My spotkalismy sie w liceum.Było...niesamowicie,od razu czułam,że jesteśmy dla siebie stworzeni- rozumieliśmy sie idealnie.Byliśmy nierozłączni,siedzieliśmy w jednej ławce ...niestety,moja "gwiazda" musiała nawywijac.Dla głupiego szczeniackiego kawału zaryzykowal to,co między nami było.Myslał,że zrozumiem,że razem będziemy się z tego smiali.A ja nie chciałam rozmawiac....nasze drogi się rozeszły,ja wyszłam za mąż ,on się ożenił...życie płynęło sobie dalej.Moje malżenstwo okazało się niewypałem.Po 16 latach odeszłam od męża.Zostałam sama i było mi z tym dobrze.
M. odnalazł mnie na NK.Wiem,to banalne....ale i co z tego?:-)Spotkaliśmy się...po tylu latach...i od razu było tak,jak kiedyś,jakby tych 20 lat nie było.
Jesteśmy razem od tamtego spotkania.Po dwóch latach od niego urodziła sie nasza najukochańsza córeczka.Jesteśmy szczęśliwi i tylko czasem zastanawiamy się,jakby to było,jakbyśmy wtedy,w szkole,nadal byli razem...
M. odnalazł mnie na NK.Wiem,to banalne....ale i co z tego?:-)Spotkaliśmy się...po tylu latach...i od razu było tak,jak kiedyś,jakby tych 20 lat nie było.
Jesteśmy razem od tamtego spotkania.Po dwóch latach od niego urodziła sie nasza najukochańsza córeczka.Jesteśmy szczęśliwi i tylko czasem zastanawiamy się,jakby to było,jakbyśmy wtedy,w szkole,nadal byli razem...
teraz wiem że warto bylo w zyciu przejsc prawdziwe burze by teraz mogło świecic słońce...tego nie da się opisac słowami..............Ja sama nie moge uwierzyć w moje szczęście...i w fakt że on razu mu zaufałam....jak nikomu innemu....nie jestesmy zaręczeni ale wiem ze nasz slub to kwestia miesięcy...i jestem tak spokojna jak nigdy............ wiem że nie pozwoli mi wylac juz ani jedej w zyciu łzy....:-) Na takiego człowieka warto było czekać całe zycie...
