Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
U mnie na razie żadnych "popularnych" objawów. Poza brakiem @ oczywiścieTrochę bardziej czuły węch (a to dziwne, bo jestem alergikiem), odrobinę bardziej chce mi się spać. Ja wizytę mam w przyszłym tygodniu, wystraszyłam się plamień i ustaliłam ją na wcześniejszy termin, bo byłam umówiona na koniec tego miesiąca. Gdy ustalałam termin wizyty jeszcze nie byłam w ciąży.
Jak się czujecie mamusie? Czy któraś z Was będzie mieć pierwsze dziecko? Na razie wypowiadają się doświadczone mamy. Jak reagowali Wasi partnerzy, mężowie? U mnie od paru dni jest wiosna, w sercu i na zewnątrz. Od paru miesięcy się nie udawało i z każdym okresem byłam coraz bardziej przybita. Ostatnio wszystkie objawy też wskazywały na @ i powiedziałam mojemu, że tym razem też nic z tego. Stwierdził, że musimy widocznie dłużej poczekać na swoje szczęście, ale długo nie musieliśmy, bo na drugi dzień zrobiłam test i po dwóch minutach pojawiły się wyraźne kreski, a po kolejnej minucie były tak intensywne, że nie miałam już żadnych złudzeń
U nas też będzie pierwsze wyczekane dziecko. Praktycznie 11 cykli starania się, od pół roku chodzenia do lekarza na kolejne pobrania krwi ;/ Okazało się że nie owulowałam i lekarze nie wiedzieli dlaczego - miesiączka zawsze co do dnia punktualna. W zeszłym miesiącu mieli mi już dać tabletki na wywołanie owulacji ale okazało się że ni z gruchy ni z pietruchy zaczęłam sama owulować O__o. Lekarz oczywiście powiedział że tabletek nie przepisze i musimy dalej sprawdzać czy owulacja wróciła na stałe czy tylko na chwilę zaskoczyło, no i skierował na rentgen żeby sprawdzić czy problem nie jest natury mechanicznej. W dniu w którym dostałam list ze skierowaniem zrobiłam test i okazał się pozytywny
Co do reakcji męża i mojej na pozytywny test to obyło się bez łez wzruszenia. Nawet się nie zastanawiałam nad żadną niespodzianką. Jak tylko zobaczyłam niewyraźną drugą kreskę to zawołałam go żeby mi powiedział czy przypadkiem zwidów nie mam. Cieszymy się oczywiście, ale długość oczekiwania sprawiła że chyba zaczniemy świrować ze szczęścia dopiero po pierwszej wizycie (15.05) u położnej.
To był ciężki rok, zaczleiśmy się starać chwilę przed ślubem i z każdym kolejnym miesiącem denerwowałam się coraz bardziej. Nie pomogło gdy dwie z moich najbliższych koleżanek zaszły w ciąże praktycznie na samym początku starania się - jedna z nich urodziła parę tygodni temu, kolejna ma termin cesarki na za parę dni. Czułam się okropnie bo nie potrafiłam się cieszyć ich szczęściem tak jak powinnam - byłam po prostu zazdrosna
No ale teraz wszystko zmierza ku dobremu mam nadzieje
U nas też będzie pierwsze wyczekane dziecko. Praktycznie 11 cykli starania się, od pół roku chodzenia do lekarza na kolejne pobrania krwi ;/ Okazało się że nie owulowałam i lekarze nie wiedzieli dlaczego - miesiączka zawsze co do dnia punktualna. W zeszłym miesiącu mieli mi już dać tabletki na wywołanie owulacji ale okazało się że ni z gruchy ni z pietruchy zaczęłam sama owulować O__o. Lekarz oczywiście powiedział że tabletek nie przepisze i musimy dalej sprawdzać czy owulacja wróciła na stałe czy tylko na chwilę zaskoczyło, no i skierował na rentgen żeby sprawdzić czy problem nie jest natury mechanicznej. W dniu w którym dostałam list ze skierowaniem zrobiłam test i okazał się pozytywny
Co do reakcji męża i mojej na pozytywny test to obyło się bez łez wzruszenia. Nawet się nie zastanawiałam nad żadną niespodzianką. Jak tylko zobaczyłam niewyraźną drugą kreskę to zawołałam go żeby mi powiedział czy przypadkiem zwidów nie mam. Cieszymy się oczywiście, ale długość oczekiwania sprawiła że chyba zaczniemy świrować ze szczęścia dopiero po pierwszej wizycie (15.05) u położnej.
To był ciężki rok, zaczleiśmy się starać chwilę przed ślubem i z każdym kolejnym miesiącem denerwowałam się coraz bardziej. Nie pomogło gdy dwie z moich najbliższych koleżanek zaszły w ciąże praktycznie na samym początku starania się - jedna z nich urodziła parę tygodni temu, kolejna ma termin cesarki na za parę dni. Czułam się okropnie bo nie potrafiłam się cieszyć ich szczęściem tak jak powinnam - byłam po prostu zazdrosna
No ale teraz wszystko zmierza ku dobremu mam nadzieje
kolejne koleżanki zachodziły bez problemu, a ja nic to było tak męczące, że przestałam obserwować facebooka, tam dziewczyny dzieliły się swoim szczęściem z innymi znajomymi. Młodsze 24, 25-latki już miały dzieci, a ja 27-letnia i nadal nic. Będę mieć wymarzony prezent na 28 urodziny zawołałam go, żeby sprawdził czy mi się nie przewidziało. Ale upłynęła kolejna minuta (na teście było napisane, żeby odczekać 2-5 minut) i po 3 minutkach było wszystko jasne! Łzy, przytulanie, wspólny wieczór w objęciach, film. Teraz cały czas mówi do nas: "wejdźcie", "siądźcie" - to urocze! Czuwa cały czas i gdy nie słyszy mnie dłużej niż dwie minuty, bo czymś się zajmuję, zaraz pyta co robię i jak się czuję. Poczuł misję chce już wszystkim się pochwalić, ale prosiłam, żeby jeszcze nikomu nie mówił. Jego rodzice od roku pytali "co tak słabo się staramy". Zaczęłam mówić w końcu, że mam problemy zdrowotne i nie będzie to proste (potem był spokój). Ostatnio urządziliśmy się na swoim, skończyliśmy remont, umeblowaliśmy mieszkanie... a teraz wszystko trzeba będzie wywrócić do góry nogami! Jednak tego brakowało nam w tych czterech ścianach... było tak cicho, jakoś dziwnie, że nieraz chciało się w nocy płakać. Teraz wszystko jest na dobrej drodze 
Maj synek urodził sie 1 czerwca 2015
u mnie narazie wszystko pięknie gra i buczy. Wstajemy o 6:30 zapewniam im rozrywki, a o 18:30 idziemy się kapać, młodsza dostaje butle i spać. Starsza do Ok 20 jeszcze się bawi i też spać. Żadnej nie usypiam na rękach. One wszystko same. Jedynie do młodszej jeszcze dwa razy w nocy wstajemy dawać mleko jak się nic nie przestawi to ciąże spokojnie wytrzymam, a jak młode się wykluje to będziemy od nowa organizować system [emoji12][emoji12][emoji12]
