Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
Czytam i czytam co się u Ciebie dzieje i się zastanawiam nad jedną rzeczą ale musze to sprawdzić
Zielona, płakać mi się chcę, jak to czytam
Trochę faktycznie sytuacja patowa, ale czy np nie mogłabyś pogadać z jego ojcem? Już chyba bardziej sobie nie zaszkodzisz, jeśli zdecydowałaś się odejść od niego to może jego rodzina Ci jakoś pomoże? Tak gdybam ....
Mnie by ukontentowala przynajmniej mozliwosc wyprowadzki na drugi koniec kraju. 
Zielona to straszne. Przyznaj się ile to już trwa?Pisze. Na wczesniejsze wiadomosci tez odpisze... Sprawa jest duzo bardziej skomplikowana, niz by moglo sie wydawac
Tak na szybko teraz - Kama, ale ja nie zamierzam wywozic dziecka do
Polski, to by w ogole nie przeszlo.
Nie mam sily na wojny, a on sie ojcostwa nie zrzeknie za zadne, zadne skarby...
Dzwonilam do sadu, nie mam szans na samodzielne prawa rodzicielskie
Poniewaz mieszkalismy razem w momencie poczecia dziecka, to prawa bedziemy mieli wspolne - a to znaczy, nie mniej i wiecej, ze nie bede mogla sie nigdzie dalej wyprowadzic, a jedynie w obrebie gminy, ew.wojewodztwa.
Prawo mowi, ze dziecko musi miec blisko do obojga rodzicow na tyle, by mogli wymiennie wozic dziecko do przedszkola, szkoly, etc.
Gdyby mial wylacznie ojcostwo, a bez praw rodzicielskich - moglabym sie przeprowadzac gdziekolwiek w obrebie DK. Musztarda po obiedzie.
Mieszkalam wczesniej gdzie indziej, mialam znajomych, zaufane grono, wlasne mieszkanie i poukladane zycie... Brakowalo mi faceta, to teraz "mam"
Przenioslam sie na te wyspe wylacznie ze wzgledu na niego, wszystko inne zostawilam, nikogo tu nie znam poza JEGO rodzina ( ktorej nie wolno mi kontaktowac ), czy JEGO znajomymi ( to samo ). Jestem tu sama i wyglada na go, ze bede musiala sobie poukladac tutaj zycie od nowa
Strasznie bym chciala, zeby ktos przy mnie teraz byl
On wyszedl, olal, na pytanie, czy "mnie kocha", w ogole nie odpowiedzial... Odpowiedz jest jasna... Pozniej jeszcze powiedzial, ze to MOJA WINA, ze wszystkie uczucia do mnie stracil. Uslyszalam, ze najlepiej bedzie, jesli sie wyprowadze, bo on nie moze zniesc (!!! ) mojego zachowania.
Uslyszalam, ze nikt mnie nie lubi, ze niszcze jego zycie ( bo - uwaga - niszcze jego stosunki z rodzina. Bo JAK smialam sie tak zachowac ?! ). Ze rzekomo odpowiadam za to, ze "on nie ma zadnych przyjaciol" ( nigdy ich nie mial, przynajmniej odkad sie znamy - nikogo ). Ze tak bardzo mu wstyd, ze NIE UMIEM sie zachowac, ze pisalam do tescia zony z tym zaproszeniem na kawe - MIMO! Ze on sobie tego nie zyczyl i zabranial - ze jak moge byc TAK GLUPIA, zeby nie rozumiec tego, co sie do mnie mowi ?! I ze to oczywiscie nie jest pierwszy raz, ze moglam odpuscic, pojsc sobie na gore, nie nalegac, nie prosic, nie pisac, bo tylko pogarszalam sprawe i to nie jest pierwszy raz... No i ze on tego nie potrafi zniesc, ze wstyd mu przed rodzina i najlepiej bedzie, jesli sie rozstaniemy.
Siedzialam i plakalam z bolu brzucha, ale on nawet nie zapytal, co jest.
Probowalam tlumaczyc, rozmawiac, prosic... Dowiedzialam sie, ze jestem chora psychicznie i na pewno potrzebuje pomocy przynajmniej psychologa.
Z tym sie zgodzilam. Gdybym nie miala jakichs brakow, juz dawno nie bylabym z tym potworem
My juz kiedys bylismy na terapii, pomoglo. Nie chce tak zyc, ale powrot do Polski jest NIESTETY wykluczony. Nie potrzebuje nawet wracac do Polski, sle chcialabym sie moc orzynajmniej wyprowadzic z TEJ cholernej wyspy!
Wyglada na to, ze nic z tego, bo "tatus" musi miec rowne prawa!
Kkasienko, nie martwie sie innymi, jedyne, o co sie martwie, to moje Malenstwo i jsk sobie to wszystko poukladac
Mame mam, ale niestety na odleglosc. Jak pisalam, droge do Polski mamy odcieta, a mieszkac u mamy i tak bym niestety nie mogla
Pewnie zostane sama i mysle tylko, skad moge zaczerpnac jakas pomoc, kto moglby mi pomoc, kiedy bede jej potrzebowala ?!
Lila, wiem to wszystko, wiem...
Czy mnie uderzyl - nie. Choc zdarzylo mu sie mocno mnie popchnac, albo szarpac z calej sily, kiedy juz nie panowal nad soba
Jestem w obcym kraju, tak, bez dobrej opieki lekarskiej, fakt... Staram sie byc silna, ale nie wiem, czy ktokolwiek w takiej sytuacji potrafi byc silny... Mnie sie tak wiele wlasnie rozsypuje...
Zniose wszystko, zniose obcy kraj, samotnosc, wszystko, byle tylko Malenstwu tym nie zaszkodzic, tak bardzo, BARDZO sie o Nie teraz boje!!!
Dziekuje Wam wszystkim, kochane bardzo jestescie :*
Nie chyba w Danii jest gorzej niż u nas
50,6 jupiii!!! Po za tym wszystko jest ok, pojedyncze przekroczenia (max 134) nie są groźne Co prawda moje po Ami ale chciałbym sprawdzić co już mamy, a co ewentualnie dokupić bo mimo iż to było 2 lata temu, nie pamiętam wszystkiego 
