Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
No mi jeszcze 14 tygodni zostało.... zleci:-):-):-) Dobrze ze moj kochany jest z nami to czas plynie inaczej i nie jesesmy samotne:-):-) No pewnie ze dasz rade!! Moze wkoncu uda mu sie zalapac cyca :-)
Super ze trafiłas na taka połozna.... ja sie boje porodu bardzo.... tm bardziej ze bede sama bo moj ukochany nie da rady... rozumiem go. Boje sie jak to bedzie i czy sobie poradze.... nie wiem czego sie spodziewac....
mamusie
To ja teraz tez będę tak około 4tyg.czekać na męża,troszke krócej nawet,ale normalnie to się rozstajemy tak na 6 ,lub 8tygodni.Mam tak jak Ty,ze brakuje mi tego przytulania i mój mąż tez taki cieplutki zawszemonia2828 gratuluję udanego porodu pod okiem udanej położnej
Ja zniosłam już miesiąc samotności i czeka mnie jeszcze jeden ( no taki nie pełny, może 20 dni). Tak się stęskniłam za mężem, a kiedyś myślałam, że to nie możliwe żeby płakać nocami, że się nie ma do kogo przytulić( a on taki cieplutki jest;-)).
Tak sobie myślę, że samotność to jednak nie tylko ta beż męża(narzeczonego). Można mieszkać z rodziną i być samotnym. Pewnie nie jedna z nas ma sytuację w rodzinie, gdzie sytuacja ciąży nie była zbyt mile widziana i tak się to ciągnie. Chociaż, może tylko ja mam taką sytuację, nikomu nie życzę.
Ja mieszkam z teściami w jednym dużym domu,oni zajmują parter,a my górę ,mamy osobno wszystko-kuchnię ,łazienkę,pokoje-ale wejście jedno,bywa ,że sie tydzień nie widzimy,bo ja do nich nie chodzę ,ani oni do mnie-nie jesteśmy pogniewani,ale tak jest,jestem bardzo komunikatywna i towarzyską osobą,mam mnóstwo znajomych,jedynie z tesciami ciężko było nawiązać nić serdeczności-tacy są-cóz poradzić,więc się nie narzucam i żyję swoim życiem.
pewnie roboty po uszy, ale szczęśliwa jednocześnie? 
i koniecznie pochwal sie zdjeciami malego