Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
tez nie uważam, żeby miał to na celu, ale warto pomyśleć czy ja będąc w tej sytuacji chciałabym czytać takie historie, czy one by mi pomogły, czy sprawiłyby ze poczulabym się lepiej?
jeżeli historia jest prawdziwa autorki postu, to potrzebuje ona wsparcia i wiary, ze może być dobrze 
www.google.com
Może warto zapytać autorkę wątku czego ona chce. Każda z nas jest inna. Mnie np wkurzało to jak ktoś mi opowiadał o maluchach, którym się udało. Na korytarzu było pełno takich historii. Tak, chciałam, by nasza była jedną z nich. Ale miałam za duży ogląd sytuacji. Gdyby większość tych historii kończyła się happy endem, to byłoby inaczej. Niestety procentowo nie było tak dobrze. Dlatego ja nie chciałam słuchać takich historii. To, co realnie byli potrzebne to prawdziwe bycie. Takie bez "dobrych" historia, rad, takie empatyczne towarzyszenie w strachu, w niepewności. By można było pogadać o tym, co się działo na bieżąco, co kłębiło się w głowie, co było na codzien. Takie zwyczajne, o które poprosiła @xXc0r4l1n3Xx, czyli co założyć po porodzie. To wtedy były najważniejsze sprawy. Jak ściągać mleko. Czym dostać się do szpitala, czy będę mogła zobaczyć mała i chwilę z nią być. To wydarzenie nauczyło mnie żyć tu i teraz, sprawami obecnymi, bez wybiegania w przyszłość.
Beczę. To niesamowite, że udało się uratować tak malutkie dziecko. I ze wyszło z tego bez szwanku...Ta dziewczynka też LilaSzczecin: 22-tygodniowy wcześniak wygrał los na loterii, opuści szpital zdrowy
Urodzona w 22. tygodniu ciąży, poniżej teoretycznej granicy przeżycia, mała Lilianna opuści szpital. Wcześniaka uratowali neonatolodzy ze szczecińskiego szpitala "Zdroje".
Tak to było cudowne wydarzenie w moim mieście i ten lekarz jak go odwiedziła ta dziewczynka to miał łzy w oczach. Od razu poszła do niego na ręce jakby czuła że mu tyle zawdzięcza
Znaczy ja liczę tygodnie jak lekarze, czyli skończone
Potem czytałam, że po wylewach można jeszcze działać, że mózg noworodka jest plastyczny i może nadrobić to, co się zniszczyło wylewem. Ciągle łapię momentami wyrzuty sumienia, bo nam nikt o tym nie powiedział, tylko że koniec i czy zgadzamy się na odłączenie podtrzymania. Więc ciągle się zastanawiam czy faktycznie były szanse i czy może inny szpital by to udźwignął, ale znowu jakbym miała zostać z dzieckiem , które jest "roślinką" to też nie wiem czy to by miało sens. Nie wiem czy zrobiono wszystko, co się dało zrobić.
Miałam dostęp do psychologa ale nie czuje takiej potrzeby z nim rozmawiać
