Ja też mam teściów wstrętnych i obrzydliwych, a najgorsze to, że mieszkamy razem i nie mamy możliwości się od nich wyprowadzić ani póki co odseparować. Tu jest non stop na tapecie gadanie, że "nic nie robie tylko z dzieciakiem w domu siedzę". I wszystko jest gadane za plecami. Ich zdaniem powinnam syna zostawić babci pod opiekę, a sama zasuwać w pole, bo teściowej tak kazano lata temu, ona tak musiała to myślą, że mogą mnie też tak ustawić. Niedoczekanie. Mną też targają czasem skrajne uczucia jak i Tobą @AsiakS i częściej ich nie znoszę niż mam pozytywne odczucia. Jeśli Ty możesz się od nich odsunąć, odciąć, rób to jak najczęściej, bo szkoda zdrowia psychicznego marnować.
Zazdroszczę dojścia do tego momentu, że potrafisz się odezwać. Ja tego jeszcze nie potrafię...
Po dzisiejszym dniu mam ochotę amputowac rękę, bo nie dało się chorowitka odłożyć i wszystko trzeba było robić jedna ręką. No i na dokładkę mnie też zaczynają boleć oczy. Jak ja tego nie lubię. Ignaś przynajmniej gorączkę przesypia, a ona 38,2 i trzyma normalny rytm dnia tylko całkowicie na moich rękach 
. A jak pić mu się nie chce, to zaciąga i wypluwa 
jak coś mu nie smakuje to nie wypluje, przemęczy się i połknie, ale następnej łyżeczki nie weźmie. Za to za każdym razem jak zasiada do posiłku podawanego łyżeczką, to się rzuca w krzesełku, kręci głową, że nie, a nawet nie spróbuje. Jak mi się uda jakimś cudem trafić do buzi to już normalnie zjada. Widocznie dałam kiedyś na siłę niechcący i teraz tak reaguje 
