Wydaje mi się, że to kwestia indywidualna. Ja się nasluchałam strasznych opowieści, jaki to jest ból, jaką męczarnia, krwawiące sutki, cuda wianki i tortury dosłownie. A u mnie nic. Dziecko się przyssało i tyle. Od początku nic ale to nic mnie nie bolało, naprawdę. Żadnych stanów zapalnych, żadnych ran, nic. Ot po prostu karmienie piersią :-) Jedyne dla mnie nieprzyjemne uczucie to były te pierwsze sekundy, kiedy dziecko zassie i pokarm zaczyna płynąć. To takie ciągnięcie przez całą pierś. Ale bólem bym tego zdecydowanie nie nazwała. Po prostu nieprzyjemne.AniaCK pisze:
Ja Tymka karmiłam przez 3 miesiące, i to tak pół na pół z mm, bo po cesarce nie miałam go przy sobie przez kilka długich dni. Jak miał 3 miesiące to zachorował, wylądował w szpitalu i zakazano mi karmić "jakiś czas". A przy takim karmieniu to znaczyło po prostu koniec karmienia
. Witka z.kolei karmilam 11 miesięcy, wywalczyłam dzielnie 
, mimo że też cesarka była. Ale byłam już po prostu bardziej świadoma wszystkiego, z pomocą i wsparciem koleżanek karmiących się udało . Chorobowo - zdecydowanie Witek jest odporniejszy niż Tymek w pierwszym roku życia. Ale też ja osobiście nie twierdzę, że to przez sposób karmienia.Myycha, Twoje zdolności by mi się przydały
. Dowiedziałam się dzisiaj, że pojutrze jest bal karnawałowy w przedszkolu 
. Matko i córko... Dzisiaj kupiłam w ciuchu strój małpy, całe 12 zł, będzie robiła za niedźwiedzia na dzień babci i dziadka, bo taka wlochata - jak niedźwiedź . Ale nie wiem co ze środą. Chyba się poddam i pierwszy raz w życiu wypożyczę... Až mi wstyd... Ale co zrobić.
