🌺 🌼 Wróble świergoczą, że Majowe Kreski dwie ⏸️ szybko zobaczą 🌼 🌺

[Gosia0132]

No to ja przyznaję bez bicia, że ja Will Ale też bardzo lubiłam Hay Lin, chociaż moim żywiołem jest zdecydowanie ziemia - czyli niby powinna być Cornelia

Tak czytam wasz wątek i tylkooststnio z jednym mi się kojarzy - z praca BO znam osobę o imieniu Irma Tak się zastanawiałam nad pomysłem dania dziecku imienia i teraz mi zaświtało

 

[Gosia0132]

Mało się ostatnio udzielam, czytam i kibicuje Jednak bardzo chciałam, aby w tym miesiącu szczęśliwie się wszystko potoczyło a kłody pojawiły się już na samym początku Trochę wszedł mi płaczliwy nastrój.. Może z plusów - idę jutro na monitoring, mam nadzieje że święto pod koniec maja nie pokrzyżuje mi znów planów na iui
Dzisiaj umawiałam się do kliniki na ten monitoring i szoku doznałam, bo był jeden termin na popołudnie i tak muszę się szybciej urwać z pracy (a zawsze były z palcem w pupie). Ciekawe czy to już związane z in vitro czerwcowych

 

[Mademoiselle_Nika]

Z ta masochistką, to ze względu na Twoją niechęć do pobierania krwi, czy z jakiegoś innego powodu?

Poczucie masochizmu samej do siebie wynika z pogłębiania diagnostyki, która ma na celu dalsze starania. Jestem po 3 poronieniach na różnych etapach. 4 ciąża będzie obarczona strachem, niepewnością i wszystkim innym. Starania będą jak samobiczowanie.

 

[Lwica1410]

I ja, i ja!!

A ja ani raz. Kiedyś książki bardzo lubiłam i czytałam kilka razy. Do filmu się nie mogłam przekonać. Czasem jakieś fragmenty widziałam jak bracia oglądali.

 

[Lwica1410]

U mnie bez takiego szaleństwa jak u Ciebie - była pyszna fasolka po bretońsku

O i ja bym zjadła. Może w piątek ugotuje

 

[Saba36]

Wszystko badania na tak a i tak nic

 

[penguinlicious]

Tak czytam wasz wątek i tylkooststnio z jednym mi się kojarzy - z praca BO znam osobę o imieniu Irma Tak się zastanawiałam nad pomysłem dania dziecku imienia i teraz mi zaświtało

Ja na pierwszych studiach miałam na roku jedną Irmę Żadnej innej dotąd nie poznałam.

 

[wrobelmm]

Poczucie masochizmu samej do siebie wynika z pogłębiania diagnostyki, która ma na celu dalsze starania. Jestem po 3 poronieniach na różnych etapach. 4 ciąża będzie obarczona strachem, niepewnością i wszystkim innym. Starania będą jak samobiczowanie.

Moim zdaniem większym masochizmem byłaby niepewność co do przyszłości i kolejnych ciąż w przypadku braku dalszej diagnostyki. Robicie to po to, żeby zminimalizować ryzyko kolejnych, podobnych sytuacji.

Mówiłam już, że jesteś bardzo silna. Ja musiałam odpuścić intensywne starania i myślenie o tym temacie już kilka miesięcy po drugim poronieniu (tylko, że u nas było to bardziej rozłożone w czasie, bo w pierwszą ciążę zaszłam dopiero po dwóch latach starań). Oczywiście nie było tak, że zupełnie nie myślałam o ciąży, bo cały czas brałam suple i byliśmy już po szerokiej diagnostyce i mieliśmy plan działania, ale nie robiłam monitoringów, stymulacji etc. Życie toczyło się niezależnie od mojego cyklu.

Powrót zajął nam kolejne lata, ale dzięki temu - gdy zaszłam w trzecią ciążę, podchodziłam do tego spokojnie - będąc na lekach liczyłam, że wszystko będzie dobrze. Nie było. Do kolejnej diagnostyki podeszłam zadaniowo - wiedziałam, że muszę działać i coś robić, żeby nie zwariować.

Moje ciąże nigdy nie zaszły tak daleko jak Twoja ostatnia, a i tak 4 ciąża nie będzie łatwa - i mimo, że jej chce i o nią walczymy, to równocześnie się jej boje.

Starania i każdy kolejny cykl/okres faktycznie można porównać do samobiczowania.

 

[Lwica1410]

I mnie jakiś dołek dopadł. W planach czerwiec ma być ostatnim miesiącem starań.

 

[fckathy]

To ja mam z kolei taką sytuację, że jedno z tych HIVowych białek wychodzi pozytywne. A dowiedziałam się o tym w taki sposób: piątek, godzina 13:00, mój obecny mąż narąbany już na kawalerskm na festiwalu techno w Dortmundzie, ja rano poszłam na badania krwi w ramach przygotowania do ciąży. I dzwoni do mnie pielęgniarka z info, ze „proszę wrócić w poniedziałek na powtórne badania, bo ma Pani podejrzenie HIV”. Prawie zemdlałam, dobrze, ze moja przyjaciółka ze mna była w pracy. Pojechaliśmy szybko do poradni HIV, tam mi zrobili ponowne badania i wynik niejednoznaczny. Ale lekarz mi powiedział, ze na podstawie wywiadu stwierdza, ze raczej nie jestem zakażona. Kolejnego dnia miałam lecieć służbowo do Meksyku No i poleciałam. Każdy dzień przez cały tydzień to była największa mordęga. Mąż mnie po tygodniu odbiera z lotniska, pyta gdzie idziemy zjeść, a ja „nie idziemy zjeść tylko tutaj na parking zjedź, musze Ci coś powiedzieć, jedziemy do poradni HIV”

Koniec końców okazało się, ze po prostu mój organizm produkuje jakieś analogiczne białka do tych, które się bada do wykrycia HIV. Dwa razy trafiłam już do szpitala zakaźnego z tego powodu i do wyniku na HIV mam dołączoną taką specjalną opinie od specjalisty ze szpitala, ze nie mam mimo ze mam za dwa tygodnie będę to pierwszy raz pokazywać dopiero, przed inseminacją, mam nadzieję, ze nie będzie problemu