Ciąża po 40

[Kasia Maj]

Witajcie,ja także zastanawiam się nad ciążą.Mam 41 lat i 17 letniego syna.Leczę się na Hashimoto,hormony mam unormowane.Jestem po 2 poronieniach kilka lat temu.Dlatego przez długi czas nie chciałam nawet słyszeć o dziecku.Teraz to pragnienie znów powróciło i zastanawiam się czy nie jest za póżno,czy dam jeszcze radę zajść w ciążę,donosić no i wychować.Jak myślicie, co robić?

 

[Chloe.Chloe]

Decyzja musi byc Twoja i meza, bo to Wy bedziecie wychowywac. Ja w wieku prawie 45 lat czekam na pierwszego synka. Tak sie zycie ulozylo. Ja nie mam za soba poronien i tego bolu straty nie znam. Najgorsze nerwy mialam do badan prenatalnych w 13 tc, potem zrobilam jeszcze badanie wolnego dna plodu i uspokoilam sie jeszcze bardziej. Do tej pory trafialam tylko na pozytywne reakcje i wsparcie. Nawet lekarze sie fajni trafiali, ale ja ich tez troche wybieram .
Czasami jest mi ciezko, bo mam czesto bole brzucha, troche plamien, ale z dzieckiem wszystko ok. Zwolnilam z aktywnoscia, prowadze kanapowy styl zycia i hoduje mojego Synka. Wierze, ze damy rade go wychowac i ze najwyzej bedzie musial byc wczesniej samodzielny.
Jesli macie takie pragnienie zeby miec dziecko to nie ma na co czekac . Ja uwazam, ze najwazniejsze zeby dziecko bylo chciane i rodzilo sie z milosci.
Dla otuchy dodam, ze nie tylko na forum znam troche mam 40+ i wszystkie sa szczesliwe z tego powodu.

 

[Maja75]

Witajcie,ja także zastanawiam się nad ciążą.Mam 41 lat i 17 letniego syna.Leczę się na Hashimoto,hormony mam unormowane.Jestem po 2 poronieniach kilka lat temu.Dlatego przez długi czas nie chciałam nawet słyszeć o dziecku.Teraz to pragnienie znów powróciło i zastanawiam się czy nie jest za póżno,czy dam jeszcze radę zajść w ciążę,donosić no i wychować.Jak myślicie, co robić?

Dołączam się do tego co napisała poprzedniczka .Jak nie spróbujesz to nie będziesz wiedzieć,a potem może przyjść coś takiego ,bo mogłam

 

[Karlaa3]

Witajcie,ja także zastanawiam się nad ciążą.Mam 41 lat i 17 letniego syna.Leczę się na Hashimoto,hormony mam unormowane.Jestem po 2 poronieniach kilka lat temu.Dlatego przez długi czas nie chciałam nawet słyszeć o dziecku.Teraz to pragnienie znów powróciło i zastanawiam się czy nie jest za póżno,czy dam jeszcze radę zajść w ciążę,donosić no i wychować.Jak myślicie, co robić?

Witaj Kasia Maj. Ja również mam 41 lat i czekam na córeczkę. Mam dwóch synów prawie 13 lat i prawie 8 lat. Tez miałam i nadal mam obawy - czy dam radę. Ta ciaza jest najcięższa - ale nie żałuję swojej decyzji. Uważam, że my kobiety jesteśmy silne i zawsze damy rade. Jak jeszcze jest wsparcie i pomoc męża - to czego więcej chcieć . Tez nie spotkałam się z głupimi komentarzami, moja rodzina mnie wspiera i wszyscy czekamy na Laure. Wiec nie ma sie nad czym zastanawiać

 

[Chrząszczyk 1]

Witajcie,ja także zastanawiam się nad ciążą.Mam 41 lat i 17 letniego syna.Leczę się na Hashimoto,hormony mam unormowane.Jestem po 2 poronieniach kilka lat temu.Dlatego przez długi czas nie chciałam nawet słyszeć o dziecku.Teraz to pragnienie znów powróciło i zastanawiam się czy nie jest za póżno,czy dam jeszcze radę zajść w ciążę,donosić no i wychować.Jak myślicie, co robić?

Witaj Kasiu,podobnie jak moje przedmówczynie tez mam 41 lat. W lutym tego roku urodziłam zdrowego synka. Ciaze przechodziłam dobrze,bez komplikacji wszystko książkowe. Nie żałuję.

 

[Chloe.Chloe]

Dziewczyny, niestety, nie ma tak, ze tylko kwiatki kwitna i ptaszki spiewaja...
Wstalam w dobrym nastroju i wypoczeta (tamten tydzien byl jakis ciezki) z nadzieja, ze wracam do swiata zdrowych doroslych. Jakies porzadeczki male zaplanowalam, aktywnosc towarzyska, a tu znowu plamienia .
Ja juz nie wiem co mam robic: caly ubiegly tydzien siedzialam w domu, oszczedzalam sie, a moj najwiekszy wysilek to byly spacerki takie polgodzinne. Specjalnie wychodzilam zeby sie dotlenic i pobudzic troche krazenie. Brzuch mnie jednak pobolewal i twardnial. Na spacery chodzilam mniej wiecej co drugi dzien, a wczoraj bylam na dzialce (jazda samochodem, cos tam posadzilam, ale glownie siedzialam), bo juz w xomu nie moge wytrzymac.
No i wczoraj lekkie plamienie i dzisiaj tez i tak od tygodnia, w kratke.
Bylam u lekarza w srode: z Maluszkiem wszystko ok, szyjka zamknieta, łozysko ok.
Nawet pytalam lekarke czy to nie od acardu, ale powiedziala, ze jesli nawet to i tak powinnam brac acard jako profilaktyke powiklan ze wzgledu na wiek.
Czy ktoras z Was tak miala? Bo zaczynam sie martwic. Mysle o jakiejs dodatkowej konsultacji u jakiegos profesora albo innego lekarza specjalisty od dojrzalych matek. Jutro ide na echo serca Malego, ale to specjalistka od serduszka a nie od ginekologii wiec nawet nie wiem czy jest sens podejmowac z nia temat.

 

[Karlaa3]

Witaj. Może faktycznie idź do innego lekarza na konsultacje. Mnie też pobolewał brzuch w drugim trymestrze. Teraz jak ręką odjął. Moja ciocia tez leżała większość ciąży w łóżku , może po prostu nie rób nic - jeszcze tylko trochę i doczekamy końca.

 

[Maja75]

Dziewczyny, niestety, nie ma tak, ze tylko kwiatki kwitna i ptaszki spiewaja...
Wstalam w dobrym nastroju i wypoczeta (tamten tydzien byl jakis ciezki) z nadzieja, ze wracam do swiata zdrowych doroslych. Jakies porzadeczki male zaplanowalam, aktywnosc towarzyska, a tu znowu plamienia .
Ja juz nie wiem co mam robic: caly ubiegly tydzien siedzialam w domu, oszczedzalam sie, a moj najwiekszy wysilek to byly spacerki takie polgodzinne. Specjalnie wychodzilam zeby sie dotlenic i pobudzic troche krazenie. Brzuch mnie jednak pobolewal i twardnial. Na spacery chodzilam mniej wiecej co drugi dzien, a wczoraj bylam na dzialce (jazda samochodem, cos tam posadzilam, ale glownie siedzialam), bo juz w xomu nie moge wytrzymac.
No i wczoraj lekkie plamienie i dzisiaj tez i tak od tygodnia, w kratke.
Bylam u lekarza w srode: z Maluszkiem wszystko ok, szyjka zamknieta, łozysko ok.
Nawet pytalam lekarke czy to nie od acardu, ale powiedziala, ze jesli nawet to i tak powinnam brac acard jako profilaktyke powiklan ze wzgledu na wiek.
Czy ktoras z Was tak miala? Bo zaczynam sie martwic. Mysle o jakiejs dodatkowej konsultacji u jakiegos profesora albo innego lekarza specjalisty od dojrzalych matek. Jutro ide na echo serca Malego, ale to specjalistka od serduszka a nie od ginekologii wiec nawet nie wiem czy jest sens podejmowac z nia temat.

Szkoda,że Ci się to jakoś popsulo,jak umiesz to zasiegnij jakieś porady .Czyli wychodzi na to że będziesz musiała wiecej leżeć.Trzymam kciuki za dzieciątko .

 

[Chloe.Chloe]

Bede sie oszczedzac zgodnie z zaleceniami...ale codziennie cos, np. jutro mamy echo serca Malego. I to jest wycieczka na drugi koniec miasta. Za to dzisiaj grzecznie siedzialam w domku, troche lezalam. Tak mysle, ze dam sobie szanse. Jak sie bedzie powtarzac to umowie sie na jakas konsultacje dla pewnosci, ze nic sie nie dzieje.

 

[Chloe.Chloe]

A co u Was? Ciezarowek i staraczek?