karmienie piersią i nie tylko

[Wonka uk]

u mnie problem jest w nockach nie wieczorach.
wieczorem mala bez wiekszych oporow zasypia bez piersi,za to noc to jest osobny rozdzial
tak jak pisala Aga ja tez jestem smoczkiem:-(,pewnie daloby sie z tym cos zrobic ,gdyby nie to,ze w nocy to ja chce spac,a nie bawic sie w wychowywanie.


aaa i jeszcze jedno.czy wasze dzieciaki ot tak cyckaja i spokojnie leza? bo moje dziecko to takie akrobacje przy tym cycku wyczynia,ze czasami mi juz nerw puszcza.podskakuje,kleka,kopie nogami i wszystko co tylko mozliwe.
moze ona ma adhd?

 

[Alis84]

Wonka moja co prawda nie przy cycku ale przy karmieniu butlą też takie cyrki odstawia czasem Także myślę, że to nie adhd a raczej chęć zabawy kiedy mus jest zjeść ;P

 

[nataliak]

malz kupil dzis lenie w ramach nauki jedzenia innego niz papki ciasteczka hippolitki i wafelki ryzowe rowniez z hippa - zaakceptowane

 

[estragon]

wonka u nas też są akrobacje przy cycu, nóżki w górze obowiązkowo i kopanie mnie

 

[Nikita84]

Wonka, ja mam całe uda skopane że aż bolą, musi być solidnie głodny albo baardzo zmęczony żeby cycać spokojnie.

 

[aga0411]

wonka u mnie kopanie przy cycu to normalka, szarpanie za włosy, albo ugniatanie drugiego cycka, czasem łapie moją ręke i macha sobie nią, :-)

 

[martina969]

wonka u mnie kopanie przy cycu to normalka, szarpanie za włosy, albo ugniatanie drugiego cycka, czasem łapie moją ręke i macha sobie nią, :-)

u nas jest podobnie:-)

 

[alcia1]

Dla mnie najtrudniejsze był dni przed powrotem, bo oczywiście strasznie to przeżywałam... Później jakoś poszlo,tak jak piszą dziewczyny... Najgorzej jest, jak trochę dłużej jestemw domu z małym (np dłuzszy weekend, zwolnienie) to wtedy mam wrażenie, że "zaczynam od początku":-(

Też mi się wydaje, że najgorzej jest rozpocząć rozłąkę, a później nie będzie innego wyjścia i człowiek się przyzwyczai, ale teraz, nim nastanie godzina "zero" strasznie mi się z tym faktem ciężko pogodzić

jakoś przeżyłam,było ciężko bo tęskniłam bardzo...ale najgorzej jest wyjść z domu...bo w pracy to myśli się co się ma zrobić i zleci...
aa jak wychodzę z domu i widzę jak niunia cudownie słodziutko śpi to serce się kraje że trzeba wyjść do pracy

Rozumiem, co masz na myśli z tym wychodzeniem z domu i wiem, że podzielę Twój los i Twoje odczucia, gdy spojrzę na Mateuszka jak smacznie śpi, a ja będę musiała wyjść na tak długo

alcia1[/B] - pierwsze dni były dla mnie trudne, chyba 5 razy dzwoniłam do niani, o Tosi myślałam non stop i było mi bardzo smutno, że moje dziecko zamiast ze mną jest z obcą osobą.. ale z biegiem czasu jest coraz lepiej, nie żeby "cudownie" ale człowiek się przyzwyczaja do nowego rytmu, tęskni się za macierzyńskim (baaardzo) ale też coraz bardziej aklimatyzuje w pracy. Ja mam fajną pracę i się w niej realizuję, więc powoli, powoli daję radę! Głowa do góry, będzie dobrze:-)

Doskonale Cię rozumiem! My z mężem postanowiliśmy, że on idzie na wychowawczy, a ja wracam do pracy. Postaramy się tak pociągnąć do czasu, aż Mateuszek skończy 2 latka i będzie mógł pójść do przedszkola. Nie będzie łatwo finansowo, ale damy rade, a nasz synek będzie z pewnością usatysfakcjonowany :-)

wonka, u nas takie wygibasy też należą do normy i czasami aż trudno mi go utrzymać :-)

 

[tysia123]

u nas akrobacje przy karmieniu rowniez sa na porzadku dziennym. Mojemu dziecku po prostu szkoda czasu na jedzienie. Tak samo przy zupkach czy kaszy - 3 lyzeczki ladnie je a potem zaczyna sie nudzic i jak nie ma w raczkach zabawki to koniec jedzenie.

 

[Agnieszka77]

U mnie przy karmieniu ręka Nadii ląduje w mojej buzi Zazwyczaj ruszają się jej dwie ręce...co by tu złapać.Dzisiaj Nadia dostała pół jogurtu malinowego i czekam na reakcję.Ponieważ uważam,że skaza białkowa poszła w niepamięć:-)