na pewno nie jest straszne na razie dla mnie, bo wiem co mnie czeka, raczej jak zapowiedział lekarz urodę mam taką że dziecko nie obróci się i tym razem, za pierwszym razem po nieudanej próbie obracania (bo bardzo chciałam rodzić SN) za 2 dni zaczęła się akcja porodowa, no i na IP już byłam przyjęta z jedną nóżką w kanale rodnym
teraz mam zamiar bardzo się obserwować i w razie czego jechać na IP.z tym leżeniem plackiem to mi zeszło bardzo szybko większą część przespałam - była noc no i odsypiałam znieczulenie, miałam założony cewnik (zakładanie jego to najokropniejsza rzecz którą pamiętam), po 10 godz od cc wyjęli mi go a potem jeszcze ze dwie godziny tylko poleżałam i było przymusowe wstawanie, z tym że miałam w międzyczasie ze trzy kroplówki, to siku mi się chciało okropnie i jak położna pomogła mi wstać, to się śmiała że poruszam się szybciej niż te po SN, a mi pęcherz bolał chyba bardziej niż szew... potem jakoś szybko doszłam do siebie, szew szybko się zaciągnął jeszcze w szpitalu zdjęto mi szew, spędziłam co prawda 10dni ale to ze względu na infekcję dróg moczowych którą niuńka złapała (podobno przy cc to właśnie często się zdarza)
a co do termometrów to ze starszą miałam rtęciowy tyle że nie użyłam go chyba nigdy, bo jak był stan podgorączkowy to nie zbijałam temperatury ale jak już całe dziecko mi "paliło się" w rękach to czopek najlepiej załatwiał sytuację, teraz na próbę dla maluszka kupiłam elektroniczny, ale jakoś nie bardzo mu ufam, więc i tak chyba będę bardziej temperaturę sprawdzała dotykiem ust czółka dzidzi
oczy mi bolały okrutnie i łzawiły że świata nie widziałam, więc nie tyle że straszę co po prostu zalecam bys to juz miała za sobą
