Wyniki

Chyba masz rację... muszę dać mu więcej czasu...

No jeśli to prawda to byłoby wspaniale... ale jaką mam gwarancję że on ma rację. Jeśli chodzi o męża to ten lekarz bardzo mu sie spodobał bo był u niego na wizycie andrologicznej i jak mu powiedziałam co lekarz mi powiedział to wczoraj się pytał czy możemy bez zabezpieczania się... więc może...

Nie badałam, w sumie Ci lekarze u których byłam zlecili mi podstawowe badania jak w ciąży bez wcześniejszego poronienia... dali mi tylko heparyne i acard, które swoją drogą nie pomogły. Ten za to powiedział, że tylko acard bez heparyny, bo u mnie nie to jest problemem. Geny nagle się nie...

No niestety nie są to łatwe decyzje, ale mam już dziecko więc koncentruję się na niej, bo to moja jedyna szansa na przeżycie rodzicielstwa. Nie będę miała już kolejnego człowieka do ukształtowania i pokazania świata. Staram się cieszyć tym co mam.

Hmmm chyba coś w tym może być... no mi powiedział, że podnosi się ale nie do końca wystarczająco. Powiedział, że od pozytywnego testu trzeba brać bardzo duże ilości progesteronu i normować prolaktynę i na 99% ciążę będę miała donoszoną. No ale nie wiem czy będzie mi to dane. Moze którejś z Was...

Mam dopiero iść na badanie, wywnioskował po wywiadzie. Poza tym mam mleko, dosłownie kropelki, ja w ogóle nie zwróciłam na to uwagi. Powiedział, że drugie poronienie na 6 tygodniu na to wskazuje... ale ja już do tych ich rewelacji podchodzę z dystansem. Co lekarz to inna teoria...

No właśnie lekarz mi taką teorię przedstawił jeśli chodzi o mój przypadek. Trochę się zdziwiłam. Dzięki za odpowiedź:-)

Czy możliwe, że podwyższona prolaktyna upośledza działanie ciałka żółtego i powoduje poronienie?

Tak, poroniłam w lutym. Tak jak mówisz ta decyzja nie jest wspólna. To decyzja mojego męża. Wie, że mi bardzo zależy, żeby spróbować jeszcze raz. On powiedział, że nie chce. Nie ma już chęci na dzieci. Powiedział, że już jest za stary na pieluchy, czas na dzieci już minął i nie chce mu się...

Tak, można u nich robić badania zlecone przez innych lekarzy. Specjaliści są bez skierowania, ale ciężko tam znaleźć dobrego lekarza, a jak juz się na dobrego trafi to dostanie się na wizytę jest bardzo trudne

Ja mam pakiet w enel-med ale tam to też Ci lekarze siebie warci. Idę do lekarza z polecenia który przygotował i prowadził koleżankę po 3 poronieniach, ciekawa jestem co powie, ale to tylko z ciekawości. Ostatnia wizyta. Mąż nie chce więcej próbować. Kolejne wizyty to już tylko terapeuci;-)

Normalna przychodnia. Nie spodziewałam się cudów, ale nie sądziłam, że idąc tam będę miała większą wiedzę od lekarza... jakaś porażka...

Dziewczyny, ręce mi opadły. Poszłam na wizytę do przychodni przyszpitalnej. Zgodnie z Waszymi sugestiami poprosiłam o bardziej wnikliwe zbadanie cukru, odpowiedź jest ok, nie ma potrzeby robić dodatkowych badań, poza tym to nie ma związku z poronieniem, pytanie czy badanie nasienia jest ok. Tak...

Pewnie, masz rację. Liczę na to bo każde jej pytanie o rodzeństwo rozdziera mi serce...

Jeśli będę u lekarza to w takim razie zapytam. Zobaczę co powie.

Robiłam po pierwszym poronieniu zespół antyfosfolipidowy. Wszystko ok, lekarz powiedział, że nie ma sensu robić drugi raz. Cukier mam około 80 więc mówił że ok. Niby zapisałam się do lekarza, ale nie wiem czy iść. Zobaczymy.

W sumie prawidłowe czy nie to i tak bez znaczenia na ten moment... Generalnie lekarz powiedział że ok z uwagi na ilość plemników jest ich 20 x więcej niż norma. Ja za dużo nie robiłam, podstawowe. Wyszły mi z nich mutacje mthrf i pai. Reszta wyników prawidłowa. Szczerze mówiąc to teraz odwołałam...

Już była poważna rozmowa i powiedział że decyzje podejmie za 3 miesiące, ale widzę co mówi i jakie ma podejście. Mimo wszystko suple łykamy i może zdarzy się cud, więc trzymanie kciuków jak najbardziej mile widziane ;-)

Niezdefragmentowanych 76% Zdefragmentowanych 24% Androlog dał suple plus kwas foliowy i powiedział, że wyniki są dobre i nie ma sie czego czepiać. Trzeba u mnie szukać. Zaczynam się psychicznie nastawiać, że nic z tego. Mówi cały czas to samo, że juz nie chce. Jak mu powiedziałam, że nie mogę w...

Masz rację. Dziękuję, muszę właśnie to zrozumieć żeby móc pójść dalej...

Ja chcę, mąż nie chce ze względu na wiek i dwie straty więc muszę skończyć z marzeniami. Nie zmuszę go. Muszę się pogodzić z tym że drugiego dziecka juz nie będę mieć i muszę przekazać to córce. U mnie koniec z marzeniami i nadzieją muszę żyć realnie.

No ale mając rodzeństwo mam wrażenie że ten ciężar psychiczny się rozkłada. Nie ciąży na jednej osobie. Jest to jakoś emocjonalnie łatwiejsze. Przynajmniej jak teraz myślę o tym jak z siostrą pomagamy starszej części rodziny, jak się wspierałyśmy jak zmarł tata. Nigdy nie byłam z tym sama zawsze...

Zdecydowanie masz rację, właśnie dlatego zaczęłam temat. Bycie matką jedynaka powinnam w pierwszej kolejności poradzić sobie sama ze sobą.

Tego właśnie najbardziej się boję, że zostanie sama ze starymi rodzicami, że nie będzie miał jej kto pomóc... że wszystko będzie musiała sama brać na klatę...

Ma 4 lata. Wie skąd się biorą dzieci. Wie że to długo trwa itp. Ciągle powtarza, że chce żeby było nas więcej, że nie chce być sama. Ja też bardzo tego chcę no ale cóż... życie. A z Twojej perspektywy więcej plusów z bycia jedynakiem czy więcej minusów?

Hej, moje dziecko bardzo chce rodzeństwo, ja też bym chciała, ale raczej zostaniemy w 3. Jestem po 2 poronieniach, mąż nie chce więcej próbować. Czy ktoś był w takiej sytuacji? Jak rozmawiać z dzieckiem? Jak poradzić sobie z myślą że nie będę mieć więcej dzieci?

No niestety do lojego męża argumenty nie trafiają... poza tym nie wiem czy po dwóch poronieniach mam jeszcze na co liczyć...

To siedzi mu w głowie. Mowi, że dopiero w wieku 60 lat będzie miał względnie odcjowane dzieci i że juz z życia nie skorzysta... a szkoda gadać ;-)

Mamy jedno dziecko, po 3,5 roku zdecydowaliśmy się na drugie i to jest porażka za porażką. Najpierw poronienie w 18 tygodniu później w 6 tygodniu i nie wiem dlaczego... a mój mąż mówi że jest już za stary na dzieci i że nasz czas już minął...

Bardzo mi przykro, że to Cie spotkało. Nie wyobrażam sobie przez co musiałaś przejść... nawet nie wiem co mogę napisać żeby chociaż trochę podnieść Cie na duchu... mimo wszystko najważniejsze to się nie poddawać. Jest tu bardzo dużo historii które miały ciężki początek a ostatecznie wcześniej...