Ja z jednej strony ubolewam nad tym, że jestem "starą mamą" mam 29 lat, podczas kiedy moja mama miała mnie w wieku 21 lat. No, ale szczerze mówić, nie byłam chyba jeszcze gotowa na dziecko (poza tym 3 lata leczenia), więc psychicznie się cieszę, że to dopiero teraz:-)
reklama
Z
zupkaogorkowa
Gość
kolezanka mojej mamy zdecydowala sie na dziecko w wieku 39 lat, miala juz wtedy dom, pewna prace i odpowiedzialnego meza. ale co z tego, skoro od 5 lat leczy sie w prywatnych klinikach i dalej nic? tez uwazam ze nie ma odpowiedniego czasu na potomostwo, bo kiedy nadchodzi to jest z reguly za pozno. poza tym 6 letnie dziecko w wieku 50 lat to przesada, zwlaszcza dla kobiety i zwlaszcza ze pierwsze.
K
karolina1978
Gość
Ty piszesz o ekstremie ,ja podejzewam ze jestes mlodsza odemnie dlatego widzisz pewne kwestie w innym swietle.
Ja tez nie uwazam dziecko za balast .W przeciwnym razem nie zdecydowalbym sie na kolejne dziecko
Ja tez nie uwazam dziecko za balast .W przeciwnym razem nie zdecydowalbym sie na kolejne dziecko
Z
zupkaogorkowa
Gość
czyms sie trzeba pocieszac 
wiem ze nie uwazasz, bo bys nie byla w ciazy
wiem ze nie uwazasz, bo bys nie byla w ciazy
Ostatnio edytowane przez moderatora:
Rozumiem was dlatego ja chcialam poczekac az bede mniej wiecej wlasnie w takim wieku jak teraz. Wiedzialam ze jak bede miala dziecko wczesniej to zalowalabym wyjazdow itd a teraz popracowalam chwile, troche rzeczy zobaczylam i przezylam a zawsze wiedzialam ze dziecko chce przed 30-stka pierwsze. Najbardziej chcialabym miec jeszcze kolejne do 30-stki ale zobaczymy jak sie ulozy ;-) Moja mama miala pierwsze dziecko w wieku 29 lat wiec generalnie pozniej niz ja i mamy super kontakt. No ale sie rozpisalam
karolina - nie wiem co za smutki i przemyślenia Cię dopadły ale uważam Cię za taką twardą babkę która trzyma całe towarzystwo za ryj i jest szczęśliwa.
Podróżować, realizować się zawsze można po 40 - stce, jak dzieciaki podrosną nic straconego tylko wystarczy pewne sprawy trochę przesunąć w czasie ;-)
Jakoś nigdy nie miałam parcia na karierę, kasę bo widzę z perspektywy moich koleżanek po 30 - stce, które pomimo lepszego stanowiska, większych, pieniędzy przespały jakiś ważny moment w życiu i ciężko będzie im się przedstawić na tryb Matki a bycie wieczną singielka wcale nie ma wielu plusów.
Podróżować, realizować się zawsze można po 40 - stce, jak dzieciaki podrosną nic straconego tylko wystarczy pewne sprawy trochę przesunąć w czasie ;-)
Jakoś nigdy nie miałam parcia na karierę, kasę bo widzę z perspektywy moich koleżanek po 30 - stce, które pomimo lepszego stanowiska, większych, pieniędzy przespały jakiś ważny moment w życiu i ciężko będzie im się przedstawić na tryb Matki a bycie wieczną singielka wcale nie ma wielu plusów.
Ostatnia edycja:
a pewnie sa tez kobiety ktore wam zazdroszcza rodzinek mimo ze maja kariere i zjezdzily pol swiata. zal tego czego sie nia ma...
K
karolina1978
Gość
Czyli to tez typowe dla kobiet tesknimy zawsze za tym czego nie mamy
reklama
Moim zdaniem grunt to nie użalać się nad sobą, wychodzę z założenia, że w życiu można mieć na prawdę wiele trzeba tylko chcieć. Nie uda mi się coś za rok to zrobię wszytko aby udało się za 5 lat i tyle. Trzeba brać życie za ryj bo dane nam jest tylko jedno...
