Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
U mnie w ulotce jest napisane żeby w ciąży aplikować luteinę polcem wskazującym, a nie aplikatorem.
Mi forum pomaga ale też mam chwilę gdy któras z nas odchodzi roni ttraci dziecko boję się czy mnie też znów to nie spotka. Mam za sobą 2 poronienia. Każda kobieta która staracila ciążę czuje ten ból ta pustkę ten strach. Ja miewałam ataki paniki po poronieniach. Czekaliśmy 9 miesiący aby znów zacząć się starć. Teraz przed każdym usg boję się jak nie wiem. Ale staram się uspokoić wiem że brzuszku jest dzidzia na którą stres będzie źle działał. Przestałam wertować też internet na temat poronień itp. To dużo pomaga. Jestem od początku na l4 i czuję że jestem wyciszona zrelaksowana. Zrób coś dla samej siebie. Odzywaj się na forum ale nie bierz też wszyszystkiego do siebie tak jeśli kogoś coś spotyka nie znaczy że ciebie też to spotka. Będzie dobrzeDziewczyny chcialam podzielic sie tutaj takim moim przemyśleniem, mam nadzieje, ze nikt nie odbierze tego źle i osobiście. Generalnie jest to super miejsce, fajnie, że sie wspieramy i nie ma tu totalnie miejsca na hejt i krytykę, a to na wszelkich grupach na fb itd jest nagminne. Wiem, że część z Was jest również po przejsciach, jak ja. Jednak odnoszę wrażenie, że czytanie historii nawiązujących do poronień na róznych etapach ciazy sprawia, że ja sie znów nakręcam. Lekarz powiedzial mi, że jestem tak nerwowa, że jesli sie nie uspokoje to wyśle mnie do psychologa. Mijają kolejne tygodnie ciązy i wlasciwie czuje sie coraz spokojniejsza, bo moje straty jednak mialy miejsce na samym poczatku, przed pojawieniem sie zarodka. Kiedy nagle ktoś przytacza jakąs historie dotyczącą poronień w 12 tyg i moja głowa znow zeswirowala. Czuje, że to forum mi bardzo pomaga, ale tez sprawia, ze martwie sie rzeczami, o ktorych bym już normalnie nie myslala. Kiedy kolejna dziewczyna zegna sie z nami to ja siedze i łapie doła. I tak analizuje teraz czy lepiej tu być czy oczyścic glowe gdzies z dala. To wszystko co napisalam nie zmienia faktu, ze jestescie super! Dajecie sobie wzajemnie duzo wsparcia i bardzo sie z Wami żżyłam
Zgadzam się z Tobą, dlatego udzielam się tak nieregularnieDziewczyny chcialam podzielic sie tutaj takim moim przemyśleniem, mam nadzieje, ze nikt nie odbierze tego źle i osobiście. Generalnie jest to super miejsce, fajnie, że sie wspieramy i nie ma tu totalnie miejsca na hejt i krytykę, a to na wszelkich grupach na fb itd jest nagminne. Wiem, że część z Was jest również po przejsciach, jak ja. Jednak odnoszę wrażenie, że czytanie historii nawiązujących do poronień na róznych etapach ciazy sprawia, że ja sie znów nakręcam. Lekarz powiedzial mi, że jestem tak nerwowa, że jesli sie nie uspokoje to wyśle mnie do psychologa. Mijają kolejne tygodnie ciązy i wlasciwie czuje sie coraz spokojniejsza, bo moje straty jednak mialy miejsce na samym poczatku, przed pojawieniem sie zarodka. Kiedy nagle ktoś przytacza jakąs historie dotyczącą poronień w 12 tyg i moja głowa znow zeswirowala. Czuje, że to forum mi bardzo pomaga, ale tez sprawia, ze martwie sie rzeczami, o ktorych bym już normalnie nie myslala. Kiedy kolejna dziewczyna zegna sie z nami to ja siedze i łapie doła. I tak analizuje teraz czy lepiej tu być czy oczyścic glowe gdzies z dala. To wszystko co napisalam nie zmienia faktu, ze jestescie super! Dajecie sobie wzajemnie duzo wsparcia i bardzo sie z Wami żżyłam
niestety fora dają wiele informacji ale też czasami nakręcają. Chociaż w ostatecznym rozrachunku, wolę tu być 
u nas święta we dwoje w domu bo trafiła nam się kwarantanna 
także całe święta i przyszły tydzień będzie wyglądał podobnie oby szybko zleciało 
Z tego co wiem L4 nie jest na "ciążę " ale na jakąś nieprawidłowości lub jej ryzyko w ciazy. Wydaje mi sie ze tak mozna wrócić do pracy jak np. zagrożenie minie.A i jeszcze mam takie pytanie, może ktoś wie, czy jeśli gin wystawi mi L4 ciążowe na np tydzień, to po tygodniu można wrócić do pracy? Czy jak się już zacznie ciążowe zwolnienie to się je kontynuuje do końca?
Wiem, że to nie na ciążę. Teraz dopiero tak myślę, że zawsze się u nas w pracy czy wśród znajomych mówiło "ciążowe" i nikt się nie zastanawiał z jakiego konkretnie powodu jest ono wzięte, stąd moje pytanie bo się zaczęłam teraz wahać jak to jest
U mnie od pustego pecherzyka minelo ponad 1.5 roku, z kazdym kolejnym miesiacem kiedy sie nie udawalo swirowalam. W miedzyczasie dwie biochemiczne... dzieki za dobre slowo, doskonale rozumiesz o co mi chodzi
Nie chcialabym rezygnowac z grupy, ale musze to jakos wszystko przepracowac w glowie. Byle do prenatalnych i skonczyc ten 1 trymestr. Teoretycznie jeszcze jakies 3 tygodnie.Mam dokładnie tak samo. W ciągu dnia jest w miarę ok, a kiedy jem cokolwiek to jest idealnie. Najgorsze zaczyna się po 19.00, okropne mdlosci i ciągle mi niedobrze, pomaga mi wypicie szklanki wody ale potem biegam co chwile w nocy do łazienki. Coś za cosDziewczyny, czy Wy tez macie mdłości i bóle brzucha wieczorem? Ja mam tak ze aż nie mogę zasnąć bo mi tak niedobrze jest.jak sobie z tym radzić ???
