hej dziewczyny
chwile mnie nie było, wątek się rozrósł i jeszcze nie jestem na bieżąco. Spędziłam 3 dni w szpitalu dziecięcym ze starszakiem, który miał przepuklinę. Z ostrego dyżuru prawie prosto na blok operacyjny, trochę go pocięli, ale w sumie jest nieźle, bo blizna mała i chowa się w fałdce. po narkozie spal przez pol dnia, a potem postanowił roznieść oddział. energii miał tyle, ze dopiero o wpół do piątej nad ranem udalo sie go polozyc...
w sumie to przezyl to tak, ze najgorsze bylo spanie na krzesle przez dwie noce. nie ma miejsca dla rodziców, i jak pierwszej nocy dziwiłam się, ze przy najmniejszych dzieciach nikogo przez noc nie ma, tak po drugiej zrozumiałam. niektore z tych maluchow sa tam miesiacami. no i w takich warunkach mozna byc przy nich w dzien, bo spiac na krzesle w dzien byloby sie dla nich bezuzytecznym, a po paru dniach nawet brutalnym z przemęczenia. ciezka sprawa. no i oczywiscie rozumiem, ze ta sytuacja powodowana jest checia przyjecia wiecej dzieci, ale łatwo nie jest.
przespałam dzis pół dnia i daje malemu melise, zeby troche ograniczyc jego energie: przemęczac sie w koncu jeszcze nie powinien.
ciesze sie, ze juz jestem z wami. i nie spieszy mi sie z powrotem do szpitala
Obejrzałam Wasze fasolinki. Piękne są. Życzę Wam wszystkim dużo zdrówka i cierpliwości. (Wiem co piszę)
