Marcowe prawilne kreski 🌷☀️

[nieznośne_poplątanie]

bardzo teoretycznie mogło by się zdarzyć tak że inny facet miałby terminatory zamiast plemników ale na pewno nie myslalabym nigdy o zmianie partnera tylko po to by zwiększyć szanse na ciążę

Nie o to mi chodziło. Właśnie ciężko mi to ująć. Hm. Może w ten sposób: to takie rozmyślanie dotyczące tego, czy poza takim psychicznym i fizycznym dopasowaniem dwóch związanych ze sobą osób jest jeszcze jakieś inne biologiczne, o którym my po prostu nie wiemy, a być może ono istnieje tylko nie z naszym życiowym partnerem. Takie połączenie niczym w puzzlach, że gdzieś tam na świecie chodzi facet, którego plemniki są brakującym elementem dla naszych komórek jajowych.

No to popłynęłam.

 

[Avy]

@Bolilol Pisz tu więcej! Nikt tak pięknie nie potrafi myśli ubrać w słowa jak Ty!

 

[guest-1716035268]

U mnie chyba jednak plamienie, nie @, bo po kilku godzinach ustało, ale @pluto_nova już nic nie zmieniaj, bo to nie ma sensu. Umówiłam się na wtorek do naszej prowadzącej z kliniki, niech ona zdecyduje, czy coś z tymi comiesięcznymi plamieniami robimy. Przyjmuje wtedy też androlog męża, to podejdę do niego z jutrzejszymi wynikami.

Generalnie powiem Wam, że od kliu dni czuje, że tak mnie te starania przeczołgały, tak wiele mnie o sobie nauczyły, tak mnie zmieniły, a to dopiero 8/9cs. To tylko kilka miesięcy, a tak wiele się w moim podejściu nie tylko do starań, ale i do życia zmieniło, że nie jestem w stanie poznać siebie sprzed kilku miesięcy.

też to ciągle mam z tyłu głowy.. ale trzeba iść do przodu jakoś myśleć pozytywnie ? Tylko czasem jest to takie trudne, tulę bo znam to i mam nadzieję że to przejdzie nam w tryb było kiedys i minęłoooo że szczęśliwym finałem przed tem rzecz jasna, jeszcze mam tą nadzieję i Tobie ją przesyłam

 

[nikaplis]

Nie o to mi chodziło. Właśnie ciężko mi to ująć. Hm. Może w ten sposób: to takie rozmyślanie dotyczące tego, czy poza takim psychicznym i fizycznym dopasowaniem dwóch związanych ze sobą osób jest jeszcze jakieś inne biologiczne, o którym my po prostu nie wiemy, a być może ono istnieje tylko nie z naszym życiowym partnerem. Takie połączenie niczym w puzzlach, że gdzieś tam na świecie chodzi facet, którego plemniki są brakującym elementem dla naszych komórek jajowych.

No to popłynęłam.

ah no nie wiem ale jeśli tak to mnie to nie interesuje chyba bardziej pogodzilabym się z życiem bez dziecka niż bez mojego męza. Ciężko mi sobie wyobrazić lepszego puzzla - nigdy za bardzo nawet nie szukałam poważnego związku a z nim naturalne od razu było by poznać go z rodziną (jako pierwszego chłopaka), zacząć myśleć o ślubie, mieć duze wesele a teraz nawet starać się o dziecko

Może właśnie starania pokazują czy jesteście super dopasowani nie zaciazeniem od razu ale tym jak sobie razem dajecie radę jeśli jednak pojawia się okres ....

 

[Bolilol]

Nie o to mi chodziło. Właśnie ciężko mi to ująć. Hm. Może w ten sposób: to takie rozmyślanie dotyczące tego, czy poza takim psychicznym i fizycznym dopasowaniem dwóch związanych ze sobą osób jest jeszcze jakieś inne biologiczne, o którym my po prostu nie wiemy, a być może ono istnieje tylko nie z naszym życiowym partnerem. Takie połączenie niczym w puzzlach, że gdzieś tam na świecie chodzi facet, którego plemniki są brakującym elementem dla naszych komórek jajowych.

No to popłynęłam.

ja wiem o co Ci chodzi. To też wynika z pewnych priorytetów. Wydaje mi się (podkreślam, że mi się wydaje), że osobie, która zawsze marzyła o dziecku jest ciężej w staraniach. Szczególnie jeżeli coś leży po stronie partnera. Mąż może być, za trzy lata go może nie być, bo się obejrzy gdzieś indziej - taka prawda. Więc ja w pełni rozumiem co masz na myśli, uważam, że to nic złego, że to normalne i absolutnie nie chciałabym żebyś pomyślała, że coś w tym złego, bo nikt inny nie zgłosi takich przemyśleń!

 

[anyżowa]

Nie o to mi chodziło. Właśnie ciężko mi to ująć. Hm. Może w ten sposób: to takie rozmyślanie dotyczące tego, czy poza takim psychicznym i fizycznym dopasowaniem dwóch związanych ze sobą osób jest jeszcze jakieś inne biologiczne, o którym my po prostu nie wiemy, a być może ono istnieje tylko nie z naszym życiowym partnerem. Takie połączenie niczym w puzzlach, że gdzieś tam na świecie chodzi facet, którego plemniki są brakującym elementem dla naszych komórek jajowych.

No to popłynęłam.

Rozumiem o co Ci chodzi, nigdy tak nie popłynęłam z myślami, i szczerze nie bardzo jest te myśli jak zweryfikować chyba nawet

 

[nieznośne_poplątanie]

Rozumiem o co Ci chodzi, nigdy tak nie popłynęłam z myślami, i szczerze nie bardzo jest te myśli jak zweryfikować chyba nawet

Za dużo tych potencjalnych puzzli chodzi po świecie, żeby móc to sprawdzić. Ciekawi mnie to z takiego czysto naukowego punktu widzenia.

 

[Bolilol]

Za dużo tych potencjalnych puzzli chodzi po świecie, żeby móc to sprawdzić. Ciekawi mnie to z takiego czysto naukowego punktu widzenia.

a, to z naukowego punktu widzenia to pewnie z 95% mężczyzn (strzelam bardzo) bym miała większe szanse na zajscie w ciążę

 

[nieznośne_poplątanie]

ja wiem o co Ci chodzi. To też wynika z pewnych priorytetów. Wydaje mi się (podkreślam, że mi się wydaje), że osobie, która zawsze marzyła o dziecku jest ciężej w staraniach. Szczególnie jeżeli coś leży po stronie partnera. Mąż może być, za trzy lata go może nie być, bo się obejrzy gdzieś indziej - taka prawda. Więc ja w pełni rozumiem co masz na myśli, uważam, że to nic złego, że to normalne i absolutnie nie chciałabym żebyś pomyślała, że coś w tym złego, bo nikt inny nie zgłosi takich przemyśleń!

U nas również była to świadoma i wspólna decyzja i w całe procesy planowania, starania byliśmy i niezmiennie jesteśmy zaangażowani oboje. Pięknie opisałaś dziecko jako owoc miłości i życzę Wam, byście mogli razem ten owoc począć i wychować. Śmiesznie to zabrzmi, ale w tamtym poście przypominasz mi trochę mojego męża! ( ) On opisałby to bardzo podobnie do Ciebie.

Edit: w ogóle czasem człowiek ma takie odczucie, że komuś się coś należy i kurczę po przeczytaniu tamtego posta nachodzi mnie właśnie taka myśl, że Tobie ten Owoc się naprawdę cholernie należy.

 

[Bolilol]

U nas również była to świadoma i wspólna decyzja i w całe procesy planowania, starania byliśmy i niezmiennie jesteśmy zaangażowani oboje. Pięknie opisałaś dziecko jako owoc miłości i życzę Wam, byście mogli razem ten owoc począć i wychować. Śmiesznie to zabrzmi, ale w tamtym poście przypominasz mi trochę mojego męża! ( ) On opisałby to bardzo podobnie do Ciebie.

Edit: w ogóle czasem człowiek ma takie odczucie, że komuś się coś należy i kurczę po przeczytaniu tamtego posta nachodzi mnie właśnie taka myśl, że Tobie ten Owoc się naprawdę cholernie należy.

dziękuję kochana, Twój Edit jest bardzo miły, ale ja mam po prostu gadane, pewne predyspozycje, tym też zarabiam na życie. Każda z nas codziennie walczy, każda z nas marzy o tych dwóch kreskach - wszystkim z nas się te kreski należą. I wierzę, że nadejdą