Przepraszam, że tak się wbijam w wątek, ale uznałam, że przeszłam i przechodzę przez coś, co (jakkolwiek głupio to nie zabrzmi) pasuje do tematów które poruszacie.
@MonikaAria
Witaj. Przeczytałam przez co teraz przechodzisz. Skojarzyło mi się to ze mną. Krótko przedstawię swoją 'historie'. Jestem w 38tc z córeczką, która ma stwierdzoną wadę letalną.
Wady fizyczne na usg zauważono dopiero w 22tc, skierowanie do lepszego lekarza, potem do Warszawy. Tego samego dnia (poniedziałek) miałam amniopunkcje (w szpitalu bielanskim). Nie wiedziałam, że będę mieć takie badanie, nie miałam czasu na zastanawianie się. Ale nie miałam wątpliwości, że trzeba to wykonać.
Czekałam na wyniki tak jak Ty teraz... Wady w usg, nie były tak znaczące, ale miałam złe przeczucie. I to czekanie. W piątek nie wytrzymałam sama zadzwoniłam i usłyszałam "wynik jest, lekarz do Pani sam niedługo oddzwoni". Kolejne dwie straszne godziny. Telefon! Dr mówi, że trzeba przyjechać osobiście, prosiłam żeby powiedział co wyszło, nie chciał.... Powiedział jednak,że wyniki nie są prawidłowe i żeby koniecznie przyjechać w poniedziałek. To był straszy weekend. Dojazd z 4 godziny. A czekanie przed gabinetem to już było apogeum....
Myślami jestem z Tobą. Bardzo mi przykro, że Ciebie to spotkało. Domyślam się co czujesz. Pamiętam jak pierwszy raz usłyszałam, że to "wada letalna", że córka może w każdej chwili umrzeć. Szok to za mało powiedziane.
Dodam, że w 13tc zrobiłam prywatnie testy pappa. Nie miałam do nich wskazań, po prostu chciałam być spokojna. Wyniki wyszły dobre. Każde usg było ok. Dopiero w 22 tc wyszło serce powiekszone i stopki końsko - szpotawe. Amniopunkcja wykazała trisomie 16 chromosomu. Coś czego się nie spotyka. A jednak.
Od razu zlecono badanie naszych kariotypow. (na nfz ze skierowaniem ja od gin. A partner od lekarza rodzinnego). Wyniki dość szybko, po 4? tygodniach. Nasze kariotypy są ok! Czyli wada u córci jest totalnie przypadkowa.
