Czy jak stosunek był 8 grudnia 2018 to czy brzuch byłby już widoczny?

[Jea98]

Jakiej wielkości by był i czy byłby twardy?

 

[Nulini]

Byłby to ok. 5 miesiąc, więc brzuch na pewno byłby widoczny, ale nikt Ci nie powie, jakiej powinien być wielkości, bo to indywidualna sprawa każdej kobiety. Ja w 5 miesiącu wyglądałam, jakbym się co najwyżej najadła, a koleżanki będące w tym samym miesiącu miały brzuchy jak ja do porodu.

 

[Suprise87]

Jakiej wielkości by był i czy byłby twardy?

Nie wiesz, czy jesteś w ciąży?

 

[mamaelaela]

[emoji23][emoji23][emoji23][emoji23] czegoś takiego jeszcze tu nie widziałam. Czy ja dobrze czytam że pomimo okresów, negatywnej bety, Ty od kilku miesięcy jesteś w urojonej ciąży ?

 

[Carenik]

Bylby widoczny. A chociaz w takim stopniu ze wygladaloby to na wdecie. Czemu pytasz o to?

 

[MaryH]

W jakimś stopniu byłby widoczny. Ale jeżeli czujesz że coś jest nie tak to proponuję udać się do ginekologa, on wyjaśni skąd te zmiany u Ciebie, zrobi USG i wszystko będzie jasne. Może to tylko jakieś zmiany hormonalne np. tarczyca.

 

[jasani]

Dziewczyno nie jesteś w ciąży. Ile lekarzy i nas tutaj na forum ma Cię w tym utwierdzic?

 

[użytkownik 902]

Tu już się chyba psycholog kłania. Założyłaś 5 tematów, robiłaś wyniki z krwi,które ciążę wykluczyły, miałaś okres, a od prawie pół roku twierdzisz,że jesteś w ciąży.. NIE jesteś. Twoje objawy mozna dopasować do różnych schorzeń, albo momentów w cyklu miesiączkowym.

 

[mamaelaela]

Ja nie twierdzę że nie odczuwasz tego wszystkiego czy że wszystko jest ok. Ale w ciąży nie jesteś. Więc zrób jakieś badania żeby się utwierdzic że wszystko ok. I idź do psychologa

 

[aniaslu]

@Jea98 przeczytałam Twoje posty i widać w nich ogromny lęk. Nie wiem ile masz lat, ale spotkałam już kilka nastolatek i młodych kobiet, które przeżywały tak ogromny stres z powodu nieistniejącej, ale domniemanej ciąży. Myślę, że już czas, żebyś sobie pomogła, bo minęło już tyle miesięcy, a ty żyjesz w ciągłym niepokoju.

Po pierwsze możesz zrobić usg ginekologiczne, po drugie warto skorzystać ze spotkania ze specjalistami - psychologiem lub/i psychiatrą. Być może potrzebujesz wsparcia farmakologicznego albo/i terapii. Szkoda się męczyć i zadręczać, a spotkanie z ekspertem nie jest powodem do wstydu, tylko świadomą decyzją, która ma polepszyć jakość twojego życia.