Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
Oj ja skonsultowałam oczywiście,w życiu bym sama nie odstawila.Doktorka kazala do 14 tyg a jestem juz w 15 ale sie okazało jednak za wczesniejlo dobrze, że to nie było nic poważniejszego, następnym razem musisz konsultować z lekarzem zmiejszanie dawki.....
Karolina ale słodko i pociesznie!!
a teraz trzaskam podwiczorek 
A kupki nie roobi wcale- jelita ruszają dopiero po porodzie i wtedy pojawia sie smułka-czyli pierwsza kupkaAle dzisiaj u nas dziwna pogoda.Rano pochmurnie i padał taki kapuśniaczek, potem słońce tak że aż poszłam na dłuższy spacer z psem, potem znowu chmury zaszły i deszcz, potem śnieg a teraz znowu słońce. Eh szaleństwo normalne w tym przedwiośniu.
Patrzcie co znalazłam USG do użytku domowego - nowość! : Diety i zdrowie - papilot.pl Szkoda że jeszcze nie jest w sprzedaży takie urządzenie. Może za parr lat przy następnej ciazy juz będę mogła sobie patrzec na dzidzie w domu.
I przypomnialo mi sie jeszcze - wczoraj Adam zadal mi pytanie : Mamo a jak Ci ten bocian dzidzie do brzuszka wlozyl?. No i smiechu bylo co niemiara przy kolacji
(...)
dzieci naprawdę potrafią mieć bogatą wyobraźnię..... ale to bardzo sympatyczne, że znalazł się wkońcu ktoś kto nie myśli tylko o sobie lecz o świecie, jak go można zmienić na lepsze...Kasiunia100- jak robi siusiu, to potem to wypija i tak w kółko... ale to nie sa takie siusie jak po urodzeniu, tylko wody płodowe... bo wszystkie "brzydkie rzeczy" oddaje mamie przez łożysko, a mama to później przez swoje nerki przepuszcza i wysikuje.
nie chcę Was straszyć, ale to po prostu naturalna część porodu, nie ma co ściemniać że nie będzie bolało jak się nie weźmie ZZO. ja rodziłam 8 godzin, obudziły mnie w nocy skurcze. to było noc przed moim terminem porodu, więc jakoś mi tak utkwiło w głowie że na pewno w ciągu najbliższych 24 h nie urodzę bo o terminie rodzi podobno tylko 1 % kobiet. pamiętam że przewracałam się z boku na bok próbując zasnąć i strasznie się wkurzałam że mnie brzuch boli. spoglądałam na zegarek, skurcze były co 5 min, więc strasznie wkurzona, że muszę wstawać w nocy i się nie wyśpię ruszyłam się w końcu i zrobiłam sobie ciepłą kąpiel. po niej skurcze pojawiały się co 3 min, ale były jeszcze do zniesienia. po dojechaniu na porodówkę (jakieś 50 km) musiałam przed wejściem czekać 5 min i już było wtedy ciężko stać 
przyjęli mnie, papiery wypełniłam, zbadali, okazało się że mam dopiero 3 cm rozwarcia (3 dni wcześniej byłam u gin i szyjka była jeszcze długa i zamknięta), no to siup na porodówkę i czekamy na więcej. powiem Wam tak... tyle się słyszy o tym że piłki, że skakać, że ruszać się że coś tam podczas porodu żeby mniej bolało, żeby szybciej... moim największm marzeniem było żeby nikt mnie nie dotykał i żebym mogła cały czas leżeć z podkurczonymi nogami na lewym boku - to była jedyna pozycja jaką tolerowałam i jaką byłam w stanie znieść. próbowałam innych, nie dałam rady. próbowałam pod prysznicem, wyłam z bólu. ból tak otępia, że przestałam rejestrować po pewnym czasie niektóre rzeczy, że na przykład położna przyszła i rozmawiała z moim mężem, że mi wenflon założyli, że radio grało. pamiętam to jak za mgłą, za taką grubą wytłumiającą kotarą. o 9.30 rano przyszła na dyżur moja gin, miałam wtedy 7 cm, ona pierwsze co zrobiła, to przebiła pęcherz płodowy... i zaczęło boleć dwa razy bardziej. szykowali dla mnie wtedy salę z wanną, jakieś 15 min po przebiciu przyszła położna i mówi, ze wanna gotowa i czy idziemy do niej do sali obok. no i poszliśmy. położyłam się tam na łóżku i położna się mnie pyta ile mam rozwarcia... mówię, ze 15 min temu było 7 i był pęcherz przebijany, a ona, no to zobaczymy... zbadała mnie i krzyczy że ludzie, ale ona ma już 10, szykujcie wszystko! pamiętam, że strzeliłam jakiś głupi komentarz wtedy, w stylu: spokojnie, ja po korytarzach biegać jeszcze mogę ;-)no ale cóż, nie byłam za bardzo świadoma wtedy ;-) chwilę później przyszła gin, zaczeły się parte... za trzecim razem pojawił się Miki na świecie. i powiem Wam że to była najpiękniejsza chwila, nie tylko ze względu na Młodego i męża, który dzielnie stał obok mnie, ale też dlatego że PRZESTAŁO BOLEĆ, automatycznie, zaraz po tym jak wyszedł Młody. od razu zaczęłam jasno myśleć, zaczęłam rozumieć co ludzie dookoła mnie mówią, brak bólu był wręcz PRZYJEMNY, strzeliły endorfiny i adrenalina, w ogóle nie byłam zmęczona :-) no i polały się łzy jak mąż pępowinę odcinał... jak zawiniętego malca podali mi na ręce... najwazniesze żeby było bez komplikacji! i strachu! i w odpowiednim terminie! :-) wybaczcie!
