Każda z nas wita styczeń z nadzieją i oczekiwaniem. Myślimy o tym, co możemy osiągnąć, co chcemy zmienić, kogo kochamy i za kogo jesteśmy wdzięczne. Ale niektóre z nas mają tylko jedno pragnienie – przetrwać, by nadal być przy swoich bliskich, by nadal być mamą, partnerką, przyjaciółką. Taką osobą jest Iwona.
Iwona codziennie walczy o swoje życie. Każda chwila ma dla niej ogromne znaczenie, bo wie, że jej dzieci patrzą na nią z nadzieją, że mama zostanie z nimi. Każda złotówka, każde udostępnienie, każdy gest wsparcia przybliża ją do zwycięstwa. Wejdź na stronę zbiórki, przekaż darowiznę, podziel się informacją. Niech ten Nowy Rok przyniesie szansę na życie.
Razem możemy więcej. Razem możemy pomóc.
Zrób, co możesz.
nie chce mi się tego tłumaczyć bo to nie ma najmniejszego sensu. Proponuję jednak trochę zaczerpnąć wiedzy medycznej i przeprowadzonych badań naukowych może to wam rozjaśni umysły
aczkolwiek zgadzam się tutaj z Polunka że na tym forum jadem pluć, się lubi. Wiele postów i wypowiedzi dość często jednych i tych samych osób gołym okiem na to wskazuje. Krytykowanie innych przez grupę osób to już normalność dobrze, że jeszcze są osoby, z które potrafią myśleć.
nie wiem jaki jest czynnik stresu kobiet w sytuacji wojny. Wiem jaki był mój w momencie zafiksowania się na ciąży. Był na tyle duży że zablokowal owulację. Czemu służy to porównanie? Bo dla mnie jest totalnie bezsensowne. Kobieta w sytuacji wojny może przeżywac stres w związku ze spadającymi bombami, ale nie przeżywać stresu związanego z fiksacja na zajście w ciążę. To, że przeżywam silny stres w pracy, nie oznacza że silny stres przeżywam też w intymnej sytuacji jeśli nie jestem zafiksowana na ciąży. Tu chodzi o stres związany z sytuacją na osiągnięciu której nam bardzo zależy, a nie stres związany z sytuacją w której jesteśmy. Bo nie potrzeba wolny by przebywać w silnym stresie. Każdy jest w jakiejs stresujacej sytuacji. Porównanie na siłę i bez sensu 
