Madzia niewiem czy pamietasz jak kiedys Wam pisalam ze moj start w dorosle zycie byl bardzo ciezki.
Mialam 19 lat jak urodzilam przedwczesnie Patryka. Byl w troche lepszej sytuacji niz Twoj Macius.Ale mimo wszystko w ciezkiej.
W lutym wzielem slub w kwietniu moj maz wyladowal w szpitalu na oiomie. Z 90 kg zdrowego faceta zrobil sie szkielet wazacy 45kg .I to w przeciagu 1,5 miesiaca .Do czego zmierzam okazalo sie ze moj maz choruje na wrzodziejace zapalenie jelita grubego.byl to juz stan przed rakowy. Tak samo jak Twoj Macius mial zrobiona stomie ( sztuczny odbyt- wyprowadzone jelito przez powloki brzuszne a na to woreczek naklejony do ktorego zalatwial sie bezwiednie) Przeszedl 5 etapow operacji.po każdej operacji miesieczny albo dwu miesieczny pobyt w szpitalu. Dieta.niestety bol .I wstyd bo on ogromnie przezywal stomie. Musial nauczyc sie jej pielegnacji. Nie raz mial problemy z woreczkiem ktory mu sie odkleil brudzac ubranie. Zdrowy 26 letni facet schudl mega strasznie. Po pierwszym etapie operacji wyprowadzenia jelita na zewnatrz byl karmiony pozajelitowo typowym jedzeniem dla kosmonautow. Pol roku nie mial nic w ustach. Bo jadl przez weflon.
Teraz jest zdrowym nie utrzymujacym zadnej diety facetem.
Kiedys moj maz po dwoch miesiacach malzenstwa wyladowal na oiomie ja bylam w ciazy z Patrykiem.mialam ciaze od poczatku zagrozona. Do tego konczylam ostatnia klase liceum ekonomicznego. Musialam widywac meza mimo ciazy czulam sie super .bylam mloda zakochana I Chcialam byc przy mezu. Wystarczy tydzien dojazdow 40 km do meza abym I ja wylądowala w maju w szpitalu. Termin na lipca. Nie dalo rady zatrzymać saczacych sie wod .w dalo sie zakarzenie wewnatrzmaciczne. Maly Musial byc ratowany.
Mialam zaledwie 19 lat .dwa miesiace malzenstwa zaledwie. Bylam zona I matka tak nagle I bylam sie ze zostane wdowa I strace dziecko. Bylam sie ze Wroce Sama do domu.
Jednak dzieki Bogu dalismy rade. Maz po miesiacu jak byl na tyle silny dostal przepustke ze swojego szpitala na zobaczenie syna.
Patryk mial 6 tyg kiedy tato trzymal go na rekach. Mielismy 30 minut dla siebie. Pozniej kazde z nich wrocilo do swojego szpitala. Patryk do inkubatora tato na sale szpitalna.
Jednak chlopaki chcieli zyc. I byc ze mna.
Nigdy nie zapomne tego ciezkiego dla nas okresu
Moje kolezanki mialy problem jaki kolor szminki wybrać na wieczor na dyskoteke ja Wylam w poduszke proszac Boga aby nie zabieral mi mojej nowej rodziny.
Kochana wszystko dzieje sie po cos. Mialam dlugo zal do swiata za to co nas spotkalo. Ale dzieki temu zrozumialam ze czlowiek6moze zniesc wiecej niz mu sie wydaje. Ze w maleńki cialku moze byc ogromna sila I wola walki o zycie.
Celebrujmy kazda chwile z bliskimi. Tak jak by byla swietem
Mimo iz meza leczenie trwalo kolejnego 3 lata.przeszedl 5 operacji za kazdy razem strach o jego zycie przezywalam na nowo. Bylam twarda kiedy dawalam mu buzi przed sala operacyjna .mowilam ze sie obudzi I wrocic do nas ze wszystko bedzie dobrze. Ale kiedy zamykaly sie drzwi sali operacyjnej za nim a ja zostawalam Sama na korytarzu. Wylam I pytalam ile jeszcze. Ile jeszcze jestesmy wstanie zniesc. Nienawidzilam Boga za to ze musimy to przechodzic.ale mimo wszystko modlilam sie gorliwie o zdrowie moich facetow.
Nam sie udalo.
Wam napewno tez.
Wierz mi czlowiek moze zniesc bardzo Duzo a nawet wiecej niz mu sie wydaje. Zawsze trzeba wierzyc.
Moj maz sle specjalne usciski dla Maciusia.
Madzia jestesmy z Wami cala rodzina calym sercem.Modlimy sie o zdrowie Twojego synka. Jest taki dzielny I walczy wy tez musicie.
Wiesz jest tam ktos na gorze kto nad nami czuwa mimo iz wystawia nas na ciezkie proby.
Napisane na SM-G930F w aplikacji
Forum BabyBoom
