Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
Toć to nawet nie wariactwo, toć to sado-maso to szukanie tych dziewczynSpoko w poprzedniej ciąży czytałam wątek od samego początku haha
Później jak natrafiłam na jakąś dziewczynę, która zawitała tylko na chwilę z problemem i już później nic nie pisałam to wchodziłam na jej profil żeby zobaczyć czy aby na pewno wszystko dobrze się skończyło.
Wariatka.
raz, że już jestem tak blisko bezpiecznego terminu, a dwa, że sobie skręciłam ucinający szyjkę szew w czasie skurczu 
w dzień się nie martwię, ale noc to koszmar. Śni mi się odejście wód, nagły poród, mój lekarz, skurcze i inne cuda. W nocy często budzi mnie ból brzucha - ja myślę, że rodzę, a to że stresu. Rano jestem wymęczona, psychicznie zmaltretowana. I wstyd mi, bo wiem, że mi powiecie, że jestem w dobrej sytuacji w takim tygodniu.I ja to podświadomie naprawdę wiem. A psychika niestety swoje 
jeszcze drażni mnie rodzina, która mówi "taki tydzień, 32,33,34 to już bardzo dobrze, nie ma się co przejmować". A dla mnie nadal jest czym się przejmować, nadal chce walczyć o donoszoną ciążę. Nie podoba mi się to ich przyzwolenie na ewentualny poród 
bo przestają mnie wspierać. Nie pomagają teksty "a teraz to już...." No i hit, kiedy wszyscy wiedzą, że leżę od listopada, a dzwonią z tekstem "i co robisz? Leżysz?" Albo lepiej "chodzisz na jakiś spacer chociaż?" No litości. Już najbardziej mnie rozwaliła osoba z rodziny będąca na kwarantannie, też wiedząca o tym, że wstaje tylko do wc. Dzwoni do mnie i pyta czy ja wiem jak to ciężko ten tydzień w domu wysiedzieć. Bo jej jest tak ciężko. No nie, nie mam pojęcia, bo skąd 
Ja Cię doskonale rozumiem, bo jak leżałam to też czasem na innym forum czytałam wpisy osób, które narzekały, że z domu przez tydzień- dwa wyjść nie mogą i że to jakaś masakra jest. U mnie rodzina nic nie wie o ciąży (poza mamą i siostrą), więc nikt mi głupich pytań nie zadaje i nie dobija mnie! Zobaczysz jak fajnie będzie jak donosisz ciążę i dostaniesz pozwolenie na krótkie spacery... ja teraz korzystam z tego przywileju codziennie, nawet wczoraj... deszcz lał, a ja chociaż do apteki sobie poszłam, jakieś 100m od domuA mnie się śmiać chce z siebie, bo mam 35 tydzień, a jestem bardziej zestresowana niż na początku leżenia w 23 tygodniu
.
A ja nie uważam tego za glupieA mnie się śmiać chce z siebie, bo mam 35 tydzień, a jestem bardziej zestresowana niż na początku leżenia w 23 tygodniu
bo jak wcześniej pisałam im bliżej wyczekanego 30tyg tym jestem bardziej zestresowana... I ja Cie rozumiem, myślę że później będę jeszcze gorzej zestresowana po 32 czy 34 tygodniu bo to już tak blisko donoszonej ciąży... Może odetchnę w 37 tyg tak myślę wtedy juz bede wiedzieć że donoszona i osiągnęłam cel, aktualnie stawiam sobie male kroczki ale zamiast być spokojniejsza to wręcz odwrotnie we wtorek się okaże czy mi się udało 
Trójka z przodu coraz bliżej 
Mała kopie coraz mocniej, a ja przez pół dnia potrafię się tak gapić na brzuchol 
O dziwo lepiej dziś spałam. Myślę, że to za sprawą małej poduszeczki, którą miałam pod tyłkiem - nie odczuwałam tak rączek maleństwa na dole i nie sprawiało mi to takiego dyskomfortu dziś.
Tak trzymaj!!! BrawoZaczęłyśmy 29 tydzień
Szkoda tylko, że twardnienia brzucha mam coraz częstszeTak trzymaj!!! Brawo
Chciałabym dotrwać do wizyty i nie musieć jechać szybciej awaryjnie.
I ja dziś mam ciągle twardnienia juz poczytałam ile no spy mogę wziasc bo dziś wyjątkowo mi twardnieje brzuch aby do wtorku...Szkoda tylko, że twardnienia brzucha mam coraz częstsze
Jeśli przechodzą po no spie i nie nasilają się to wytrzymasz
))
