Każda z nas wita styczeń z nadzieją i oczekiwaniem. Myślimy o tym, co możemy osiągnąć, co chcemy zmienić, kogo kochamy i za kogo jesteśmy wdzięczne. Ale niektóre z nas mają tylko jedno pragnienie – przetrwać, by nadal być przy swoich bliskich, by nadal być mamą, partnerką, przyjaciółką. Taką osobą jest Iwona.
Iwona codziennie walczy o swoje życie. Każda chwila ma dla niej ogromne znaczenie, bo wie, że jej dzieci patrzą na nią z nadzieją, że mama zostanie z nimi. Każda złotówka, każde udostępnienie, każdy gest wsparcia przybliża ją do zwycięstwa. Wejdź na stronę zbiórki, przekaż darowiznę, podziel się informacją. Niech ten Nowy Rok przyniesie szansę na życie.
Razem możemy więcej. Razem możemy pomóc.
Zrób, co możesz.
Gdyby nie to że nasza mała Ada jest tak spokojnym i niewymagającym dzieckiem, to chyba bym zwariowała, bo Czaruś ma energii za troje, uwielbia kręcić afery i musi być w ciągłym ruchu. Potrzebuje maksimum uwagi. Ale jak sobie idziemy we czwórkę na spacer, to sobie myślę jakie mam szczęście, że mam taką fajną rodzinkę
a najbardziej jak coś z ubrania nie spasuje to jest masakra np. "te spodnie są brzydkie i trzeba je wyrzucić" i się zaczyna aferka na całego, to nic że 3 dni temu ubierał je bez problemu
Nie wspomnę że koszuli żadnej nie założy bo jest taki ryk. Jutro idziemy na komunię i pewnie się skończy na tym że w dresie pójdzie ubrany
zasypia mi wieczorami w 5min, ale zbieranie jej do lozka to jakies 1,5 h roboty, zeby nie, pizama nie, czesanie nie itd itd... 
no ale wynagradza uśmiechami miłością, jak wita nas jak wracamy z pracy cos pięknego 
ostatnio sie rak rozgadala wspaniale, przyklad: uwazaj bo polecisz na plecki, a ona do mnie tymi dukanymi sylabami "spoo-koooj-nieee" 
jak na złość no ale co zrobisz
A szczepiłaś Hanię na ospę? Czarek nie był szczepiony więc przewiduje, że w przedszkolu złapie szybciutko. Z drugiej strony w żlobku ktoś tam w grupie miał, a on się nie zaraził...
