wracają nie tylko wspomnienia ale też cierpienie. Ale chyba jakoś to oswoiłam, nauczyłam się z tym żyć, staram się myśleć, że tak było lepiej dla Małgosi bo mogła mieć w życiu sporo problemów ze zdrowiem (przyczyną straty była wada genetyczna). Wierzę, że czuwa nad nami i kiedyś wszyscy się spotkamy po drugiej stronie.
Moim zdaniem właśnie trzeba jakoś z tym wszystkim się pogodzić i nauczyć się żyć z tymi wspomnieniami i bólem. To chyba jedyna droga... bo nie zapomniny nigdy.
Doris:-)
Moderatorka Mama super Czwórki :-)
Dzień Dobry
Jak u Was Dziewczyny?
Beti?
Martaha?
jaki plan?
Jak u Was Dziewczyny?
Beti?
Martaha?
jaki plan?
G
gość_forum
Gość
Brak planu
Czekam do jutra i pojadę na betę,tylko teraz nie wiem czy jechać na tą IP czy w swoim labo zrobić tą betę,i ewentualnie wieczorem jechać do Niedzielskiego
Czekam do jutra i pojadę na betę,tylko teraz nie wiem czy jechać na tą IP czy w swoim labo zrobić tą betę,i ewentualnie wieczorem jechać do Niedzielskiego
martaha123
Fanka BB :)
- Dołączył(a)
- 14 Luty 2014
- Postów
- 1 354
Ja czekam na betę i patrząc na reakcję organizmu to myślę że spadek bety... piersi oklaply żyłki zanikają zapachy nie drażnią zęby myje bez problemu... więc na co liczyć. ..
G
gość_forum
Gość
Albo zrobić betę i czekać do wtorku i iść do mojego gina
reklama
chciejka32
Fanka BB :)
- Dołączył(a)
- 9 Styczeń 2015
- Postów
- 946
Beti moje zdanie- rób betę tam gdzie zawsze i idź do tego Niedzielskiego jeżeli tak go dziewczyny chwala.
