Każda z nas wita styczeń z nadzieją i oczekiwaniem. Myślimy o tym, co możemy osiągnąć, co chcemy zmienić, kogo kochamy i za kogo jesteśmy wdzięczne. Ale niektóre z nas mają tylko jedno pragnienie – przetrwać, by nadal być przy swoich bliskich, by nadal być mamą, partnerką, przyjaciółką. Taką osobą jest Iwona.
Iwona codziennie walczy o swoje życie. Każda chwila ma dla niej ogromne znaczenie, bo wie, że jej dzieci patrzą na nią z nadzieją, że mama zostanie z nimi. Każda złotówka, każde udostępnienie, każdy gest wsparcia przybliża ją do zwycięstwa. Wejdź na stronę zbiórki, przekaż darowiznę, podziel się informacją. Niech ten Nowy Rok przyniesie szansę na życie.
Razem możemy więcej. Razem możemy pomóc.
Zrób, co możesz.
niby mam jeszcze czas ale przestraszyłam się że urodzę wcześniej to będę goła i wcale niewesoła, więc wolę już mieć wszustko w domu. Sklepów internetowych nie zamkną bo to teraz największy zysk dla nich i przesyłki szybko idą... U mnie wczoraj zamówione a już mam informacje ze kurierzy odebrali, jedynie z Gemini cisza... Ale tam była informacja, że trochę to potrwa... Ja tez mam wrażenie jakbym miała rodzic, przeszły mi samoistne skurcze ale jak się Mały wypycha a głowę ma już na dole to mam wrażenie że zaraz mi pęknie szew i wszystko poleci... Więc leżę nadal choć ostatnie dni miałam bardziej aktywne... Musiałam dzisiaj wejść na strych i pokazać mężowi, które pudla z ubrankami ma ściągać, bo mamy tyle tego że nie wiedział gdzie szukać... U nas biegnie 30 tydzień, czekam cierpliwie do 32, później kto wie, może 34?ale lekarz we wtorek mi powiedział, że jeszcze chwilę trzeba wytrzymać, niech Mały dobije do 2,2 kg i powinno być dobrze, więc zaciskami zęby i nogi i modlę się codziennie o kolejny tydzień. Ten wirus pokrzyżował mi plany porodowe więc nastawiam się na samotny poród, mam nadzieję na cc i samotny pobyt w szpitalu... 
