Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
Wydaje mi się, że mam prawo mieć swoje zdanie, a Ty nie musisz tego rozumieć ani popierać. Ja straciłam 4 zarodki których stratę bardzo przeżyłam i gdybym miała ich nie wykorzystać wolałabym je komuś oddać niż, żeby od nas odeszły, to była cząstka nas.
Przecież nie mówię, że nie masz prawa mieć do własnego zdania [emoji44] każda strata boli i wcale tego nie neguje. Ty miałaś szansę zostać mamą swoich dzieci, a ja się boję, że tej szansy nie będę miała.
Każda z nas jest inna, ja nie zazdroszczę jeśli któraś z was cierpi z tego powodu, bo nie wie co zrobić ze swoimi zarodkami. Ja zazdroszczę, bo ja swoje straciłam i może to głupie, ale wyłam długi czas. Nie potrafiłam się cieszyć tym, że mamy dwa najlepszej jakości, skoro straciłam tamte cztery.. To były moje dzieci i wolałabym myśleć co z nimi zrobić, skoro np więcej dzieci nie planuje niż je stracić.
Człowiek jak się stara o dziecko to trochę patrzy " Przez różowe okulary" widzi wszystko co piękne i miłe w macierzyństwie ... a gdy już dziecko się pojawi to niestety różnie bywaDasz radę, chociaż wcale się nie dziwię że wysiadasz... Ja mam jedną 15-miesieczną koalę i mam czasami dość, najlepiej wyjechałabym na Seszele... :-)
Kiedyś płakałam że z dwóch stymulacji mam tylko dwa zarodki, ale odkąd mam córkę i jednego mrożaka to dziękuję Bogu, że właśnie takie dylematy mnie ominą. Nie wiem co bym zrobiła, bardzo trudna sprawa.
Ja się zgadzam i też tak to odebrałam. Dlatego napisałam, że zazdroszczę.. Ja nie miałam opcji podzielić się z kimś moim szczęściem, bo 2 zarodki w brzuszku i 4 straciliśmy
Na prawde wolałabym je komuś podarować.. Mam koleżankę której w 38tc zmarła córeczka i niestety jej komórki są za słabe i nie uzyskali żadnych zarodków.. Została im adopcja która się udała 
Na prawde nie miała bym nic przeciwko, gdyby ona dostała nasz zarodek. To cudowna kobieta o wielkim sercu.Jak dla mnie ani jedna ani druga opcja nie była by zadowalająca i też jestem pewna że na zniszczenie bym się nie zgodzila,podziwiam kobiety które oddają bo dzięki nim ktoś ma szansę na szczęście.Ciesze się że nie mam takich dylematów.Kazda z nas ma naprawdę inne odczucia i nie ma co na ten temat dyskutować.
Nie, po wszystkich wypowiedziach tutaj, bo to juz nie pierwsza dyskusja na ten temat na przestrzeni tych 3 lat od kiedy ten watek istnieje. I zawsze wiekszosc pisze, ze jednak zaluje, ze nie ma opcji zniszczenia, bo mimo trudnego wyboru najpredzej by sie na to decydowaly.
A mi łatwiej byłoby podjąć decyzję o zniszczeniu niż oddaniu do adopcji. Przede wszystkim z powodów, o których wspomniała Ropuszka (tu mam identyczne zdanie i obawy).
