U mnie jest 10 lat. Początkowo syn średnio interesował się siostrą. Raczej przyglądał się ze średnim zadowoleniem. Potem jak córka stała się mobilna zrobiło się gorzej i gorzej. Teraz ona potrafi podejść wyłączyć telewizor albo komputer, starszak wpada w słuszny gniew, siostra nie odpuszcza i drze się na cały regulator. Potrafi tak z pół godziny. Potem starszak odpłaca jej biorąc zabawki albo dogryza jej slownie, kolejny powód do wrzasku.
Syn uczy się, przychodzi z książką abym go zapytała czy jest ok, młodsza książkę wyrywa i twierdzi "teraz mnie pytaj". Czasem udaje się ją szybko zbyć pytaniem typu "czy król nosił koronę" czy na obrazku jest koń.....ale często nie chce ustąpić. Awantura gotowa.
Codziennie zmagam się z tego typu problemami, zwłaszcza że sama ich ogarniam
Serio, jestem wykończona. Jest dużo lepiej jak mąż jest w domu, ale 5-6 razy w tygodniu wraca o 21-22, strasze rozwodem
Wygadałam się, tak to u nas na razie wygląda.
Wiec tu relacja na pewno bedzie jednak inna, choc na pewno starsi wiele wyniosa z faktu, ze mieszkaja z maluchami (haha choc moze niekoniecznie chodzi mi tu o zniechecenie do ojcowstwa, ale przynajmniej moze jako antykoncepcja poki co posluza 
Zdaję sobie sprawę że będzie trudniej jeszcze za jakieś 2, 3 lata .. A już bywam na skraju psychozy ! Jednak nie wyobrażam sobie mieć dwójki z maa różnica wieku... to jednak nie dla mnie , ja musialam swoje odczekać na drugie dziecko
Z plusów to to że będę pracować głównie z domu i redukuje godziny do 6 dziennie, do tego to żłobek z przedszkolem do którego mój Maks chodzil prawie 3 lata wiec znam ich tam już dobrze.. Nadal z tyłu głowy bardzo boje się tego etapu 
I co robi caly dzien-gada tata tata tata
