Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
Ja nie oceniam, nie narzucam, nie mieszam się
spytałam Was tylko dlatego, że moze akurat ktoś się interesuje tematem, a szukam i szukam czegoś konkretnego i jak zwykle tylko przekonuje się, że mieszkam w totalnej dziurze zwanej Polską i jesteśmy sto lat za murzynami Moj maz ojca komendanta miał (tzn ma) i tez czasami zachowuje się podobnie do niego. Co bardzo mi się nie podoba. Rozmawiamy wieczorami zawsze i mowie mu co mi się nie podoba jak np cos powiedział do Basi. I o dziwo przyznaje mi rację. Nigdy nie komentuje przy dziecku. Jest bardzo ciepłym człowiekiem zakochanym w córkach ale jakieś takie zachowanie niektóre mi się jego nie podobaTak, właśnie doszłam do tego, że są jakieś przebłyski o łagodnym rodzicielstwie po polsku, ale nadal same artykuły na stronach w necie albo fb, a ja potrzebuję rzetelnej literatury
No właśnie u nas aktualnie jest ten problem, że--przynajmniej takie odnosze wrazenie-- każdy mój komentarz jest odbierany jako ofensywa i mój facet natychmiast przybiera postawę obronna, odwraca kota ogonem i zaczyna ironizować na zasadzie "dobrze, jak nam Filip spali dom to jeszcze go za to pochwalę". U niego w domu było ultra katolicko, ale hipokryzja lała się strumieniami. Natomiast myślę, że temat jest do przegadania, tylko muszę to dobrze ugryźć, a najlepiej byłoby właśnie zacząć od literatury żeby mógł poczytać coś fachowego, ale w tej dziurze zabitej dechami nic nie ma
Przegadacie tematNo właśnie u nas aktualnie jest ten problem, że--przynajmniej takie odnosze wrazenie-- każdy mój komentarz jest odbierany jako ofensywa i mój facet natychmiast przybiera postawę obronna, odwraca kota ogonem i zaczyna ironizować na zasadzie "dobrze, jak nam Filip spali dom to jeszcze go za to pochwalę". U niego w domu było ultra katolicko, ale hipokryzja lała się strumieniami. Natomiast myślę, że temat jest do przegadania, tylko muszę to dobrze ugryźć, a najlepiej byłoby właśnie zacząć od literatury żeby mógł poczytać coś fachowego, ale w tej dziurze zabitej dechami nic nie ma
kiedyś mój mąż (wtedy jeszcze chlopak) powiedział nie traktuj mnie jak swojego ojca. I to była prawda, balam mu się zawsze powiedzieć prawdy, kręciłam, kłamałam. Tak jak swojego ojca i matkę bo zawsze się balam ojca. Chociaż nigdy mnie nie bil. Dlatego ja podchodzę do dzieci może wydawać się na luzie ale trzymam kontrolę nad wszystkim. Basia jest kochanym dzieckiem, empatycznym. Ciągle przytulasy buziaczki mówienie że kocha mnie az do kosmosu albo i dalej jest mega urocze. Szczerze ja nie pamiętam, żeby rodzice mi mówili że mnie kochają. Takze ja zawsze mowie do starego,, miłość jest najważniejsza "" 
U mnie w domu też się nie mówiło o miłości i nigdy nie padały słowa "kocham cię", a do tego nie było też w ogóle fizyczności. Mam 28 lat a nie pamiętam kiedy ostatnio mama/tata mnie przytuliliPrzegadacie temat
moja pamięć raczej już nie sięga do tego okresu, zakładam, że miałam wtedy kilka lat. Tak samo nie miałam żadnej prywatności, też bałam się im cokolwiek powiedzieć, wolałam skłamać żeby nie było problemu. No ale do teraz niestety odczuwam tego skutki i łapię się np na tym, że całkowicie unikam kontaktu fizycznego na co dzień (nie wliczam tutaj zbliżeń na tle seksualnym ), wczoraj dałam buziaka staremu i myślę sobie, że o rany, nie pamiętam kiedy ostatnio go przytuliłam sama z siebie :/ Niestety podstawą takich spaczonych zachowań, uprzedzen i reakcji leży wychowanie przez rodziców. I o to w tym wszystkim chodzi! Żeby dzieci potrafiły nazywać emocje, porozmawiać, dzielić się z rodzicami swoim życiem i vice versa oczywiście. A nie chować się po kątach w postrachu 
Dzięki, poczytam - może coś się nada do podrzucenia dla mojego faceta!Hej, co prawda nie słyszałam o tym typie wychowania, ale ta pierwsza grafika idealnie odzwierciedla książkę Link do: Książka Jak mówić żeby dzieci nas słuchały jak słuchać żeby dzieci do nas mówiły - Ceny i opinie - Ceneo.pl jakby jest wyjasnieniem tych punktow i poglebieniem ich zasad funkcjonowania , wydaje mi się że też pomocna może być Link do: Uwaga! Złość o mechanizmach zlosci i sposobach radzenia sobie z nimi u siebie i rowniez u dzieci. Obie super propozycjejednocześnie sama z chęcią poszperam trochę więcej o tym typie wychowania
Może coś takiego pomoże? U mnie czeka na przeczytanie
Fenistil jest na uczulenie. Probiotyki podaje się po antybiotykoterapii i zapobiegawcze wdrożenie probiotyków generalnie nie ma sensu - choć pewnie w niektórych przypadkach jest wskazane. Tak naprawdę Wit c jest w większości owoców i warzyw i jej ewentualny nadmiar zostanie wysikany, ale podawanie na pewno nie zaszkodzi. To już do ciebie należy decyzja bo żaden z tych leków nie jest tak na cito tylko raczej przepisany żeby "coś było" z tej konsultacji
Hanka szczeka i chrype tez ma po katarze. Już katar ponad tydzień. Wydaje mi się, że od zębów. A fenistil na co? Ja inhaluje z soli, daje witaminę d, i raz dziennie witaminę C w kroplach. W cytrynie nie ma dużo tak naprawdę tej witaminy
