Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
Hihi jeszcze nas te nasze córki o ból głowy przyprawia tym swoim gadaniem.
kitek85 oj tam tatuś zobaczy córeczkę i świata poza nią nie będzie widział
Dziewczyny a jak to jest z tą kontrolą ZUS jeżeli kogoś nie zastaną w domu? dostanie się wtedy jakąś informacje że kontroler był i nie zastał czy co się dzieje? trochę mie nastarszyłyście bo mnie całe dnie nie ma w domu a na L4 jestem
Pochwale sie wam co dostalam od swojojego jak pojechalismy do Pl
Zobacz załącznik 695561
A trzecia biala lezy gdzies w praniu
Kur.. właśnie połknęłam dwie tabletki paracetamolu 500 mg (łącznie 1000) zamiast dwóch magnezów!! Listek identycznie wygląda no i nie odwróciłam go tylko wycisnęłam na pałę!
Mam nadzieję, że to nie zaszkodzi małemu bo nie umiem wymiotować na zawołanie
długą kiecką brzusio zakryjesz.
A drugi trymestr ponoć taki piękny. Nie lubię porównywania dzieci. Każde rozwija się we własnym tempie i każde jest wyjątkowe. Nieważne czy szybko nauczyło się siadać/chodzić/mówić. Mam z tym złe wspomnienia z dzieciństwa. 
Przyszłam do pracy i od progu koleżanka zaczęła narzekać, że ją ramię boli, bo dwa dni robiła to samo. Zaczyna mnie dobijać to ciągłe narzekanie. Nie ma przywitania "cześć, ale fajny dzisiaj dzień mamy", tylko od razu "ale mi się nie chce, mam kryzys". 
I jak człowiekowi na się coś chcieć? Do tego codzienny ból brzucha, dzisiaj doszedł ból pleców, ale zaciskam zęby, by przetrwać dzień. W domu gonitwa, bo dziecko, dom itd. Same wiecie jak jest. A później słyszę "chciałabym chodzić w ciąży tak jak ty, bo dobrze ją znosisz". Pewnie, doskonale udaje mi się ukryć to, czego nie chcę pokazać innym. Do tego jak słyszę jak niektórzy mają ciężko w życiu, bo praca (taka sama jak moja), dom (dwie osoby dorosłe pracujące tyle samo godzin) i całe 20m2 mieszkania do ogranięcia to mi ręce opadają. Nie lubię narzekać na swoje życie, bo mam takie jakie sobie wybrałam. Kocham moją rodzinę, męża i dziecko i powrót do domu sprawia mi radość, mimo że czasami nie wiem w co ręce włożyć. Czasami jest trudno. Zwłaszcza jak przychodzą takie chwile kiedy ma się ochotę pogadać z kimś o czymś fajnym i przyjemnym, oderwać trochę, a słyszy się tylko "ale mi ciężko". 
Jak mnie bolał brzuch to lekarz mi powiedział, że mam wziąć dwie nospy lub dwa paracetamole...
Nie wiem co się ze mną dzieje. Wczoraj miałam tak beznadziejny humor, że cały wieczór przeryczałam. I to bez wyraźnego powodu. M. tak mnie wkurzał mimo, że nic nie robił ani nie mówił, że miałam ochotę się z nim pokłócić i zerwać... Jestem nienormalna...
A dzisiaj już jest trochę lepiej, choć nadal bez szału.
