Witam Panie
Miło widzieć że nie tylko ja borykam się z wieloma obawami i stresami. U nas 30 tydzień dwuowodniowe dwukosmówkowe płeć chłopczyk i dziewczynka. W domu już mam córcię , i ta ciąża była ideaaaaalna ,poród tak samo no tylko rodzić dzieci. A bliźniacza ciąża ,wiadomo cud sam w sobie do tej pory jakoś nie mogę uwierzyć. Dzieciaczki na ostatnim USG w 27 t.c miały prawie po 1 kg , symetryczne, wody płodowe tez ok, szyjka ciut skrócona ale przy moim trybie życia czyli mama żona i studentka położnictwa 2 st. to norma. W szpitalu byłam raz...chyba z powodu kolki nerkowej tzn ja tak podejrzewam bo nic rzetelnego nie wymyślili... pozostawię to bez komentarza. Ogólnie samopoczucie co raz gorsze, ból spojenia łonowego utrudniający ubranie spodni, rozstępów moc, zmęczenie rozdrażnienie, często mi ostatnio słabo mimo iż wyniki są cacy Hb >13 no i oczywiście nieprzespane noce. Szczerze, chodzę w niepewności czy wszystko będzie w porządku, czy dzieci urodzą się chociaż jako późniejsze wcześniaki tzn powyżej 34 t.c . Każdy tydzień jest cudem i to że czuje ruchy daje mi ulgę.
Troche żałuje czasami że zaczęłam tego mgr teraz ale... na zajęciach zajmuje czyms myśli i nie użalam się nad sobą. Mąż mimo swoich męskich okresów i PMS pomaga ale największe wsparcie mam od mamy. Naprawde nie jest źle a wiadomo jak tak jest..to człowiek tylko czeka aż się zepsuje ta dobra passa.
Zakupiłam już połowe wyprawki pozostało tylko łóżeczko pościel foteliki samochodowe i takie pielęgnacyjne sprawy. NIE mogę się doczekać rozwiązania i mam szczerą nadzieje na poród drogami natury. Obie dziecinki są ułożone główkowo. Ktoś pomyśli, że wysoko mierze ,że nie dam rady pogodzić studiów żonkowania i mamowania ale w sumie spróbować nie zaszkodzi, no bo kiedy jak nie teraz. Podziwiam każdą mamę która decyduje się na drugie, trzecie, kolejne dziecko, bo daje od siebie ogrom energii i często są niedoceniane. A prawdziwą sztuką jest bycie mamą i nie rezygnowanie ze swojego rozwoju. Szczęsliwa mama = szczęśliwe dziecko.
Czytając wasze posty podnoszę się na duchu ,że może i nam się uda przejść przez burze bliźniaczą.
Trzymajcie Panie kciuki za pogodzenie wszystkiego ,szczęśliwe rozwiązanie i ogrom sił po.
Tym mamom , które straciły swoje aniołki najszczersze wyrazy współczucia i szansy na lepsze jutro !
