D
dziunka24.
Gość
mój mąż też w środę wraca do pracy i też się zastanawiam jak sobie dam radę ale staram się jak mogę więc myślę że będzie dobrze
u mnie szaleją hormony i dzisiaj popłakałam się patrzą jak mąż tuli małego bo mnie tak wzruszył ten widok :-) a potem znowu łzy mi poszły jak karmiłam małego bo pomyślałam sobie ile kosztowało mnie to że w końcu go mam , po tylu latach starań i wyrzeczeńno i potem znowu jak mój mąż sobie zażartował i chociaż wiedziałam że on nie mówi serio to i tak jakoś tak samo poszło
jutro idziemy do laryngologa na przecięcie wędzidełka językowego , mam nadzieje że jakoś to przeżyje :-(
Wiem cos na temat hormonow...Zaczelo sie w szpitalu jak pani doktor od noworodkow spytala sie mnie czy jestem gotowa na powrot do domu. Lzy mi stanely w oczach i ledwo odpowiedzialam ze raczej tak (a wcale wracac nie chcialam
), potem w domu wieczorem zaczelam ryczec nie wiem z jakiego powodu, A nie wiedzial co sie dzieje i byl przerazony. Ale wyryczalam sie porzadnie i przeszlo Teraz czasem chce mi sie plakac jak jest przede mna jakies nowe zadanie - np jak mialam pierwszy raz odwiezc z mala Julie do przedszkola lub jak mialam zniesc pierwszy raz wozek po schodach 
wydawalo mi sie to niemozliwe Juz oddaje!
wiadomo zawsze to pomoze czy cos... ale szczerze wam powiem ze myslalam ze bedzie gorzej placz pieluchy i karmienie ... ze se nie poradze ale nie chwalac sie radze se i z dzieckiem i z obowiazkami domowymi 
