Na szkole położna mówiła, że jak odejdą wody, to się czuje jakby w nas coś pękło (w sumie pęka pęcherz płodowy). Chociaż nie wiem, na ile jej wierzyć, bo mamy dwie położne - jedną fajną, a drugą beznadziejną, a to mówiła ta ostatnia.
Za to zgadzam się, że jak odejdą wody, to nie trzeba od razu pędzić do szpitala, bo w domu łatwiej nam będzie przetrzymać te kilka godzin do jakiegoś rozwarcia. Wiadomo, że w domu zawsze lepiej, niż w szpitalu. A położna mówiła, że dopiero po 6 godzinach od ewentualnego odejścia wód i braku akcji podają oksytocynę, a pacjentki, które za wcześnie przyjadą kładą na patologii, żeby tam czekać na rozkręcenie akcji. A to przecież może trwać nawet kilkanaście godzin. Wiadomo, że nie w każdym szpitalu tak jest, ale ja jednak wolałabym trochę poczekać w domu, a nie od razu pędzić. Można wziąć kąpiel, ogolić się itp. A ciepła woda (tylko nie gorąca) uśmierza ból i przynosi ulgę
Ale się rozpisałam
To ja Wam coś powiem. Mój pierwszy poród 5,5 roku temu zaczął sie własnie od odejścia wód płodowych. Po prostu wstałam na siusiu, położyłam się do łóżka i chlusnęło. Tak się cieszyłam, że to już, że mój mąż musiał za mną z mopem biegać.Także ta ilość wód była spora. działalismy szybko, bo położna uprzedziła mnie, że może wdac sie zakażenie i będzie problem. Po pół godz. bylismy w szpiatlu, a tu nic. Rzeczywiście po 6 godz. oksytocyna i ja po 6 następnych urodziłam Apolonkę. Także powiem Wam, że nie wiem czy teraz bym tak szybko jechała. Ale może rzeczywiście trzeba uważać na te infekcje.
Ciekawa jestem jak teraz będzie:-)
Nie strasz mnie- mamy podobne terminy
