Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
)
Ja też mam wizytę w czwartek, więc chyba normalnie lekarze będą, w końcu to dzień pracujący
Hej dziewczyny!
Justa ja też mieszam ma 7 piętrze i mam nadzieję że winda da rade i tetaz i jak będę musiała z wózkiem wychodzić
Obudziłam się o 7 i czytam sobie książkę, mąż jeszcze śpi obok.
Ma 18:45 wizyta i już nie mogę się doczekać. Dzień będzie dłuuuugi
My jak się tu wprowadziliśmy to winda nie działała. Maz z teściem wszystkie meble, torby, no wszystko po schodach na 7 piętro... A ja sobie spokojnie byłam w pracy i wróciłam o 22 na gotowe
Ja w Polsce też mieszkałam na 7 piętrze. I miałam taką sytuacje, że musiałam iść z małą na rehabilitacje co tydzień. Że lubię chodzić to szłyśmy sobie spacerkiem 5 km w jedną strone i potem powrót. Nic niezwykłego wiadomo, ale raz mieliśmy malowanie klatki. Śmierdziało farbą jak niewiem i jak tylko zeszłam z małą i wózkiem na 6 piętro (winda zatrzymywała się co 3) to w całym bloku wyłączyło prąd. Normalnie chciało mi sie płakać. No ale co z dzieckiem trzeba, więc sru z tym wózkiem i dzieckiem te 7 pięter w tym smrodzie, potem droga w tą i spowrotem. Jak wróciłyśmy prądu dalej niebyło. Więc przeprawa w górę 7 pięter. Wieczorem myślałam, że zejde z bólu. A to jeszcze była zima, więc doszły grube ubrania i śpiworek. Masakra.
Też dziś spałam jak zabita, tylko tradycyjnie równo o 3 w nocy się obudziłam na siku, wróciłam do wyra i padłam. Pamiętam jak przez mgłę, że mój M próbował mnie w nocy pozachęcać do jakiś pieszczot, ale ja coś tylko mruknęłam i spałam dalej. Biedak... No cóż, musi się uzbroić w cierpliwość W kościele jak usiadłam to nawet ciężko mi było oddychać. Inna sprawa, że kościół był wypełniony ludźmi na sztywno, więc pewnie z powietrzem też był problem. Ale kula taka wielka się zrobiła, że poczułam się, jakbym miała przedsmak przyszłych miesięcy. Do dzisiaj już się spompował 
